Courting Mr. Popular [Hiatus]

Chapter 3

Chapter 3

쏟 무ㅜㅐㅕㅜㅊ드둣

"Kuya please sige na, ihatid muna sa ako sa classroom ko Please T.T"
- Pagmamakaawa ko kay Drenz

Kasalukuyan kasi kaming nagbabyahe papuntang School, sumabay kasi ulit ako sakanya kasi wala pa sila Manong Fred para maghatid sakin, Si Kuya Dzi naman na dapat na siyang maghahatid saakin. Ayun! Pagkatapos akong pagtripan kagabi umalis nanaman take note nanaman tss, kaya no choice ako alangan naman maglakad ako papuntang school edi pudpud na yung paa ko? Mukha ko nga pudpud na pudpud na pati ba naman paa ko igagaya ko, ano ng itsura ko nun?

"Don't be such a Baby Jade, you can take care of yourself now"
- Cold na sagot nya na hindi man lang nag-abalang tumingin sakin

"Kuya naman eh! Sige na please ililibre kita ng Ice Cream"

"Tss. I have my own money to buy myself whatever I want, infact I have alot of money and credit cards than you have"

"Pero Kuya It's between Life and Death Situation! Ihatid muna kasi ako please!"

"NO!"
- Iritado niyang sagot

Tumahimik nalang ako saka tumingin sa bintanang na para bang wala ng bukas, mamaya ano pang masabi niya kung magpupumilit pa akong magpahatid sa kanya sa classroom tss. Walang Care na kapatid. >.<

Ano bang dahilan kung bakit gustong-gusto kong magpahatid kay Kuya Drenz? Natatakot kasi akong makuyog na mga tao sa school, panigurado kasing kalat na yung balitang "nililigawan ko (kahit hindi naman talaga) si Frost" paanong hindi kakalat yun eh halos lahat ng Tao sa School ay mga "TARATITAT" hindi ata sila mabubuhay hanggang walang napagchichismisan. Juiceko Lord. -.- Himala nlng siguro kung makapunta pa ako sa room na buhay.

"Were here"
- Walang Care kong kapatid saka lumabas ng Kotse niya

"Kaya ko to"
- sabi ko habang nakatingin sa salamin.

Handa na akong lumabas nang muling tumingin ako sa salamin sabay bigkas ng "SANA"

Pagkalabas na pagkalabas ko Tuwang-tuwa ako kasi ni isang tao walang nagbalak na habulin ako ng itak! Akala ko talaga pagkadating na pagkadating ko dito sa Campus kalat na sa lahat ng estudyante yung pinagsasabi nung Frost na yun! God thank you po talaga at walang matatalim na mata ang nakatingin saakin ngayon! ^.^ pero nakakapagtaka lang ata? o.O Ah! Bahala na basta safe ako. Whahahaha! ^.^

"You're so weird. You're smiling like an----- nevermind"

Binigyan ko nang masamang tingin kay Kuya then he ask me "What?"

Hindi ko nalang pinanasin ang kaweirduhan ng kapatid ko, Basta nagsimula na akong maglakad, I mean tumakbo papuntang room, mamaya kasi magbago pa ang ihip ng hangin at magulat nlang ako pinagbabato na pala nila ako ng kamatis dahil dun sa anong Frost na yun.

Habang naglalakad ako hindi ko talaga maiwasang hindi mapaisip kung bakit ni kahit isang tao man lang eh walang namamansin saakin (well wala naman talagang namamansin sakin -.-) or should I say walang nangaaway sakin. Hindi naman sa gusto kong awayin nila ako o ano, parang ang weird lang talga. Bawat taong makakasalubong ko wala lang parang yung dati lang rin alam nilang hindi ako nageexist sa campus na to. -.- Oh well basta masaya ako kasi safe ako period! ^____^

Pagkadating kong room tulad lang rin ng dati wala paring tao -.- Grabe talaga tsk tsk! Naglakad na ako papuntang upuan ko (na asa pinakalikod) saka nilapaag ang mga gamit ko, umupo at nakatungangang tumingin sa kawalan.... Hay Life nga naman ito na ata ang araw-araw kong routine nakakasawa din pala -.-