Όπως Παλιά

Νέες αποκαλύψεις στην επιφάνεια

"Και τελικά το αποφάσισες; Θα προχωρήσεις με τον Λουκά; " ρώτησε η Αλίκη αφού η Αλεξάνδρα της εξιστόρησε τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας.
"Ναι. Αυτό πιστεύω είναι το καλύτερο."
"Ναι αλλά είσαι σίγουρη ότι τον θες πραγματικά και ότι δε το κάνεις για να ξεχάσεις τον Μανο;"
"Αυτό με ρώτησε και εκείνος" απάντησε η Αλεξάνδρα με έναν αναστεναγμό.
"Και;"
"Και είπα ότι είμαι σιγουρη"
"Το λες αλλά δε το δειχνεις"
"Ωχου ρε Αλίκη τι θες πια; Τόσο καιρό μου λέγατε να βρω κάποιον και να προχωρήσω.Ορίστε τον βρήκα."
"Ναι βρε γλυκειά μου αλλά αν δεν τον θες πραγματικά γιατί να το κανεις αυτό στον εαυτό σου; Για ένα καπρίτσιο; "
"Δεν είμαι κανένα κακομαθημένο. Δε το κάνω για λόγους εγωισμού."
"Άλλο φαίνεται"
"Δε θα βλέπεις καλά μαλλον" απαντησε η Αλεξάνδρα και έφυγε νευριασμενη.

Ναι ήταν σίγουρη για το τι ήθελε και αυτό ηταν ο Λουκάς. Οσα και αν ελεγε η Αλικη εκείνη ηξερε πως δε το εκανε απο εγωισμό. Μπορεί να μην ήταν κάτι τόσο δυνατό εκείνη τη στιγμή αλλά με το πέρασμα του χρόνου θα γινόταν. Το μονο που χρειαζόταν ηταν να κανει λιγο υπομονη και όλα θα έφτιαχναν. Προς το παρόν χρειαζόταν λιγο καθαρό αέρα για να καθαρίσει το μυαλό της.

Έτσι αποφάσισε να πάει μια βόλτα στο μεγάλο πάρκο κοντά στο παλιό της σπίτι. Κάθησε σε ένα παγκάκι και προσπάθησε να ηρεμήσει τις σκέψεις της. Ηταν μεσημέρι και δεν υπήρχαν πολλοί εκείνη την ώρα. Πέρα από κάποια τιτιβίσματα δεν ακούγονταν τίποτα άλλο. Της άρεσε αυτή η ηρεμία τη βοηθούσε να χαλαρώσει.
"Αλεξάνδρα; Δε το πιστεύω τι κανεις;"
"Μαρίνα; τι κανεις εσύ εδω;"
"Ήρθα για το πρωινό μου τρέξιμο. Είπα να αλλάξω λίγο παραστάσεις. Εσυ;"
"Μια βόλτα ήρθα απλά"
"Μάλιστα. Λοιπόν πως παει; Η σχολή καλά, ο Μανος;"
"Καλά είμαι με τη σχολή τελειώνω φέτος..όσο για τον Μάνο. ..Ε..δεν είμαστε πια μαζί"
"Γιατί τι έγινε; "
"Έ..δε πήγαινε άλλο..αυτός ήθελε κατι εγώ κάτι άλλο...και..αυτό είναι όλο.."
"Μμμ..κατάλαβα. Γι'αυτό οταν τον πέτυχα και ρώτησα για σένα ηταν αμήχανος"
"Τον ειδες; Πού, πότε;" ξαφνικά η φωνή της Αλεξάνδρας γέμισε με αγωνία
"Ναι κοντά στη δουλειά του. Αυτος ηταν για καφέ με μια μελαχρινή και μιλήσαμε λιγο"
Μελαχρινη; Ποια μελαχρινή; Δεν της αρεσε καθόλου αυτό.
"Συνάδελφός του ηταν;"
"Αυτό νόμιζα και εγώ γιατί ήξερα ότι είστε μαζί. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δε φαινόταν και τοσο 'συναδελφική' η σχέση τους...απο τη πλευρά της τουλαχιστον"
Στο άκουσμα ότι ο Μανος και αυτή η μελαχρινή μπορεί να είχαν κάτι η Αλεξάνδρα ένιωσε να χάνει τη γη από τα πόδια της. Είχε βρει άλλη. Την είχε ξεγράψει και είχε βρει άλλη. Είχε βρει άλλη! Δε μπορούσε να τι χωνέψει. Δηλαδή όλα εκείνα που είχε σκεφτεί φαίνεται πως ήταν πραγματικά και όχι φαντασιώσεις της. Έπρεπε να μάθει περισσότερα.
"Πολύ πιθανόν. Άλλωστε είναι ελεύθερος άντρας πια "
"Ναι σωστα"
"Και..δε μου λες ...Πώς ήταν αυτή η κοπέλα..Μπορεί να την ξέρω και να είναι όντως συνάδελφοι " είπε η Αλεξάνδρα θέλοντας να δείξει ότι δεν την ένοιαζε. Απο μέσα της όμως έβραζε γιατί ηξερε Πολύ καλά ότι δεν υπηρχε καμία γυναίκα στο γραφείο του Μάνου. Σίγουρα επρόκειτο για κάτι άλλο.
"Πολύ όμορφη κοπελιά.Ψηλή ,μελαχρινη, με μεγάλα μάτια..πολύ...εξωτική θα ελεγα" απάντησε η Μαρίνα όλο νάζι. Ήταν φανερό ότι η Αλεξάνδρα ενδιαφερόταν πολύ περισσότερο απ'ότι ήθελε να δείξει.
"Εξωτική;"
"Ναι! Μάλλον θα είναι καμία ξένη πελάτισσα"
"Ναι μπορεί...Ο Μάνος ήθελε να επεκταθεί και αλλού με την επιχειρηση"
"Οποία και να'ναι ειναι πολύ ωραία κοπέλα. Ας ήμουν και εγώ σαν κι αυτήν..τελος παντων"
"Μμ.." Ήταν το μονο που καταφερε βα φυγει απο τα χειλη της Αλεξάνδρας.
"Λοιπον πολύ χάρηκα που είδα!" Την χαιρέτησε η Μαρινα και εκανε να φυγει
"Εγώ να δεις...." αποκρίθηκε η Αλεξανδρα και ετοιμάστηκε να φυγει.

Στο σπίτι κόντευε να τρελαθει. Ο Μάνος είχε βρει άλλη! Και ηταν ωραία..Πολύ ωραία. Και εξωτική...Μάλιστα. Ώστε του κυρίου Μάνου του άρεσαν οι ωραίες,μελαχρινές και εξωτικές καλλονές. Βέβαια. Γιατί να μείνει μαζί της οταν θα μπορούσε να είναι με μια τέτοια γυναίκα; Ναι αλλά πότε πρόλαβε και γνώρισε την αντικαταστάτρια της; Δύο μήνες είχαν χωρίσει. Πότε πρόλαβε να την γνωρίσει και μάλιστα να κάνουν και σχέση τόσο συντομα; Από την άλλη και εκείνη δεν τα είχε φτιάξει με τον Λουκά μέσα σε αυτούς τους δύο μηνες; Ναι,εκείνη όμως τον ηξερε από παλιά. Μήπως και εκείνος γνώριζε την μελαχρινή από παλια;

Στη σκέψη και μόνο ότι μπορεί να ανήκε στο παρελθόν του πριν απο εκεινη,συνειδητοποιησε και κάτι άλλο. Εάν την ηξερε από τα παλιά,και αν κάποια στιγμή είχαν βρεθεί ενώ εκείνος ηταν ακόμη μαζί της...Ποιος της εγγυάται ότι δεν ήταν αυτή ο λόγος που δούλευε μέχρι αργά. Ποιος μπορούσε να την διαβεβαιώσει ότι δεν ευθυνοταν αυτή για το γεγονός ότι ο Μανος δεν ήθελε να βγαίνουν και να περνάνε πολύ χρόνο μαζί, τους τελευταίους μήνες...; Τι και αν...τι και αν την απατουσε μαζί της!!;
Όχι,όχι ,όχι! Αυτό ήταν αδύνατον! Ο Μάνος δεν ήταν τέτοιο άτομο. Δε θα μπορούσε να της το κάνει αυτό...Έπρεπε να μάθει περισσότερα...Να βεβαιωθεί. ..Όσο καθόταν μόνη της θα τρελαινοταν απο τις σκέψεις που την περιτριγυριζαν..Έπρεπε να βρει τον Νίκο, να τον ρωτήσει και να ξεδιαλύνει την κατάσταση.

Χωρίς να χάσει στιγμή πήρε τηλέφωνο την Άντα και την ρώτησε αν ηξερε που ήταν ο Νίκος. Εκείνη της είπε ότι ήταν μαζί στο σπίτι του. Αμέσως έφυγε και σε 20' βρισκοταν στην πόρτα του.Όταν κάθισε στον καναπέ δεν άργησε να μπει στο ψητό.
"Νίκο θέλω να σε ρωτήσω κάτι και απάντησε μου ειλικρινά. Σήμερα συνάντησα μια γνωστή μου και μου είπε ότι ο Μανος έχει βρει άλλη. Είναι αληθεια;" τον ρώτησε όλο αγωνία.
"Αλλη; Δε μου έχει πει κατι" της απάντησε εκείνος δείχνοντάς ότι δεν ήταν πρόθυμος να αποκαλύψει πολλές λεπτομέρειες.
"Αλλη; Ο Μάνος έχει άλλη και δεν μου το έχεις πει;" ρώτησε η Άντα φανερως ενοχλημένη
"Δεν έχει πέσει κάτι στην αντίληψη μου" αποκρίθηκε ήρεμα εκείνος
"Μη μου κανεις τον τρελό! Κατι ξέρεις εσύ μίλα! "
"Τι θες ρε Αντα; Πού να ξέρω τι κάνει ο καθένας στη ζωή του; Ναι τον τελευταίο καιρό τον βλέπω με μια καινούργια αλλ δε ξέρω τι του είναι. Ξέρει ότι ο,τι μου πει το πιθανότερο είναι να φτάσει στην Αλεξάνδρα και δε μου λέει και πολλά πολλά πλέον. Εντάξει σας κάλυψα; " φώναξε ο Νίκος. Είχε βαρεθεί όλο το μελόδραμα του χωρισμού Αλεξάνδρας - Μάνου. Αφού αγαπιοντουσαν γιατί το κούρασαν τόσο πολυ;
"Ναι με καλύψεις. Για να μη λέει και σε σένα ποιά είναι σίγουρα θα του είναι κάποια πολύ σημαντική " είπε η Αλεξάνδρα απογοητευμένη. "Ευχαριστώ και συγγνώμη"

Και κάπως έτσι έφυγε και επέστρεψε σπίτι της. Όπως φαινόταν, ο Μανος είχε καταφέρει να την ξεπεράσει πολυ πιο γρηγορα απ'οτι νομιζε.