Siya pa nga ba? (Unedited)

Chapter 11

(Special Flashback)
Quiea's POV
--Flashback-
Ang tagal naman nila mama maggrocery. Eto tuloy ako napapakain ng mga foods na tila hindi nabubusog.

Haaay.
Buhay nga naman...

Tsk amboring!

"Uy, naging tubig na ang ice cream mo oh.. sayang naman" biglang sabi ng isang batang lalake na parang ka age ko lang.

Hala ano daw sabi niya?

Oo nga noh? Sayang ang pagkain.

Oh well.
"Pabayaan mo na lang, busog na rin naman ako" sabi ko.

Di naman masama kung makipagusap ako sa kapwa kong children diba? Mukhang disente naman siya eh.

"Yun pa rin yun noh? Dami kayang walang pagkain. At ikaw na meron naman sinasayang mo, blessing yan ni Lord. Tsk" -siya.

"Pakialamero mo. Pero ang bait mo at tama ka... ano nga bang pangalan mo?" tanong ko sakanya.

"Damien" he held out his right hand.

"Quiea" at shinake ko yung hand niya.

"Ang pangit naman ng name mo. At nakaka nosebleed" sabi niya.

Tsk ang ganda kaya ng pangalan ko.

"Wag kang ganyan.. tinetreasure ko pangalan ko noh" sabi ko.

"Sus, eh sa ayaw kong Quiea ang itawag ko sayo.. ano bang pwede? May second name ka pa ba?" tanong niya.

Hmmm... napaisip ako. Syempre sa haba ng pangalan ko ano ba ang parang unique dun at maganda?

"Kathryss nalang kaya?" -me.

"Kath nalang para madali.. at cute naman eh"

"Yun naman pala, sige Kath nalang. Tsaka Mien na lang din ang tawag ko sayo ah?"

"Deal"

After nung convo naming tinawag na ako nila mama.

Madalas naman kaming magka meet ni Mien dun sa bench na yun sa mall.
Wala lang naman kwentuhan, mga ganon. Hanggang naging close na kami at naging bestfriends.

At ngayon classmate ko siya Grade 3 na kami.

"Nga pala Mien sino yung sinabi mong maganda kanina?" tanong ko. Eh sa may pretty daw na girl dito sa school.

Baka ako yun! Hahaha, yiee kilig naman ako.

"Ha? Ah yung taga section A-3?" sagot niya.

Ay taga A-3 pala. eh taga A-2 kami.

"Sino dun?" -ako.

"Yun!" tapos may tinuro siya "Sandali lang ha? Lalapitan ko" tumayo siya at naglakad papunta dun sa babaeng maikli ang buhok.

"HI!" bati ni Mien sakanya.

"Hey!" sagot naman nung girl.

Ang ganda niya nga tama si Damien.
"Uhmm, napansin lang kasi kita. Ano name mo?" -Mien.

"Ako? Ahh, Xyndaia" sabay smile ni girl.

"Ang ganda ng name mo, kasing ganda mo. Ako pala si Damien" at nag shake hands sila.

Simula nung nakilala niya yung Xyndaia nayun, lagi na silang naghahangout.

Tuwing may meeting kami sa Music club, sila yung magkasama.

Tuwing may practice kami sa school choir sila pa rin yung magkasama.
Hanggang sa pag-uwi, hinahatid siya ni Mien. Syempre andun ako, sumasabay na rin ako sa bestfriend ko.

Ang OP ko nga.
"Bye Xyndy!" sabi ni Mien habang nakalabas ang ulo sa bintana ng sasakyan.

"Bye rin Damien! At sayo rin Quiea! Ingaat!" sabi ni Xyndaia.
Ang bait bait niya, sobra. Kahit gusto ko nang mainggit sakanya dahil si Mien, puro siya na lang ang bukambibig, hindi ko magawa. Kasi nga mala anghel siya sa bait.

Nakakafrustrate nga minsan eh.

Ilang araw pa ang lumipas napapansin kong tumitingin tingin si Mien kay Xyndaia.

As in palagi.

At klarong klaro sa kanya ang saya.
Pero one day nadatnan kong nakaupo si Mien, nakapatong ang baba sa kanyang dalawang kamay habang tumitingin sa kawalan.

Ewan ang tamlay niya nung araw na yun.

At dun ko nalaman na may ka m.u na pala si Xyndaia.

At umiyak siya sakin nun.

At ang sakit kasi, pareho kami ng sitwasyon. Kaming dalawa mga brokenhearted dahil may mahal ng iba ang mahal namin.
--End of flashback--

Bakit ba kasi hindi mo ako makita Mien?

I'm right beside you, trying to smile, but hiding the tears, silently wishing someday you would look at me, notice me, as the girl who loved you from the start.

------------------
"I'm right beside you... why can't you just look my way?"
Hugot to ah.. haha. May piinagdadaanan rin ba si miss author??
Baka meron, baka wala.

Update success!