------Ne Bir Sabah Vardı Ne Bir Gündüz Benim Kaldığım Şehirde----
ne bir sabah vardı ne bir gündüz benm kaldığım şehirde
Elinde gazoz şişeleri ve birkaç kurabiye
bir kaç çocuk sırma saçlı
Ne bir sabah vardı ne bir gündüz benim kaldığım şehirde
Pide kuyruğunda ki insanların seyirleri üzerime toplanıyordu
ağızları kapanmış çocuklar ve birkaç çığlık
notasız kelimeler vardı kırlangıçın ağzında
ne bir ses vardı ne bir soluk benim kaldığım şehirde
Üveyk kuşun kanadının altında gizlenir kader
ve hiç saklanbaç oynamayan azrail
tasfir edilmeyen davranışlar ve annesini üzen kız vardı
Ne bir altın vardı ne bir huzur benim kaldığım şehirde
Sokak lambası titrekliğinde üşür kalp
Onu örnek alırsa yanacağını bilir karşısındaki
litre litre şerbet dağıtan adam
Ne bir sabah vardı ne bir gündüz benim kaldığım şehirde
