İnatçı Kömüş

8.Bölüm

Bölüm Şarkısı - Pera -sensiz ben
Multimedia Arya Ağlarken ..

Arya'nın ağzından...

Tek hamlemle evden çıkmayı başarabilmiştim. Kafam darmadumandı . Kaan beni öpmüştü. 10 dakika önce 1 hafta önce tanıştığım biriyle öpüşmüştüm.

Ne yaptığımı ne yapacağımı bilmiyordum. Beynime komut veremiyordum . Duygusal olmayan bişeydi bu . En azından Kaan için . Ne yani benim için duygusal mıydı?

Hayir tabikide. Kimbilir daha kaç kızla aynı şeyi yaşamıştır. Ve daha ilerilerini . Kaan ve bir kızı öpüşürken hayal etmek bile içimi acıttı .

Sahile doğru yol alıyordum . Normalde okuluma gidicektim ama bu kafayla gitsem de bişey öğrenemez ve anlayamazdım. O yüzden okula gitmemeyi tercih ettim . Sahile vardığım insanlardan uzak kayaların olduğu tarafa yürüdüm.
(şarkıyı burada açınız.)

Bir kayalığın üzerine oturmuş boş boş denize bakıyordum . Kaana karşı birşeyler oluyordu içimde farkına varamadığım. Ya da farkına varmak istemediğim şeyler. Göz yaşlarıma daha fazla hakim olamadım ve soğuktan kızarmış olan yanaklarımdan süzülmelerine izin verdim .
İçim acıyordu . Kendimi suçlu hissediyordum . Kaandan ne uzak durabiliyordum ne de ona karşı bir adım atabiliyor... Kararsızdım. Korkuyordum . Sevmekten korkuyordum . Acı çekmekten yıkılmaktan . Hayatımın darmaduman olmasından korkuyordum . Ama yine de hayatımın kararmasına engel olamıyordum. Göz yaşlarım artık durmuyor teker teker yanaklarımdan aşağıya doğru süzülüyordu.

3 saat sonra.
....

Daha fazla sahil havasına dayanamayıp eve doğru yol alıyordum sonunda. Bu halde yürüyemezdim. Ağlayınca uykusu geoen bir insandım. Yürürsem başıma bir iş geleceği için yolun kenarından boş taksiler geçiyormu diye bakındım. O sırada telefonum çalıyordu.

Arayan Elif..

Çantamdan telefonumu çıkarıp cevap verdim ..

"Efendim Elif. "

"Arya bebeğim ben bu akşam Sinemlerde kalacağım. Haberin olsun . "
Der demez telefonu yüzüme kapattı. Cevap beklemeden hemde. Sonunda taksiye atlamış eve doğru gidiyordum .

Bazı şeyleri görmüyor olabilirim. Kafamın içinde , görmüyor olabilirim.Ruhen ne hissettiğimi gözlerimle görmüyor olabilirim.

İçimi yakan ateşi söndüremiyor olabilirim. Ama sadece bir umut . Küçücük bir umut beni ayakta tutmaya yetiyor ..

Sonunda taksiden evimin önünde inmiştim ve binanın içine giriyordum . Usul usul sessizce evimin kapısına doğru yavaş adımlarla yürüdüm. Çantamdan anahtarımı çıkartıp kapının kilidine soktum . Anahtarı çevirip kapının açılmasını sağladım. Ses gelmiyordu . İçerisi de karanlıktı. Anlaşılan Kaan evde yoktu rahatça oturabilirdim. Salona geçtiğimde artık tam anlamıyla mahvolmuştum . yıkılmıştım. Kaan yanında bir kızla sevişiyordu . Benim evimde bir kızla . Bu kadarı da fazlaydı . Sadece birkaç saat önce benim dudaklarımla birleşmiş olan dudakları şimdi bir başka kızın dudaklarıyla birleşmişti. Hissettiğim tek şey hayal kırıklığıydı.

Gözlerim yeniden yaşarmaya başlayınca hemen konuşmaya başladım.

"İkinizde defolun evimden . Yüzünü birdaha görmek istemiyorum Kaan . İşte bu yüzden senden uzak duruyordum . "

Kaan şok olmuş gözlerime bakıyordu . Gözleri gözlerime kilitlenmişti . Yanındaki sürtük ise sarışın yellozun tekiydi . ikisindende tiksiniyordum .
Kendimi zar zor odama doğru attım . Kapımı arkadan kilitleyip kendimi yere bıraktım .

Zor bir gün geçirmiştim ve artık göz kapaklarımın kapanmasına engel olamıyordum ....

Üzgünüm acikli bir bolum oldu kusura bakmayin .

Hepinize iyi okumalar diliyorum....