İnatçı Kömüş

10.Bölüm

Bedenim benden bağımsızca koşmaya devam ediyor ayaklarım durmaksızın işlevini sürdürüyordu. Hayat ile bağlarım kopmuşçasına koşuyordum. Sadece koşuyordum . Ağaçlar , insanlar ve yeşillikleri ardımda bırakarak adeta bir ceylan gibi oradan oraya savruluyordum . Sanki koştukça dertlerimden ve başımdaki belalardan kurtulacakmış gibi . Elimden başka birşey gelmiyordu koşmak dışında. Yüzleşemezdim gerçeklerle. Tekrar aynı acıları yüreğime ve bedenime yaşatamazdım. Ruhum bir yarayı daha kaldıramazdı.
"Arya!"

"Arya dur .Gitme !"

Durmadan koşmaya devam ediyordum . Kalbim yerinden çıkacakmış gibi hızlı atıyordu.

"Kızım dur gitme . Bak baban yanında korkma !"

Nasıl korkmayacaktım ki . Yıllardır öldüğünü zamnettiğim babam karşımdayďı. Ne yapmamı istiyordu ?Nasıl bir tepki vermemi bekliyordu benden ?

Hiç birşey olmamış gibi hayatımıza devam edebilmemizi mi ? İşte o zaman çok beklerdi . Artık katlanacak gücüm kalmamıştı.

"Git baba. Yıllar önce gittiğin gibi . Git uzaklara . Çok uzaklara... Gökyüzünden izle beni çıkma karşıma . Seni karşımda görecek cesaretim yok . Ben kendimden vazgeçtim . Şimdi de hayatımdan vazgeçiyorum. Elveda...

"Kızım ondan uzak dur. "

Kendimi uçurumun kıyısından atacakken babamın kurduğu cümleyle aniden duraksadım . Kimden uzak duracaktım ?

"Anlamadım?"

"Arya ondan uzak dur . O senin geçmişinin kırık parçaları. Ondan uzak dur ."

Kimden bahsettiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu .

" Kimden uzak durmamı istiyorsun? "

"İlerde anlarsın kızım . Hayata tekrar bağlanacaksın , herşey çok güzel diye düşüneceksin ama sen onunla oldukça daha çok beter olacak herşey . "

"Yaşadıklarımdan daha beteri ne olabirlir ki ? "

"Zamanla dediklerimi anlayacaksın. Umarım anladığında bazı şeyler için çok geç olmaz. "

Ve ardından karanlık...

"Arya ?! "

"Arya , uyan . "

Duyduğum sesin sahibi Kaan' dı . Sesinde korku ve endişe gizliydi .

Ağlayarak uyandım.

"Şşt . Sakin ol . "

Uzandığım koltuktan doğrulup Kaanın göğsünün üzerine başımı koydum ardından kollarımı bedenine sardım. Kaan ise şaşkınca sarılmama karşılık verip bir eliyle de saçlarımı okşadı.

"Korkma küçüğüm . Sadece bir rüyaydı . "

Sadece bir rüya. Sahi neden ağlıyordum ben .

Hıçkırıklarımın arasından aklımdan uçup giden rüyamı hatırlamak için hafızamı yokladım . Tabi ya . Babamı görmüştüm. Bana o çocuktan uzak dur demişti . Sahi uzak durmam gereken çocuk kimdi ?

"İyimisin ? "

Sadece kafamı sallamakla yetindim . İyi değildim hem de hiç iyi değildim .