10#

60 22 11
                                    

GECİKMELER İÇİN ÇOK ÖZÜR DİLERİM..

Ben ne yapıyorum?. Nerdeyim?

Uzun bir zamandır, Deniz'in evinin bahçesinde kamelyada oturuyorum. Hava biraz serin olduğu için üstümde ince bir ceket var. Tek başıma oturuyorum. Ve düşünüyorum. Sürekli düşünüyorum. Burada benim bilmediğim şeyler dönüyor. Bunu hissediyorum. Bu şehre geldiğimden beri acayip şeyler yaşıyorum. Eski hayatımdan çok uzakta bambaşka bir hayat yaşıyorum. Bu hayatta bambaşka davranıyorum.

Benim burada ne işim var? Deniz'in beni kurtardığı günden beri burdayım. Peki neden? Bunu bu zamana kadar niye düşünemedim.

Ve Çağan ölmeden önce benden sürekli özür diledi. Peki neden? Ölümüyle bir ilgisi var mı? Belkide vardır. Bunu polise söylemeliyim. Belki birşey bulabilirler

Aniden biri sırtıma ince bir battaniye örtü. Örten kişiye baktığımda bu Deniz di. Ondan başkası olamazdı zaten. Elindede iki tane fincanla yanıma oturdu.

-Sıcak çikolata?İçersin diye düşündüm.

-Bayılırıımm.Teşekkür ederim.

Kafasını salladı. Ve ince dudaklarıyla çikolatadan bir yudum aldı.

-Seni çok düşünceli gördüm.

-O kadar belli mi?

-Kesinlikle.
Anlatmak istersen dinlerim. Ama istemezsen sen bilirsin.

Sıcak çikolatamdan bir yudum aldım ve kafamı arkamdaki tahta direğe yasladım.

-Evet. Bu aralar garip hissediyorum . Yani bu şehre geldiğimden beri böyle hissediyorum. Şimdi de oturdum. Yaşadıklarımı analiz ediyorum da garip giden birşeyler var. Ve sen bildiğin halde birşey anlatmuyorsun. Beni dışarı göndermiyorsun. Evimde bile kalamıyorum. Ne oluyor. ? Ne oluyorsa kötü birşey olduğu açık
.

Karşısında duran mor menekşelere uzun uzun bakarak beni sadece dinledi. Hiçbir mimiğini oynatmadan beni dinledi.

Yüzüme bakmadan;

-Önemli birşey yok. Sen bunları düşünme.

Ardından gitmek için kalktığında o an bileğini elimden gelen tüm güçle sıktım.
Bu lafla beynimden vurulmuşa döndüm. Hayatımda garip şeyler oluyor ama o önemli birşey yok diyor.
Bileğini kavradığım için kafasını bana çevirdi ve dik dik bakmaya başladı. Bende tüm inadımla bileğini bırakmadım ve ona dik dik bakmaya başladım.

Birşey söylemesini bekliyorum o kadar çok doldum ki. Tutunacak bir kelime,bir dal arıyorum. Tüm yaşadıklarım, Çağan'ın ölümü. Uzun zamandır, yani çok eskiden yaşadığım o olaydan sonra geçmişime kendimi bu kadar yakın hissetmedim. Korkuyorum!

Deniz gözünü benden çekti ve tuttuğum bileğine baktı. Bense hala ona bakıyorum ve gözlerime dolan göz yaşlarımı geri göndermeye çalışıyorum.

Deniz dişlerini gıcırdattı ve hızla kolunu elimden çekti. Bende bırakmamak için inatlaştığımdan hafif sendeledim ve yere düştüm.

Ağlamaya başladım. Fiziksel bir acım olduğundan değil. Canım yandığından ağlıyorum. Deniz'e hiç bakmadan yerden doğruldum. Ellerimi bacaklarımın üstüne açık bir şekilde koydum. Gözlerimi de ellerimde sabitledim.

Yaşlar gözlerimden benden bağımsız bir şekilde akmaya başladı. Kontrol etmeye çalışsamda göz yaşlarım daha fazla akmaya başladı. Artık yaşadığım herşey gözlerimde hücum ediyor.

YASAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin