Όπως Παλιά

Αρκετά

Το επόμενο πρωί η Αλεξάνδρα ξύπνησε απο νωρίς. Όχι γιατί την περίμενε μια μεγάλη μέρα αλλά επειδή δεν ήθελε να ξεκινήσει την μέρα της χωρίς να έχει δει τον Μάνο εστω και για λίγο. Μετά απο πολύ καιρό είχε κοιμηθεί επιτέλους ήρεμα και για μια στιγμή δεν ήθελε να ξυπνήσει γιατί πίστευε πως όλο αυτό ήταν ένα όνειρο.Μετά όμως θυμήθηκε όσα είχαν συμβει και συνειδητοποίησε πως τίποτα απο όλα αυτά δεν ήταν στην φαντασία της. Είχε χωρίσει με τον Λουκά και τώρα ήταν ελεύθερη να ζήσει και πάλι με τον Μάνο.

Αφού σηκώθηκε απο το κρεβάτι με ένα χαμόγελο που έφτανε ως τα αυτιά της, κατευθύνθηκε προς την κουζίνα. Εκεί βρήκε τον Μάνο που έπαιρνε το πρωινό του και έκατσε να του κάνει παρέα. .Όταν εκείνος έφυγε, η Αλεξάνδρα φόρεσε τα χτεσινά της ρούχα και βγήκε στα μαγαζιά για να αγοράσει κάτι ουτως ώστε να καταφέρει να εμφανιστεί στο γραφείο σαν άνθρωπος. Διάλεξε ένα φόρεμα μαύρο, αρκετά στενό και λίγο ανοιχτό μπροστά. Μπορεί να μην ήταν και η καταλληλότερη επιλόγη για να φορέσει στο γραφείο αλλά δεν είχε και πολύ χρόνο στην διάθεσή της για να το σκεφτεί.

Τελικά το αγόρασε και επέστρεψε στο σπίτι. Επιμελήθηκε κάποιες λεπτομέριες, φόρεσε το φόρεμα , πήρε την τσάντα της και έφυγε για την δουλειά. Όταν έφτασε εκεί την περιμενε μια στοίβα χαρτια που έπρεπε όλα να ελεγχθουν το συντομότερο δυνατό.

"Ήρθες επιτέλους;" την ρώτησε η Μάρθα μόλις κάθισε στην καρέκλα της.

"Ναι, έγινε κάτι;"

"Σε παίρνει απο το πρωί ένας νεαρός στο τηλέφωνο, λεει να τον πάρεις αμέσως μόλις ερθεις"

"Νεαρός;"

"Ναι, ένας Λουκάς. Κοίταξε τι θέλει γιατί έχουμε και δουλειές. Δε μπορούμε να ασχολούμαστε με τις προσωπικές σου υποθέσεις" της είπε απότομα και βγήκε έξω απο το γραφείο.

Αυτό μας έλειπε να έρθει απο δω ο Λουκάς και να με κάνει ρεζίλι. Δε το πιστεύω ότι τόλμησε να με πάρει στο γραφείο, έχει τρελαθεί εντελώς! σκέφτηκε. Παρόλο που δεν είχε καμια όρεξη να του μιλήσει, ήξερε πως του όφειλε μια εξήγηση. Έπρεπε τουλάχιστον να του ξεκαθαρίσει ότι είχαν τελειώσει για να μην έχει παραισθήσεις. Σήκωσε το τηλέφωνο και πληκτρολόγησε τον αριθμό του.

"Ναι Λουκά εγώ είμαι..Δε μου λες έχεις τρελαθεί εντελώς; Με ποιο δικαίωμα με ζητάς στην δουλειά; ...Δεν ήθελα να σου μιλήσω γι'αυτό δε στο σήκωνα..Το εννοούσα αυτό που ειπα, τελειώσαμε!..Όχι δεν έχω να σκεφτώ τίποτα, αρκετά το κούρασα το θέμα..Όχι αυτή την απόφαση την έχω πάρει εδώ και καιρό και δεν πρόκειται ν αλλάξω γνώμη τώρα.. Όπου θέλω κοιμήθηκα!..Πας καλα ποιον γκόμενο;..Μόνη μου σε ξενοδοχείο ήμουν δεν χρειάζομαι κάποιον άλλον! Και στην τελική δε θα σου δώσω αναφορά! Ό,τι θέλω θα κάνω...Μη τολμήσεις να έρθεις απο εδω! Θα έρθω το βράδυ απο εκεί να μαζέψω τα πράγματά μου... Γειά σου Λουκά!"