Pandomimdi hayat.
Sessiz harflerle konuşan,
Ve siyah beyazdı
Uçsuz karanlık yine uç kısmında beyaz
Hayallerinle sarılırdın sessiz beyaza
Gülüşleri vardı elbette hadsiz efgarın..
Bilme Üzgünlüğümü;
özlemimi ve yorgunluğumu
Görme yüreğin titreyişlerini.
Sığın sende pandomimleşmeye.
Dem yazmanın demidir,
Sende yaz kalemsiz kağıtsız
Gözlerin zaten anlatır seni
Boşver düşünmeyi bilinçsizce savur fikirleri
Sığın tabiki senin için hayat neyse ona
En çok ben anlarım seni
Bakma sen güçlü duruşuma
Ve pandomimdi hayat değil mi?
Sen elleriydin beyazın ben ayaklarıydı siyahın
Ve gelecekti elbette sessli harflerde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir İçin Çay gibi Demli Olsun
ПоэзияŞiir renklere benzer. Sizin renginiz neyse onu yansıtır. Eğer ki kendiniz şiirseniz o çok başka birşeydir. Gökkuşağını andırırsınız insanlara. Bu renkleri anlamak için çayınızı alıp sakin sakin sessizce okuyun. İçinizden Şiirlerimle konuşun tıpkı o...
