Burak'a

Sessizlik içimde

Sessizlik içimde, sensizlik içimde... Kalmak hüner değil, böyle sevebilir mi bir insan? Teslim olabilir mi?
Ağaç köklerini salar ya toprağa beslenebilmek için; ben de sana saldım benliğimi Burak, içimdeki sevginden besleniyorum.
İçime bu kadar işleyip gözyaşlarimdan akmamalıydın.
Sana bakarken titrediğim gibi, seni titreyerek seviyorum hala. Ellerim, bacaklarim, nefesim...
Okumuyor yazdıklarımı. Ve okumayacak da. Ama ben onu hep yazacağım. Olur ya, bir gün aklına düşersem, onu asla unutmayacak biri varmış, bilsin...
Kalbimin parçası, ben kalbimi sana teslim ettim. Kalpsiz de yaşanır sen varsan, sen iyisen, sen mutluysan. Çünkü sen dünyanın en şanslı erkeğisin, mutlu olmak zorundasın.
Konudan konuya atlıyorum, çünkü söyleyeceklerim o kadar birikiyor ki içimde.
Beni hiç çaresiz bırakmadığın için sana minnettarım. Çün ne zaman canım yansa yokluğuna sarılıyorum, yokluğunla avunuyorum. Yokluğun bile beni mutlu ediyorsa varlığını hayal et...
Selamı var yokluğunun sana...
Ay parçam, Allah'a emanet ol.