Bir şeyler getirirdi uzaklardan.
Boynu yerlerde,
Gözü kaldırım çizgisi
Kaldırmaya güçsüz bedenden ayrılanlar
Sızarken hissiz
İniyor gibi Ayaklara sessiz
Çığlıklar ona değildi
Kederler ta kendisine
Aradıkça derin karanlıkları
Sorardı her aynaya
Tanıyan var mı beni?
Ve istediğim bilinmezi.
Bağlamazdı bağcıkları
Takılıp düşmeye meyilli ayaklar
Kimi arardı?
Kime giderdi? Bilinmez.
Ki yıkılmaya her an istekli.
Çağırmalara kalmıştı kapıların açılışı.
Konuşmazdı da...
Misafirliği de olmazdı.
Dış kirliliği alay konusu.
İçi yürekler dolusu.
İnsan kim sorusunun
Cevabı kendisi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir İçin Çay gibi Demli Olsun
PoetryŞiir renklere benzer. Sizin renginiz neyse onu yansıtır. Eğer ki kendiniz şiirseniz o çok başka birşeydir. Gökkuşağını andırırsınız insanlara. Bu renkleri anlamak için çayınızı alıp sakin sakin sessizce okuyun. İçinizden Şiirlerimle konuşun tıpkı o...
