Ware liefde

Hoofdstuk 53

Andy Pov
Een huilende Sami haalt me uit mijn slaap. Niet dat ik het erg vind, ik vind zijn zachte huilgeluidje geweldig. Met pijn in de rug sta ik recht uit de oncomfortabele en ongemakkelijke stoel. Ik neem Sami snel uit zijn bedje en beweeg hem zachtjes heen en weer. Tine is er gelukkig niet van wakker geworden. Ik geef Sami snel zijn tutje en leg hem dan weer in zijn bedje zodat ik zijn flesje kan klaarmaken. Een snelle blik op de klok zegt dat het half 8 is. Tijd voor Sami's flesje dus. Snel neem ik het kleine papflesje dat we van de verpleging gekregen hebben en ongeduldig tik ik met mijn vingers op de microgolf terwijl de poeder met water gemengd langzaam opwarmt. Wanneer het wekkertje dan eindelijk afloopt houdt ik het teutje tegen mijn lippen om te voelen of het niet te warm is. De temperatuur is perfect dus neem ik Sami terug uit zijn bedje. Met glimmende oogjes kijkt hij me aan. Hij is echt onwijs schattig! Onhandig neem ik met mijn rechterhand het slabbetje uit de draagtas, die ik even over mijn schouder hang. Ik probeer me zo comfortabel mogelijk te zetten en leg het  slabbetje op Sami's schattige pyjamaatje. Ik houd het papflesje nog maar voor zijn lipjes of hij maakt al een smakguidje met zijn mondje. Gulzig begint hij te drinken en ik moet aardig men best doen om het teutje gevuld te houden met melk zodat hij zeker geen lucht binnenhapt. Wanneer ik opkijk zie ik Tine glimlachend naar ons ligt te staren. "Hey schoonheid, hoelang ben je al aan het kijken?" vraag ik met een glimlach. "Lang genoeg om te zien hoe geweldig je bent met Sami'tje." glimlacht ze. "Heb je goed geslapen?" vraag ik bezorgd. "Heel goed, ik voel me al een stuk beter. Laat dat bezoek maar komen straks!" zegt ze enthousiast. Alles staat klaar om het eerste bezoek te ontvangen. Tine en ik zijn zeer tevreden over de geboortekaartjes en de suikerbonen, het is net zoals we het ons hadden voorgesteld. Nadat Sami zijn flesje opheeft leg ik hem in Tine haar armen waarna ik zelf naast Tine in bed kruip. Mijn ene hand ligt rond Tine en met haar hoofd leunt ze tegen mij aan. Samen genieten we nog even van Sami die met zijn kleine oogjes en een gefronste blik naar ons ligt te staren. Af en toe geeuwt hij eens, wat een grote glimlach op Tine's gezicht tovert. "Ik ben echt niet normaal trots op je." fluister ik terwijl ik zachtjes over haar wang streek. Glimlachend kijkt ze me aan en een lange, liefdevolle kus volgt. Onze hemelse kus wordt onderbroken door geklop op de deur.

Tine Pov
"Meter!" Lucas stormt de kamer binnen en probeert meteen op het bed te klimmen. Het bed is te hoog voor hem dus Andy helpt hem op het bed. Lucas kruipt voorzichtig naar me toe en kijkt me verlegen aan. Ik lach en neem hem stevig vast. "Dag schateke." glimlach ik. Lucas knuffelt me met zijn kleine armpjes. "Een beetje voorzichtig, Lucas. Meter heeft nog een beetje pijn." zeg ik. Bezorgd kijkt hij me aan en geeft een kusje op mijn schouder. "Lucas, wil je neefje een zien?" vraagt Andy die Sami vasthoud. Hij legt Sami naast mij neer en komt dan zelf op bed zitten. "Sami!" zegt Lucas blij. Hij buigt voorzichtig naar voren en geeft een klein kusje op Sami's hoofdje. Een warm gevoel drinkt mijn lichaam binnen en ik voel me gelukkiger dan ooit nu ik hier met Andy kan genieten van ons prachtig zoontje en een pracht petekind. Het lukt me al aardig goed om rechtop te blijven zitten zonder dat ik al te veel pijn heb. Andy en ik maken om de beurt pakjes open die we van onze bezoekers krijgen. Tegen de middag is zowat iedereen van onze familie langs geweest. Lucas, mijn zus en Michael en de ouders van Andy zijn degene die wel de hele dag bij ons blijven, wat ook normaal is. Andy en ik wachten vol ongeduld op iedereen van het corps. Andy is momenteel even naar het gemeentehuis om de laatste papierwerken in orde te brengen. Hij heeft Lucas beloofd om iets mee te nemen waar hij mee kan spelen, want als kleuter van drie jaar weet hij met zichzelf geen blijf en deze, al zeg ik het zelf, saaie ziekenhuiskamer. Natuurlijk hebben we de kamer wel wat opgefleurd met leuke ballonnen en wat slingers hier en daar. Sami ligt lief te slapen in mijn armen. Hij is echt zo schattig, ik zou hem nu al niet meer kunnen missen. "Tine, Lucas en ik gaan een snackje halen uit de automaat, wil jij iets hebben?" vraagt de moeder van Andy. "Nu je het zegt, ik krijg wel een klein hongertje. Neem voor mij maar een Snickers mee als ze dat hebben." antwoord ik. Lucas huppelt vrolijk de kamer uit gevolgd door Andy zijn moeder. Sami begint een zachtjes te kreunen gevolgd door zacht gehuil. Ik wrijft zachtjes over zijn wangetje terwijl ik hem lieve woordjes toefluister. "Shht het is oké. Papa is straks terug, hij moet jouw papiertjes in orde brengen hé." Even later valt Sami weer in slaap terwijl ik hem zachtjes heen en weer wieg. "Alstublieft meter!" lacht Lucas blij en mij de Snickers geeft. Lucas begint gulzig van zijn chocoladewafel te eten en Emma houd Sami even vast terwijl ik mijn snack opeet. "Hello'kes!" roept Andy wanneer hij een half uurtje later de kamer binnenkomt. Hij komt glimlachend naar me toe en haalt dan een boeketje van achter zijn rug. "Voor jou, om nog eens te laten zien hoeveel ik van je hou!" Ik strek mijn armen en geef Andy een lange kus. "Schateke, wat kan ik nog zeggen? Jij bent echt de beste man op aarde!" zeg ik glimlachend. Andy geeft me nog een kus en zet de prachtige bloemen in een vaas. "Kom eens hier, kleine prins van papa!" Andy neemt Sami van Emma over en begint hem meteen kleine kusjes te geven op zijn schattig gezichtje. "Goedemiddag!" roept een vrolijke stem. Een glimlach van herkenning verschijnt op mijn gezicht bij het horen van die stem. "Floor!" zeg ik enthousiast. Floor komt naar me toe en geeft me een knuffel. "Hoe gaat het?" vraagt ze. "Goed, ik voel me heel goed. Sami is echt een schatje!" zeg ik vrolijk. Floor huppelt naar Andy en Sami toe. "Oh kijk! Kijk hoe schattig! Hij is echt super mooi en is echt mega schattig! Mag ik hem vasthouden?" ratelt ze. Andy lacht en geeft Sami aan Floor. Floor wiegt Sami een tijdje zachtjes heen en weer en geeft hem dan weer aan mij omdat het tijd is voor zijn papflesje.

Andy Pov
Terwijl Tine Sami zijn melk geeft komen Brigitte en Veli binnen. Na een uitbundige begroeting mag Lucas hun cadeautjes openmaken. Brigitte heeft haar creativiteit laten werken en ze heeft een prachtige versiering gemaakt voor de babykamer. Veli heeft ons iets van onze lijst gegeven, beter kan niet. "Eric heeft me laten weten dat hij er bijna is!" zegt Brigitte. "Brigitte, wil je Sami even vasthouden?" vraagt Tine terwijl ze Sami's flesje opzij zet. Voorzichtig zoals een echt mama neemt Brigitte Sami van Tine over. "Kijk hem nu, hij is zo schattig." zegt Brigitte vertederd. Veli gaat naast haar staan en speelt met zijn vinger met het handje van Sami. Niet veel later komt Eric de kamer binnengewandeld gevolgd door een ongeduldige chef. "Proficiat he papa!" lacht Eric terwijl hij me een schouderklopje geeft. "Andy, jongen. Ik ben zo trots op jullie! Kijk nu wat een wonder mooi baby'tje jullie hebben!" mijmert de chef. Uiteindelijk komen ook Obi en Patrick binnen. Sami wordt door iedereen vastgehouden en bewondert van kop tot teen. Lucas heeft van Eric ook een klein speelgoedje gekregen, dat kereltje houdt zich er al de hele tijd mee bezig. Tegen de avond is al het bezoek weer naar huis, inclusief Andy zijn ouders, mijn zus, lucas en Michael. Ik lig naast Tine in het ziekenhuisbed met Sami in mijn armen. "Ik kan niet genoeg zeggen hoe ontzettend graag ik je zie en hoe ongelofelijk trots ik ben op je!" fluister ik. Tine geeft me een lange kus en wrijft dan eens over Sami zijn hoofdje. Nadat we Sami zijn laatste flesje gegeven hebben val ik voor een tweede nacht op rij in slaap in de ongemakkelijke stoel.