- Dilruba -
şimdilerde sende yoksun yanımda
bikaç kağıt parçası biraz su biraz ekmek
denize karşı sen ve hiç susmayan gazos satıcıları
seni anlatıyorum bulutlara yaşarıyor gözleri bi anda
her akşam ahşap kokulu penceremin önünde bekliyorum seni
sen beni düşüyosun ben seni fakat
ikimizinde aynı şeyi düşündüğünü zannetmiyorum
ben o günahkar kadını seviyorum
Bir fidanken sana bağladım kirpiklerimi
sulamaya korkar oluyorum oysaki yaşamdır su
büyüdükçe beni kör edersin ben kestikçe nankör
ben o günahkar kadını seviyorum
yarında yine geçeceğim o uğursuz semtinden
haberi yine o simit satıcısından alacağım
Oysaki ne garip beraber yürürdük bu yollarda
elimi tut dediğinde farkettim elini tutacak kadar yakınında olmadığımı
ben bazen seni düşünürüm
bazende sadece düşünürüm acaba yanlışmı diye
dünyada ağlamak sessiz olsada kahkaha herzaman ses getirirdi
ben o günahkar kadını seviyorum
