O Benim Kardeşim

-5-

-İnci-

Sınıfa girer girmez gözüm ona takıldı. Cansu... Ortaokuldan tanıyorum onu. Başlarda çok iyi arkadaştık, ya da ben öyle sanıyordum. Sonra bir gün bana komplo kurarak disiplin cezası aldırmaya çalıştı. Ama ben önceden haberim olan planında KÜÇÜK değişiklikler yapınca planı ters tepti ve kendi kazdığı kuyuya düştü...

Şuan benden nefret ettiğini ve intikam almak isteyeceğini biliyorum. O yüzden mümkün olduğunca onunla muhattap olmayacağım. Ama sanırım onunla aynı fikirde değiliz.

"Naber İnci?"

Bunu o kadar sahte bir gülümsemeyle söylemişti ki...

"İyiyim 'Cansucum' sen nasılsın?"

"İyi olacağım."

"Ama dikkat et, iyi olayım derken daha kötü olma."

"Merak etme 'İncicim', bana birşey olmaz. Ama bazıları için bu kadar emin konuşmamalıyız."

Tamam, kabul ediyorum, tam anlamıyla saçmalamıştık. Yeşilçam filmlerinden alıntıları oynuyormuşuz gibi gelmeye başlamıştı. O ne öyle 'İyi olayım derken daha kötü olma' lar filan... Tam cevap vericektim ki Işıl araya girdi ve Cansu'ya elini uzattı. Onun burada olduğunu tamamen unutmuşum...

"Merhaba, ben de Işıl. İnci'nin arkadaşıyım. Gerçi henüz yeni tanıştık ama..."

Bunu o kadar sevecen söylemişti ki ben bile memnun oldum demek istedim. Cansu bir Işıl'ın eline bir de yüzüne baktı. Ardından o da elini uzattı:

"Ben de Cansu. Tanıştığımıza memnun oldum. Ama sana bir tavsiye, hala değiştirme şansın varken bazı kararlarını bir kez daha gözden geçir."

Bunu söyledi ve cevap vermemize fırsat vermeden sınıftan çıktı. Geride sinirden köpüren beni ve meraklı bakışlarını üzerime dikmiş olan Işıl'ı bıraktı...

Ona olanları anlattığım zaman o da bana hak verdi.

"Ama neden sana en başından böyle bir oyun oynamış ki?"

"Bilmiyorum Işıl, öğrenmek de istediğim söylenemez. Ama sanırım bu yıl, biraz daha değişik geçecek..."