Κεφαλαιο 7

32 2 3
                                    


Αφού παίρνω την τούρτα της Μίας απο το Ζαχαροπλαστείο γυρνάω σπίτι μούσκεμα απο την βροχή.

-Βρέχει έξω;Ρωτάει η Μία

-Μπα καθόλου! απαντάω ειρωνικά!

-Μούσκεμα έγινες...Να δω την τούρτα

Πλησιάζω και ανοίγω το κουτί με την τούρτα!

-Φαίνεται υπέροχη!

-Ναι όντως...

Πηγαίνω προς την κουζίνα ανοίγω το ψυγείο και βάζω μεσα την τούρτα.

-Θα με βοηθήσεις στις ετοιμασίες σωστά; Με ρωτάει με ένα γλυκιά έκφραση στο πρόσωπο.

-ΝΑΙ Μία εννοείτε!Της απαντάω γλυκά με ενα ελαφρύ χαμόγελο στο πρόσωπο.

Έφτασε λοιπόν απόγευμα...Η Μία είναι στο δωμάτιο της και ετοιμάζεται εδω και περίπου μια ώρα.Εγώ βρίσκομαι στον κάτω όροφο και κανω κάποια τελευταία πράγματα για το πάρτι.Είμαι έτοιμη εδω και σαρανταπέντε λεπτά.Δεν φοράω κάτι το σπουδαίο.Μια μπλούζα ροζ πλεκτή που μου είχε κάνει δώρο η γιαγιά πέρισυ τα Χριστούγεννα  ενα μαύρο τζιν και τα μαύρα τα σταράκια μου.Τα μαλλιά μου τα έχω αφήσει κάτω και το μακιγιάζ μου αποτελείτε μόνο απο ένα ελαφρύ μολύβι στα μάτια.Η ώρα είναι περίπου εφτά.Η Μία κατεβαίνει τα σκαλιά και εγώ την κοιτάζω με ενθουσιασμό.Φοράει ενα κοντό αρκετά κοντό θα έλεγα κόκκινο φουστάνι κάτι μαύρες γόβες και ένα έντονο μακιγιάζ που παραδέχομαι πως της πάει αρκετά.Το πρώτο κουδούνι χτυπάει...''Χρόνια Πολλά Μια''ακούγονται φωνές και γέλια απο την πόρτα όταν η Μία την ανοίγει για να υποδεχτεί τους καλεσμένους.Αυτό επαναλαμβάνεται πολλές φορές κατα την διάρκεια της βραδιάς.Νιώθω είδη πολύ μειωνεκτηκά διότι δεν γνωρίζω κανέναν και η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και απόλυτα \σίγουρη αν θέλω να τους γνωρίσω..Νομίζω δεν ταιριάζουν με τον χαρακτήρα μου.Ξαναχτυπά το κουδούνι και εγώ ελπίζω να είναι η τελευταία φορά για σήμερα.Έχω κουραστεί τα μάτια μου κλείνουν και τα πόδια μου με πεθαίνουν.Γνωστή φωνή αυτήν την φορά ακούγεται.Κοιτάω στο σαλόνι και βλέπω τον Λούι με έναν άλλον τύπο να μπαίνουν στο σπίτι.Μάλλον ο τύπος δίπλα του έιναι ο Χάρι που μου έλεγε η Μία.Τι γλυκός που είναι ο Λούι και τι όμορφος σήμερα σκέφτομαι κοιτάζοντας τον ασταμάτητα.Γυρνάει και αυτός και κοιτάει προς την κουζίνα ρίχνοντας μου ένα πλατύ χαμόγελο που του ανταποδίδω.Πίνω μια γουλιά απο το ποτό μου και γυρνάω απο την άλλη.Δεν συνηθίζω να πίνω έκτος απο πάρτι και τέτοιου είδους περιπτώσεις αλλά ελάχιστα.

-Λάνα;Ακούω και γυρίζω απότομα

-Γειά σου Λούι 

-Τι κάνεις;

-Καλά εσύ;Τον ρωτάω τρέμοντας απο το άγχος.

-Καλά και εγώ.Είσαι πολύ όμορφη σήμερα.

Τον Κοιτάω για πολύ ώρα απορόντας και μετά απο λίγο καταφέρνω να του απαντήσω...

-Σε ευχαριστώ και εσύ.

-Τίποτα.Εμμ τι πίνεις

-Βότκα αλλά δεν πίνω συχνά οπότε...

-Ναι ούτε εγώ πίνω συχνά σε καταλαβαίνω.λέει και του ρίχνω ενα χαμόγελο.

-Ωραίαα...


i need youWhere stories live. Discover now