EVLİ MUTLU ÇOCUKLU

Bulutlara Dönemezsin

Bölüm çok fazla geç geldi kusura bakmayın bir hafta içinde başımdan çok şey geçti hepside beni üzdü bir çok kez bölüm yayınlamaya çalıştım ama eksikler vardı onun için olmadı en çokta bölümlere yorum gelmemesi üzüyor beni neyse Mültide bölüm şarkısı var eğer dedim yerde açarsınız daha etkili olur hepinizi çok seviyorum :*

***Geçmiş***Yazarın ağzından***

Sıla o gün gene herkesten önce uyanmıştı minicik elleriyle gözlerini ovuşturduktan sonra uzun ve gür olan saçların hepsini yan tarafında topladı ve yatakta doğruldu annesinin hamile olduğu öğrendiğinden beri sabahları herkesten önce uyanır annesinin karnını ovuşturduktan sonra minik dudaklarıyla öpücük kondurmayı ihmal etmiyordu biraz kıskançlık olsa da sevgisi hep ağır bastırıyordu kardeşini o kadar çok merak ediyordu ki ultrason kağıtları odasının resim ile kaplı olan köşesine asıyordu ha burası arkadaşlarıyla olan resimleri ve en sevdiği oyuncaklarıyla kaplı olan bir köşeydi

Yataktan kalktı ve parmak uçlarında yürümeye başladı yana topladığı saçlarını iki eliyle belinden aşağı süzülmesini sağladı odasının kapısını sesizce açtı küçük aradan göbeğini içeri çekerek geçti ve parmak uçlarında yürümeye devam etti kardeşi için hazırlanmış odanın önünden geçince parmaklarını dudaklarına götürdü ve ufak bir öpücük attı o kapının önünden ne zaman geçse içini kocaman bir sıcaklık kaplıyordu anne ve babasının odasının önüne geldiğinde parmak uçlarında biraz daha yükseldi boyu kısa değildi ama genede yetişemiyordu kapının kulpuna sesiz olmaya çalışarak kapıyı açtı gece ortalığa attığı oyuncağı yüzünden ayağı takıldı yere düşmesiyle bağırması bir olmuştu anne ve babası telaşla uyandı babası her zaman ki gibi bir nefeste kızının yanında olmuştu babası kızını kucağına çekti ve bir şeyi olup olmadığına baktı Sıla babasını görünce daha çok ağlamaya başladı aslında fazla canı acımamıştı sadece küçük bir burkulmaydı ama babasının onunla ilgilenmesi her zaman hoşuna gitmişti babası ince olan bileğini ovalarken Sıla minik kollarını babasının boynuna doladı ve

''Kahramanım''diye fısıldadı

Sıla bütün gün babasıyla oyun oynamıştı minik bedeni yorulana kadar oradan oraya koşturmuştu televizyonda en sevdiği çizgi filimi izlerken mavi gözleri daha fazla dayanamadı ve karanlığa teslim oldu gece yarısı yağmur şiddetli bir şekilde yağmaya başladı gök gürültü oldukça korkunçtu pencereden sızan parlak ışık Sıla'yı daha çok korkutuyordu bütün cesaretini topladı elindeki ayıcığa daha çok sokuldu karanlık koridorda yürümeye başladı gök bir kes daha gürlediğinde Sıla olduğu yere çöktü ayıcığına sokuldu ve bütün gücüyle bağırdı

''Baba''göz yaşları akmaya başlamıştı bile tekrar bağırdı sesi boş koridorda yankılanırken ışık yandı Sıla ayıcığına gömdüğü kafasını kaldırıp ona gülümseyen babasına baktı babası kızının ince beline sardı Sıla babasının kadifemsi olan saçlarına minik ellerini geçirdi ve

''Bu gece benimle uyur musun''dedi

Sıla babasına iyice sokulurken en sevdiği masalı dinlemeye başladı babası her zaman onun kahramanı olmuştu

****Günümüz****

Sıla'dan

Sabah kalbimde oluşan sızı ile uyandım sanki acımıyor muş ama hemde acıyormuş gibi yatakta dönmeyi bırakıp yastığımı dikleştirip yatakta doğruldum tabi kide kocam benden önce uyanıp gitmişti onu özlüyordum eve geç saatte gelip erken saatte çıkıyordu Volkanın vurulma olayından sonra evdeki koruma sayısı artmıştı çete arada sırada eve geliyordu ama kocam genede gelmiyordu sesiz odayı telefonumun sesi doldururken düşüncelerden ayrıldım komidinin üstünde olan telefonumu elime aldım Batu'nun kocaman sırıtan yüzünü görünce ister istemez gülümsedim çok özlemiştim