Duvarlar

66 8 1
                                    

Duvarlar gibiydi insan
Önce suyla harcın karışımı
Sonra her yıl başka renk
Boşken sesi gür yankılanan
Doldukça içi sessizleşen
Sessizleştikçe harabaleşen
Harabeleştikçe ayyaş bir sarhoş
Bazen birbirine destek
Bazen en büyük engel
Ama hep birşeyler gizleyen
Özelleri saklayan
Göz yaşlarını kapatan
Özünde gri
Ama unutulup rengarenklere bürünmüş
Zamanın yıkıcılığına karşı zayıf
Güçsüz ve çelimsiz
Çatlak alınca büsbütün yıkık
Demirleri zaten paslı
Duvarlar gibiydik işte
Ve sen sokak yazılarıydın duvarların
Ben ise dökülen sıvaları

Şiir İçin Çay  gibi Demli OlsunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin