Avqust ayının əvvəli olardı.Mən və sinif yoldaşım ingilis dili hazırlığının vaxtını təyin etmək üçün müəllimənin evinə getdik.
Bu bir qədər həyacan verici bir o qədərdə məsuliyyət tələb edirdi. Çünki oxumalıydıq digər abuturiyentlər kimi bizdə tələbə adını qazanmaq istəyirdik.
Ve müəllimlə görüşmək üçün yola cıxdıq. Hardasa 1 saat sonra müəllimənin evinin qarsında idik. Qapının zilini basdıq.
-Ve düşündüyümüz kimi qapini Leyla müəllimənin özü açdi deyəsən tək idi evdə... İlk müəllim başladı sözə.
-Xoş gəlmisiz uşaqlar necəsiz?
Əli:çox sağolun müəllimə siz necəsiniz?
Leyla müəllimə də, yaxşı olduğunu bildirdi.
Hər nəysə, bura nə üçün gəldiyimizi bildirərək mətləbə keçdim.
-Müəllimə biz hazirliq haqqinda danişmağa gəlmişik. Bilmək olar nə vaxt başlayir? dedim. Və Əli-də mənim sözümün arxasiyla davam etdi:
-Müəllimə mümkünsə bizi güclü qrupla sala bilərsiz? Cünki biz bilirsiz ki çalışqan uşaqlarıq dedi.və susdu...
Leyla müəllim: uşaqlar hazirliq sentyabrin 1-indən başlayacaq, və narahat olmuyun sizi ən güclü qrupuma yazmışam, və əminəm ki, özünüzü sübüt edəcəksiniz calışqanlığınız ilə. Bunu deyib qurtarmışdı kı, Leyla müəllimə tez araya girerek mən:
-hə müəllimə görəcəksiniz qrupda ən yaxşı oxuyan biz olacayıq dedim.
Ve hazırlıq günlərini ve başlayacağı tarixi dəqiqləşdirib oradan uzaqlaşdıq...
YOU ARE READING
Çarəsiz
Romanceİnsan bəzən o qədər Çarəsiz qalır ki, heç kəsi düşünməyə nə hali, nədə ki inami qalır. get-gedə soyuyan munasibətlər və yalnızlıq...
