Chapter 14: Moment of Truth

138 2 0
                                    

hi po...

may bagong SHORT STORY ako, i-promote ko lang kasi feel ko lang, nasa right side yun extralink.. Entitled Far Away..maliit lang po yan kaya sana basahin niyo at yung iba ko na ding stories, salamat :*

----------------

“Hindi ka pa ba matutulog?” tanong ko kay Steffi. Nasa airplane na kami gayon on or way to japan para magcruise. Yep, cruise honeymoon namin para naman mas maraming places na pupuntahan. One of the places isKorea, China, and Taiwan. 3days and 2nights kada country kaya

“Hindi pa,” walang ganang sagot nito.

“Akala ko ba gusto mong matulog?” tanong ko nito.

“Oo nga pero dahil sa ISA DYAN, nagising diwa ko!” sarcastic niyang sabi.

“Hindi k aba nasiyahan sa surprise ko?” tanong ko ulit nito nan aka-pout pa. Napapadalas na ang pagpacute ko ah…

“Ikaw, nasiyahan pero ako? Tingin mo?”

“NAASIYAHAN!” ^______________^

*PAK!

Yan ang napapala ng mga taong mataas ang pangarap, SAKIT! *sabay himas sa ulo kong  sinapak niya*

“Babe naman, sakit kaya yun…” sabi ko pa.

“Don’t Babe-babe me! I’m not a pig!” sigaw nito sa akin.

“Sinabi ko ba?” biro ko nito.

“ARGH!” tapos sapak ulit.

“ARAY!” reklamo ko.

“Ma’am, sir, could you lower down your voice, your disturbing the other paassanger’s,” sabi nang stewardist nung lumapit sa amin.

“No problem *tingin sa name tag niya* Ms. Jasmine Saurez,” sabay kindat, nagblush naman ang stewardist bago umalis.

Pagharap ko kay Steffi, ayun! Nasa labas nakatingin (nasa bintana na side kasi siya) na nakacross arms pa at kunot noo pa talaga. Anyare?

“Babe?” tawag ko nito.

Pero di ako pinapansin.

“Hoy, babe..?” tawag ko ulit sabay sundot sa tigiliran.

Instead na humarap o pansinin ako, nagsaksak lang siya ng earphone sa magkabilang tenga at in-on ang iPod KO. (Wag kayong maingay na gumamit kami ng gadgets ha, bawal ksi yan sa eroplano and I don’t know why…). Oo, iPod ko talaga kasi wala siyang ibang gadgets o pera na dinala kasi hinila ko lang siya at damit lang niya ang meron, pinaempake ko kay mama. Deadma talaga ako pero may nagawa ba akong mali?

Alam ko namang hindi ako papansinin nito kaya nakijoin ako sa kanya. Kinuha ko ang isang earphone ar nilagay sa isang tenga ko. Akala ko nga magagalit siya pero hindi eh, walang reaction. Kaya pinagpatuloy ko ang pagkinig ng music na pinatugtug niya.

*Now Playing_-_I Don’t Need A Man by MissA

“Ano ba naman itong kantang to, di ko naintidihan!” agad ko sabi ng mapakinggan ko ang kanat at paanong may kanta akong ganyan sa iPod ko?

“Nag-internet ako kanina while waiting for our call sa airport,” agad niyang sabi. Woooh! She can read minds, Edward Cullin lang?

“Di ko binasa utak mo, halata lang sa expression mo.”

Kahit ganyan lang sinabi niya, masasabi kong bitter siya. Why?

“Bitter ka, babe?” tanong ko sa malambing na tono.

“Why would I?” tanong-sagot nito na may pagka-sarcam pero okay lang, at least di na ako deadma.

“Siguro nagselos ka sa stewardist kanina nuh?” bigla kong nasabi.

I saw her stiffened kaya alam kong tama ako.

“Sorry na, promise, di na ako kikindat sa iba, sa iyo lang,” sabi ko sabay hug nito with lambing tone pa.

“Aba, dapat lang! Kundi, ako na talaga ang kukuha sa mat among malandi!” lumabas na ang pagkaselos nito, napangiti naman ako. ^________________^

“Di na nga eh…” pagkasabi ko nun, tumahimik na ito…

*Now Playing_-_I’ll Be by Edwin McCain

“Ganda ng kanta,” sabi ko while putting my head on her shoulder.

She nodded. “Pangkasal na kanta…”

“Oo nga. Ba’t di natin sinali sa wedding kanina?” tanong tapos tingin sa kanya. Tumingin din siya sa akin, eye-to-eye. Ganda ng mata niya, crystal clear!

“Ngayon ko lang alam ang kantang to eh,” bigla niyang sabi at napanganga ako.“I don’t usually listen music. I prefer studying…”dagdag nito.

“Is that why you don’t socialize?”

“Why would I? I’m just wasting my time with that. I prefer to become rich and hel---“ napatigil ito.

“Go on…” sabi ko.

“Wala,” sabi nito at siya na naman ang natulog sa balikat ko.

*Now Playing_-_Moment of Truth by FM Static

“Anong title?” tanong niya.

“Moment of Truth,” sagot ko naman.

Tumango-tango ito tapos biglang tumawa.

“Bakit?” tanong ko.

“Nakakatawa ang kanta…”

“Why?” ulit kong tanong, iba nga lang ng language.

“Kala ko pa naman ‘Moment of Truth’ na may kasalanan ang lalaki, yun pala may hidden crush lang siya sa babae at ayaw niyang ipaalam,” sabi nito habang tawa ng tawa.

Ako na naman ang tango ng tango.

“Akala ko pa naman parehaz kaming may sekreto…” bulong nito pero rinig ko kasi malapit sa tenga ko ang bibig niya.

Magtatanong sana ako pero nakatulog na siya.

 ------------

mag-sorry po pala ako kung may typos man sa mga story ko o kahit dito sa chaptie kasi nagmamadali ako..may titingnan pa akong kasiyahan, marami fiesta ngayon ee xD

VOTE.

COMMENT.

and FOLLOW ME.

~z.sille

Innocent SecretTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon