-"Tamam anlatacağım. Ben Deniz Çelik 22 yaşındayım makine mühendisliği 3.sınıf öğrencisiyim. Ailemi kaybettiğimde daha 14 yaşındaydım, savunmasız körpe bir kız çocuğuydum. Çok zor zamanlarım oldu olmadı demiyorum ama beni hayata bağlayan hayattan nefret etmemi engelleyen bir şey vardı o da babama verdiğim sözdü. Ben o sözü tutabildiğim kadar tutmaya çalışıyorum elimden geldikçe ve az kaldı başarmak üzereyim bunu hissedebiliyorum. Okulumun bitmesine 1 sene var daha ama ben umutluyum kendimden bu yaşıma kadar nasıl geldiysem bundan sonrada öyle devam edeceğim hayatıma çok başarılı bir makine mühendisi olacaktım bu bölümü seçmemi babam istemişti benden ilk başlarda itiraz ettim.
-"Bu bölüm erkeklere daha uygun ben yapamam bu bölüm bana çok ağır gelir baba ben yapamam itiraz ediyorum "dedim ama babam dinlemedi itiraz kabul etmiyorum küçük hanım dedi lafı tıktı ağzıma kalktı gitti. Bende dayanamadım arkasından ilk defa sesimi yükselmiştim ."Peki sizin dediğiniz gibi olsun Selçuk bey o bölümü okuyacağım sana söz veriyorum" dedim ve dediğimi yapıyorum bu sözü verdiğimde 13 yaşındaydım ve şimdi buradayım işte benim hayat hikâyem de bu kadar"
-"Bir şey sorabilir miyim?"
-"Tabi sorabilirsin"
-"Anlattıklarına bakılırsa hayatında hiç özel biri olmamış neden? Sen mi istemedin yoksa onlar mı bakmadı sana."
-"Haklısın ben istemedim benim en büyük aşkım babamdı evet hayatıma girmek isteyenler oldu ama onları hayatıma alırsam babama ihanet etmiş gibi olurum diye kimse alamadım hayatıma. Bir yandan da korktum. Hem öksüz hem de yetim olmak insanı dipsiz bir kuyuya atıyormuş gibi hissettirir. Hayatıma girecek olan kişinin beni hor görmesinden korktuğum için kimse olmadı."gözlerimden istemsizce bir iki damla göz yaşı aktı bunu ayaza fark ettirmemeye çalışıyordum ama ben konuşurken gözlerimin içine bakıyordu neler söyleyeceğimi bekliyordu ellerini yüzümde hissedince gözlerim kapanmıştı o böyle yaptıkça benim ağlamam şiddetlenince bişeyler demeye çalıştım ama parmağı dudağıma değdi beni susturdu.
- "Tekrar özür dilerim ağlatmak için sormadım sana bu soruyu deniz ne olur ağlama" dedi kolunu omzuma attı beni kendine çekti bende başımı göğsüne yasladım. Bir süre ikimizden de ses çıkmadı ama sessizliği ben bozdum
-"Ayaz "
-"Efendim Deniz"
-"Geç oldu ben gitsem iyi olacak" banktan kalktım gidecektim ki ayaz bana seslendi.
-"Deniz"
"seninle tanıştığıma ve bana kimseye anlatmadığın hayatını anlattığın için teşekkür ederim ve tekrar memnun oldum. Pekala, tekrar konuşur muyuz? Tabi sende istersen "
-"Bende teşekkür ederim ayaz bende seninle tanıştığıma memnun oldum. Tabi neden olmasın"
