13.06.2015
----------------
Cumartesi
Sensiz geçen birinci gün.Hava çok sıcak.Akşam geç yattım.Evet düzenimi bozuyorum.Ama sabah erken kalktım.Uyuyamıyorum.Neyse.
Sana her şeyi anlatmak istiyorum.Ama bitmesin bu sayfalar.Yeni bir deftere geçmeyeyim.Geç kalmayalım birbirimize.İstemiyorum sensizlik.Bazen ''Acı çekmek için aranıyormuyum?'' diye soruyorum kendime.Seviyorum galiba.Hani şu Divan şairleri var ya aşklarından ölen ama mutluluğa kavuşmak istemeyen.''Ben o zaman ne yaparım ? '' diyen.Onlar gibi oldum.Seni böyle de sevmeye razıyım.Şimdi inanırmısın bilmem ama bu sayfa dolmuyor.Şu an on satır boş kaldı.Saçmalayamadım bu sefer.Susamıyorumda.Senin karşına geçince de taviz vermiyorum değil mi?Ne yaptığımı ben bile bilmiyorum ki.Dün hala aklımda düşündükçe çıldırmıyorum.Sadece acıyor.Olmamış gibi yapıyorum.Bir de resim sergisi oldu değil mi?Sen gelmedin.En yakın arkadaşımı yarım saat bekledim,ekildim.Hala konuşuyorum onunla.Belki seninle gideriz bir gün.Neyse...
*Her birey görünür ama görünmez.
Nermin Saybaşlı,Sınırlar ve Hayaletler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BIR FAKIR ERGEN
Non-FictionRastgele yazmaya başlanmış satırlar,ağızdan dökülemeyen kelimeler.Belki de hiç gönderemeyeceğini bildiği mektuplar bütünü...Yazılanlar gerçeklikle iç içe bir hikâye mi değilmi o değişir ama anlatılanların bir ergenin gözünden olduğu kesin...
