Behind Their Masks: Desdemona and Belladonna

New Life in New York

Chie POV

Umuwi na kami sa bahay pagkatapos naming kumain ng ice cream para mag impake.

"Chie, kailan tayo aalis?"tanong sakin ni Rhie habang inaayos ang gamit niya.

"Mamaya na para makalimutan ko na rin ang letseng mga memorya dito."sabi ko na nakafrown.

"Sige."Nang inayos na namin ang gamit namin ay kaagad kaming nagdrive sa Private Airport namin.

*20 mins later*

Pagkababa namin ng sasakyan, lahat ng staff ay lumapit sa amin para ibuhat lahat ng gamit namin except na lang sa mga jansport namin. Umakyat na kami ng private jet. Dumiretso ako sa window seat kasi makikita mo dun ang view kaya yun... Tumabi naman sakin si Rhie at tinanong

"Movie tayo?"ngumiti lang ako at tumango. Inabot niya ang movie player at nagselect ng horror na romance... Tumingin ako sa orasan ko..6:01 PM... Lumapit sa amin ang secretary ko na si Alice Maisie Andrews. But I just call her May. She's 26 years old... She's been with my family even before I was born. She also has a husband named Jorge Andrews, our butler.

"Do you want or need somthing at the moment, young mistresses?" tanong nya samin na may kasamang british accent.

"I told you, May. No need for honorifics. Just call us Cole and Mary. Oh and, bring us dinner."I said in a rather cold tone. I just use this tone when its business and when talking to others. I don't like others to see my care-free attitude. I'm only care-free when I'm alone with Rhie.

"I apologize. Anything you wish." Tiningnan ko si Rhie at nagtanong.

"Ano sayo?"

"Ikaw bahala."Yun lang sinabi niya at patuloy pinanood ang movie na 'Conjuring'.

"2 Baked zitti, white pizza,caesar salad, coke float, and california maki." sabi ko sakanya. Agad naman siyang umalis.

*After 5 minutes*

O diba, maibilis lang? Nako kung hindi yan mabilis, pinalayas ko na sana ang mga chef dito. Anyways, kumain na kami ni Rhie habang nanood ng Conjuring hanggang sa tinamaan na ako ng antok at unting unti bumabalot ng kadiliman ang aking paningin.

(A/N: Makikita niyo sa panaginip ni Chace/Chie ang rason kung bakit na heartbroken siya.)

*Flashback/Dream*

Haaayyy.. Makikita ko na naman ang pinakamamahal ko na si Louis Charles Ash Aguilar. Nasa school kasi ako ngayon. Wondering kung bakit hindi ako pinagkakaguluhan? Binago ko kasi ang itsura at pangalan ko.Ngayon pangalan ko is Rain Santiago. Plus, school ko ito eh. Naka contact lens ako na black at naka wig din na bob cut. Lagi din ako nagbabati ng mga kakilala ko. Lagi ako nasa Rank. Pero teka..*toot**toot*.. target spotted.. De joke lang. Nakita ko na si Ash habang naglalakad ako papuntang classroom, well expected rin naman yun kasi magkatabi lang section namin. Nung nagtama ang mga mata namin ay agad akong nagkiller smile kaya lang tinanguan niya lang ako. Hindi naman ganyan siya eh. Ay nakalimutan ko nga palang banggitin sa inyo na MU kami.. Ewan, siguro bad mood. Binaliwala ko na lang yun at dumiretso ng classroom. Ayoko kayang malate. Class President pa naman ako.

*After 9 months*

Simula ng araw na iyon naging cold na si Ash sakin. Syempre dahil anghel ako, gumawa ako ng paraan para makapag usap kami ng maayos... Pero waepek pa rin eh. Sinubukan kong magsulat ng letter na magkita kami pero di siya nagpakita, sinubukan ko kausapin ang mga barkada nya pero.. haayy.. epic fail... Ngayong last day of school, susubukan kong kausapin siya. Grabe ang martyr ko noh? Martyr na nga desperada pa. San ka pa?.. Ngayon naghihintay ako sa classroom magisa dahil lagpas na ng dismissal. Pinasabi ko sa classmate niya na magkita kami. Nainip ako so lumabas ako ng classroom. Pagkabukas ko ng pintuan namin nakita ko yung classmate niya na pinagsabihan ko. Napansin ko nay malungkot na ekspresyon ang mukha niya.

"Sorry Rain pero tumanggi siya eh."yun lang ang sinabi niya at umalis na. Sumilip ako sa classroom nila at dun na nawala ang faith na makakausap ko siya. Kinuha ko na ang bag ko sa room at bumaba na ng hagdan. Buong byahe papuntang mansyon ay nakapoker face lang ako. Naabutan ko si Rhie doon sa living room pero di ko na siya pinansin at dumiretso na ako sa kwarto ko. Nagbihis na ako at natulog na lang...*tik tok tik tok*.. Wala eh. Di na ako makatulog... Nyeta kasi tong nararamdaman ko. Ansakit pala. Napatigil ako sa pag-eemote ko ng tumawag sakin si Rhie.

"CHIE!! KAIN NA!!" Napa ngiti na lang ako ng mapait at agad kong sinuot ang usual kong energetic at cheerful face. hoo.. Kaya mo yan Chie. hindi ka pa naman sure sa nangyayari eh.. Para kay Rhie, magiging masaya ako.. At bumaba na ako sa dining hall.

"O Chie, sa wakas dumating ka rin... Tara, kain na..." yaya niya sakin. Mukhang di niya rin ako napansin nung pumasok ako sa mansion. 

Umupo na ako sa usual kong upuan aka the center. Habang kumakain ako naramdaman ko siyang tumititig sakin. Syempre, tumitig din ako pabalik. Pasalita na ako ng sinabi niya.

"May problema ka." what?? pano niya nalaman??

"Wala ah."Napataas lang siya ng kilay at binigyan niya ako ng 'o-talaga-look'. Tsk! Kilala niya talaga ako. Napabuntong hininga na lang ako at sinabi ko na sakanya lahat. 

"ANO?! Binalewala ka lang ng lalakeng yon??!! AKIN NA SIYA!! SUSUNUGIN KO SIYA NG BUHAY!!" Nagulat siya syempre. Sisigaw ba naman yan. Pinakalma ko muna siya at baka totohanin niya ang sinabi niya.. huhuhu.. wag naman. Magpapakasal muna kami.. hehehe..

"Okay lang yun, noh! Over na ako dun!" sabi ko na may pilit na ngiti. Alam kong nagsisinungaling ako sakanya at sa sarili ko pero ayoko talaga na nag-aalala si Rhie sakin eh. 

Sa una parang di pa siya kumbinsado pero eventually bumigay rin siya.

"Fine. Pero siguraduhin mo yan kung di, totohanin ko talaga ang sinabi ko!" sabi niya may halong pagbabanta. Tumawa na lang ako.

"Pfftt.. Opo, inay..pfft"

"Hoy! Wag kang patawa tawa diyan! At wag mo kong tawaging 'inay'! Magkasing edad lang tayo, dude!" Napa-iling na lang ako at umakyat na ako sa kwarto. 

*End Flashback/Dream*

Napabangon ako kaagad dahil sa panaginip na yon. Ay, hindi ng pala yon panaginip.. Haaayyy... Tinignan ko ang katabi ko at nakitang wala na pala siya don. Saan kaya yun nagpunta?? Napatigil ako sa pagtataka ko ng may narinig akong bukas ng pintuan na galing sa cr.

"O, Chie. Gising ka na pala."

"Ay, hindi Rhie. Nagsi-sleep talk lang ako.=_="Tsk. Nag tanong talaga siya eh.

"Sorry na po. Sungit neto." Di ko na lang siya pinansin at tinungo ko ang bintana. 

Malapit na pala kami... Nakita ko na ang paglalandingan namin eh. Kinuha ko na ang jansport ko at naghanda na. 

Rhie POV

*sigh*... Napansin kong medyo nagbago ang ugali niya. Dalawa lang yan eh. Either meron siya ngayon o.... dahil saknya...=_=ang gag*ng yun...tsk tsk tsk.... Kung di lang ako ni Chie pinigilan dati siguro pinagpyepyestahan na yun ng mga langaw.. Anyways, siguro naman makaka-move on na siya 'sakanya' dahil super layo niya. Haayyss... Andrama talaga ng buhay ni Chie...

...............................

.

.

.

(A/N: O diba? Pero weyt, may surprise ako sa inyo sa mga next chappie! Bwahahaha!!)