Sweet Vengeance

Vengeance 10

Vengeance 10

"Liya-h, you're back" bakas na bakas mo yung pagkagulat niya. Tinitignan ko naman siya, hindi pa rin talaga siya nag babago, still the same old slut. I never had expected na agad ko na siyang makakasalubong at sa ganitong sitwasyon pa. Walang umiimik sa amin.. Feeling ko tuloy kaming dalawa yung tao sa corridor. I never had thought na magagawa niya sa akin yon.. For God sake! I've treated her like my own sister! Naikuyom ko yung kamay ko, just thinking bout that thought. Gahd, please not now.

Tumingin ako sa paligid ko. Lahat sila nakatingin sa amin. Yung ibang estudyante, parang nagtataka kung anong meron. Tumikhim muna ako, pagkatapos tinignan ko siya uli.

"Tss" naglakad na ko palagpas sa kaniya pero binangga ko siya sa balikat.

Naramdaman ko naman na may humawak sa braso ko para pigilan ako sa pag alis ko. I suddenly felt those lines in my forehead and the tightening of my jaw. I counted to three, trying to calm myself.

"Welcome back" sabi niya sa akin. Hindi ko pa rin siya nilingon. Nagpakawala muna ako ng isang malalim na buntong hininga.

"Still sticking with your slut image huh" I nonchalantly mocked. Tamang tama lang para marinig ng mga tao sa paligid. Humarap na ko sa kaniya. Wala akong mabasang emosyon sa mukha niya. Ngumiti lang siya sa akin.

"I can't believe that I'm hearing that word from you" nakangiti pa rin na sagot nito sa akin or let just say na sa tanong na hindi makapaniwala para sa mga hindi nakakakilala sa kaniya pero para sa mga katulad kong kabisado na siya masasabi kong nasaktan siya sa paratang ko sa kaniya. Maybe she had fooled me once, but that doesn't mean she can fool me forever.

Binigyan ko siya ng matamis na ngiti. "Oh, Did I use the wrong word? My bad" nginisian ko muna siya "Should I call you whore or toy stealer instead?" I sarcastically stated. Emphasizing it clearly, tamang tama lang na marinig ng ibang tao.

Ring na rinig mo naman ang pag bubulungan ng mga tao. Napa ismid na lang ako. Talk of the town na naman kami nito. Taas noong naglakad na lang ako papunta sa cafeteria. 1 and haft hour lang ang break namin and I had wasted  a lot of time already.

"Pakner" napatigil uli ako at nanigas sa kinatatayuan ko. Naiinis na naikuyom ko ang kamay ko, after all of the things na ginawa niya. She still have the guts to call me with that endearment.

"You deserve it. Trust me" the last thing she said bago pa ko nag tuloy-tuloy na maglakad ulit.

----