YK/2

29 1 2
                                    


"Her zaman cesur ol ufaklık"

"Her zaman ,her zaman"

"Cesur ol ,cesur ol"

Evet tam tamına iki yıl oldu.O pislikten kurtulalı.Evet epey bir zaman oldu. Beni kurtaran çocuğu göreli.Yüzünü hatırlamıyorum .Ama hala yankılanıyo son cümleleri aklımda.Bana cesur olmamı söylemişti. Ama tam olarak cesur olduğumu sanmıyorum. Belki biraz. Kimi kandırıyorum ben Ayza Akkaya hala korkağın tekiyim. Telefonum çalmaya başladı. "Sarı çiyanım" arıyordu.

"Ne var çiyan ?"

"Ay bugün okulun ilk günü!"

"Eeee"

"Eeesi yarım saat sonra Asya bizi almaya gelicek."

"Tm kapat lan giyineyim."

Evet.Ne kadar da uzun (!) konuşmuştuk öyle ama.

Hemen rastgele dolaptan bişeyler aldım. ve koluma vazgeçilmez saatlerimden birini taktım.Aynada kendimi süzüyodum.Hımm fena olmamıştı.

Cesur ol.kendine güven!!

Diye bir ses bana destek verdiğinde başımı dikleştirdim. Ama. Allahım noluyordu. Anladık çocuğa minnettardım. Ama hayatımı onum dediğine göre yaşayamam ki. Ama belkide zaten vakti gelmiştir.

Aşağıdan gelen tanıdık korna sesi ile düz siyah çantamın içine not defteri bide kalem tıkıp zıplaya zıplaya merdivenlerden indim. Kapının önüne geldim ,kapıyı açıp çıktım.Zımbalı siyah botlarımı giyip Asyanın spor arabasına doğru ilerledim.

Ben arabaya biner binmez arabayı çalıştırdı.Çisil (sarı çiyanım) beni süzerken ve biz birbirimizi överken Asya tek eliyle direksiyonun hakimiyetini kontrol ederken tek eliyle radyoda müzik seçmeye çalışıyodu. Ama her zamanki ezikliği üzerinde olduğu için yapamadı.Gözlerimi devirip öne doğru uzandım.Ben arkada çisil yolcu koltuğundaydı.asyada zaten arabayı kullanıyordu. o yüzden uzanma zor oluyordu.Ama başardım.Ben tam müZiği değiştirirken araba taşlı yoldan geçiyordu. Piç çisil başını arkaya uzatıp götümün oralara baktı ve:

"Kanka twerk yapıyoğğğğn"diye bağırmaya ve gülmeye başladı. Asya bi yandan gülüp bi yandan gözlerini deviriyodu.Aramızda en olgunu oydu.

O sırada okula vardık.O kadar çok (!) özlemişim ki sormayın gitsin.ahahah 9.sınıflarda var ya la.Tm no dalga.O sırada ben Ataser Kolejinin görmeye alışık olduğum binasını izlerken yanımdan boğa gücüyle biri gelip resmen beni omzuyla dövdü.Evet sonra o da bana döndü.Oha tipe bahhh.Tm abartma.bir iki saniye baktı sonra omuz silkti önüne döndü ve tekrar yürümeye başladı.

Kimdi o? yüzü çok tanıdıktı.

Ama daha önce bizim okulda görmemiştim.

Ama yüzü tanıdıktı.Tanıyordum.Evet.Ama isim olarak çıkaramıyorum.

Ne kadar merak etsem de omuz silkip Ataser Kolejinin görkemli binasına doğru ilerledim.

Biraz saçma oldu.Ama ilk bölüm ya o yüzden eğlenceli olsun dedim.ama olmadı sanırım :D

İyi okumalar

YAK HERŞEYİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin