Gülerek ağlayan nefessiz insansın
Neyse içindeki dök kalemin yansın
Sebepsiz değil vardır elbet bir nedeni
Durdur içimden kan gibi akıp gideni
Iztırabım
Bir varlığını bir yokluğunu ansın
Hislerim
Çıkmaz sokaklara bitmez efkara saplansın
Neylesem
İçimde öyle acı ki canlanıp anlatsın
Anlatamaz
Umudunu yitirmiş arslan saklansın
Korkum
Gördükçe karşımda kalbimi sırtlansın
Varlığımız yokluğumuzla sınansın
Yokluğumuz varlığımızla yoklansın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir İçin Çay gibi Demli Olsun
PuisiŞiir renklere benzer. Sizin renginiz neyse onu yansıtır. Eğer ki kendiniz şiirseniz o çok başka birşeydir. Gökkuşağını andırırsınız insanlara. Bu renkleri anlamak için çayınızı alıp sakin sakin sessizce okuyun. İçinizden Şiirlerimle konuşun tıpkı o...
