18.08.2015
----------------
Salı
15:57
Sen hiç ağlaya ağlaya yemek yedin mi ?Off bileğim acıyor.Acı çekiyorum. Biliyorum benden kötülerini yaşayanda var ama dayanabilmem daha da şaşırtıyor beni.Sana derdimi tam olarak anlatmayacağım.Çünkü artık bir günlük gibi oldun.Belki de sen de bittin benim için. Zaten yaşamak kadar gülünç bir olay yok.Yaşıyorsun da nasıl yaşıyorsun.Neyse.Umarım umursamaz değilsindir. Ya da sinirli.Uğraşacak beni anlayacak birine ihtiyacım var artık.Şu an zor yazıyorum. Gerçekten acıyor. Adını dindirin artık yeter.Mutlu olsam şüphe ediyorum.Her an bir şey olacakmış gibi geliyor.Ve şu lanet yemeği yediğim halde doymadım.Neden böyle yetersizim?Ama inat değilmi hala buradayım hala seni düşünüyorum hala seni aldatıyorum ve senin tam zıt halinde bir sevgilim var.Onu sevmeye çalışıyorum.Bana güzel hayaller kurduruyor. Buz var mıdır acaba dolapta?
*Evrenin büyük resmini afacan çocuklar gibi tahta perdedeki deliklerden gözleyebildiğimiz kadarıyla biliyoruz.
Geldberg Blomquist,Evren Kullanma Kılavuzu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BIR FAKIR ERGEN
Non-FictionRastgele yazmaya başlanmış satırlar,ağızdan dökülemeyen kelimeler.Belki de hiç gönderemeyeceğini bildiği mektuplar bütünü...Yazılanlar gerçeklikle iç içe bir hikâye mi değilmi o değişir ama anlatılanların bir ergenin gözünden olduğu kesin...
