High School Games: Unnamed Girls

Kabanata 3

I lift an eyebrow. "I don't need your name, I didn't ask"

He chuckled, "It would be rude kung ibibigay mo pangalan mo at ako hindi"

Napatingin naman ako sa kanya with a very irratated and unamused face. Nabwbwuiset ako sa lalake na ito, ang laki ng pride! He is a very goofy man as I could tell. He looks clumsy and playful. He has brown wavy hair and perfect eyebrows. His eyelashes are long and curled up through his eyelids. His nose is tall and his mouth, I couldn't say much more.

The heck! Why am I describing this guy? He is not worth it! And he will never be!

Namula ang aking mukha at umiwas nalang ako ng tingin para di niya makita. Napasimangot ako habang iniisip ko ang aking plano para patayin siya. "Bakit ang dami mong iniisip?" tumabi siya saakin.

Napatayo ako sa sobrang kaba at gulat. "Shete ka!" sinigaw ko while stomping my foot. Tumawa lang siya while a grin formed on his face. He stood up, still grinning. He went near me and he touched my waist, wrapping his arms.

THE FUCK IS HE DOING!?

"Ano ba! BAKULAW!" I tried to push him away pero masyadong mahigpit ang paghawak niya saakin. My face was flushed with red blushes, I couldn't bare! Eto ang unang beses na hinawakan ako ng lalake at malapit na malapit. Bakit parang mahinhin ako? Bakit ako parang nahihiya?

Mas lumapit siya saakin at napapikit nalang ako.

Shet.

Suddenly, naramdaman ko ang ilong ko napadikit sa isa pang ilong. My eyes gasped nung nakita ko na nagnonose to noes kami ni Bakulaw. He was chuckling while he was doing it and I, I was gonna pee on my pants with so much embarassment and..and..WAHHHHH AYOKO NA!

Inapakan ko yung paa niya kaya napasigaw siya ng konti. "Aray! AMAZONA KA TALAGA!" simambit niya saakin as he held his foot to the air.

I huffed, "WHATEVER YOU DESERVED IT!" I looked away and I crossed my arms.

Bigla nalang may humawak sa aking balikat at lumapit saakin. Hindi ako nakalingon kung sino pero bilis ko nalaman kung sino itong tao na humawak saakin. "You always look away" binulong niya sa tenga ko.

W-What's with his voice!?

Why is it so seductive!

"Why, Coleen, why?" he whispered once more.

SHET! I AM GONNA DIE!

~•~

"Psst, diba siya yung babae na nakabasag ng mamahaling vase ni Ma'am Margo?" may narinig akong mga boses sa likod ko naguusap. Napatingin ako sa baba habang papunta sa aking locker dahil sa sobrang hiya ko. Napasuot naman ako ng aking beenie and geekish eye glasses para hindi masyodong mahalata na ako.

Ako nga ang babae na nakasira sa bonggang so called golden with diamond vase ni Ma'am Margo, ako po si Daphne Montiliana. Isa ako sa mga babaeng binubully at pinagaabuso ng mga students dito sa academy. Ako ang pinaka clumsy lady of town also philosopo ng bayan.

Oo, mayaman ang last name ko et sikat pero ganoon pa man, pinagdidiriin parin ako. Napayuko nalang ako dahil sa sobrang lungkot ko sa buhay. "Daphne?" may boses akong narinig na kusang tumatawag saakin.

Napalingon ako at nakita ko si Rose na may dalang papel sa kanyang kanang kamay. Binaba ko ang ulo ko para mas makita ko ito. Tinuro ko ang kaming kamay dito "Rose? Ano itong hinawakan mo?"

Napatingin naman siya sa tinuturo ko. Namula siya at bilis niyang tinago ang papel sa likod niya. "Wala! Basura lang ito!" napatawa na sinagot ni Rose.

Napakalot naman ako sa aking ulo dahil nalilito ako, basura pero tinatago sa likod at pulang pula ang mukha? Eh, parang ang imposible naman nun. Napatingin naman ako sa taas, nagdadalawang isip sa bimigyan ng rason ni Rose.

Pero wala akong pakielam naman sa papel na yan, kaya hayaan ko nalang siya.

"Uhm, malalate daw si Suzume kase may quiz bee daw siya bukas at si Coleen nawawala, di ko mahanap. Siguro umuwi na yun. Uuwi sana ako pero gusto sana kita hiyaain na sumama saakin umuwi"

Napangiti ako ulit. "Ay, Rose, hindi muna ako uuwi, masyado pang maaga at kailangan ko pa magcheck sa Tennis Club sa schedule or even magre schedule. Kaya sorry Rose, hindi kita masasamahan"

Napatawa siya. "Ano ka ba!" pinahayag niya "okay lang saakin yan! As if naman isang buwan tayo hindi magkakasama"

"Sure?"

"Oo nga"

"Weh?"

"Oo. Kulit mo"

"Baka ka.."

"What"

"Magalit"

"Bakit naman?"

"Ewan" I bite my lip.

Napahinga siya ng malalim and she sighed. "Daphne, okay nga, sige na, alis ka na, baka ka malate sa Tennis Club mo" hinawakan niya ang aking balikat habang nakangiti.
"Sure?" tinanong ko ng huling beses bago ako tumalikod sa kanya.

"Oo nga!"

~•~

Pumunta ako sa Tennis Club pagkatapos ko magdebate ng pangatlong beses kay Rose. Paulit ulit ako nagtanong sa kanya kung okay lang talaga kase baka, pagpasok ko bukas, magtampo at hindi ako pansinin.

One thing na gusto ko sa Tennis Club ay hindi nila ako inaabuso. They are all friendly here kaya kahit papano, pwede ako pumunta dito kung may problema or isyu sa buhay ako at wala sila Rose, Coleen at Suzume.

"Hi" bati saakin ng isang miyembro ng aming club na si Richard. Mabait siya at may talento sa pagkanta. Hindi ko alam bakit siya sumali sa tennis kung mas magaling naman siya kumanta. Siguro, sabi nila, lahat ng bahay mayroon dahilan.

"Hello" bati ko pabalik sa kanya.

Hindi ko type si Richard. Wag niyong bigyan ng malisya. I mean, hindi kami bagay kase matino siya at ako mukhang ewan. At may gerlprend na yan siya and I am happy for them.

"Daphne, nanjaan yung old schedule sayo diba?" tinanong ni Richard as he scanned the files ng aming club.

Nagulat ako. "Oo pala!" napatayo ako sa inuupuan ko at napatakbo ako papunta sa pintuaan "kunin ko muna!"

Lumabas ako at tumakbo ako ng mabilis papunta sa locker ko.

Arghh, ilang beses na ba ito nangyari?

I always forget and sometimes loose things but not purposly. It is just in my nature makawala at makalimutan ang mga gamit.

Napahawak ako sa aking ulo dahil sa sobrang inis ko. I shook it badly at binigyan ko ang aking sarili ng mga rants, by murmuring them.

tanga ka kase.

Waaahh!!! Hindi ko naman kasalanan kung tanga ko or something. I mean, ganyan talaga ako, pinganak ako sa mundo na ito na may sakit sa ulo (actually hindi)

tanga ka talaga.

HINDI NGA!

Without knowing, mayroon akong nabangaan na tao. I loose balance at napatumble ako sa ground. With a gasp, I hear something fragile break.