Üvey Kardeşim (DÜZENLENECEK)

Hastane 11.B

Multideki mete yakışıklı veya degil siz karar verin :D
* * * * * * * * *
* * * * * * *
* * * * * * *

*Bir gün sonra;*
Gözlerimi yavaş yavaş açarken bulanıklaşma geçiyordu. Sonunda tavanda gözlerimi birlestirdim. Boş tavana öylece bakıyordum. Ne olduğunu nerde olduğumu hatırlamıyorum. Beynim öyle karışıktiki ismimi hatırlatmada zorluk çektim. 'Uyanmış!' Dedi biri sesin geldiği yere baktım. Bu enesti ondan nefret ediyorum. Ne yüzsuzlukle buraya geliyordu? Etrafima baktığımda Meteyi gorur gormez yüzümde kocaman bi tebessüm oluştu. Gerçekten cok ozlemistim.
-iyimisin?
-evet demeye çalıştım sessim titriyerek çıkıyordu.
Enes bana bakıp duruyordu ona bakınca gözlerini kaçırıyordu. Umursamayip Meteye dondum
-Bana ne oldu?
-Bir gündür komadaydin. Ama artik geçti ben yanındayım. Dedi mete ve elimi tuttu. Enes Meteye ölümcul bakışlarini atarken konuştu "Ya dimi! Ben olmasaydim hastaneye gelemezdi!" Kıskançlığı tutmuştu. Beni enes hiç kiskanmazdiki ne olmuş bu hayvana? Mete enese dönüp "Meraktan ölüyordum! Elifi ne kadar merak ettiğimi anlatamam" enes gözünü dervirip odadan çıktı. Çıkması işime gelmişti rahatça meteyle konusa bilirdim.
-Annemlerin haberi varmı?
-Var enes söylemiş
Aptal! Sirf merak etsinler diye millete yayıyor.
-Bana ne olduğunu biliyormusun?
Içini çekti ve kafasını salladi "Enes psikopatlasip kollarına cizik atmış ve senin damarlara yakın sinirlerin yırtılmış. Neyseki cok geçmeden hastaneye kaldırıldın. Artik hep yanımda olucaksin!"
Güldüm. Enes yuzume bakamiyordu. Onu asla affetmemeye karar verdim.
-Taburcu olacaksın bugün
-Ciddimisin? Dedim heyecanla.
Başını salladi. Sonunda çılgınlar gibi gezicektim.
-Cok ciddiyim
Ellerimi actim ve sarıldık. Sarılırken Meteye karşı bi his oluştu. Ondan hoşlanmaya başlamıştım. Enese karşı hislerim tamamen siliniyordu.

Içeriye doktor girmesiyle birbirimizden uzaklaştık.
-Rahatsız etmiyorum umarim?
-Hayir sorun degil dedi mete
Nesi sorun değildi! Tam sarilirken gelinirmi? Tüm romantizmi bozuyorsun be adam!
-Elif hanım taburcu olabilir.
-Tamam
-Çıkış işlemlerinizi aşağıdaki yardimcilardan hallede bilirsiniz
-Tamam tesekkurler dedi mete.
Doktor Odadan ciktiktan sonra bana bakti. Ben kalkmak icin elimi uzattim. Belimden tutup kaldirdi. Kalkmamla beraber dusucektimki mete aninda kucagina aldi. Metenin kucagindaydim o kaslari kollarinin arasindaydim. Metenin kokusunu icime cektim kusursuz vazgecilmezdi. Hala uykum vardi metenin boynuna kollarimi sardim. Hastaneden cikarken gozumu araladim enes bize bakiyordu. Enesi gorur görmez gozumu kapatmam bir oldu.
***
Metenin kollarinda sallanirken durduk. Durunca gozlerimi actim. Meteyle goz goze geldik. Gercekten cok yakisikliydi. Bana bakislarini atarken 'Geldik' dedi ve gulmeye basladi. Aptal kafam! Mete Beni yavasca yere indirdi ayakta duracak gucum yoktu. Belimden tuttu. Huylanmistim. Kendi kendime mal mal gulmeye basladim. Evin kapisina geldigimizde. Babam kapiyi acti. Babami gormemle beraber sarilmamiz bir oldu. 'Askim kizim!'
'Aslan babam!'
Sarildiktan sonra babamin yaninda ela abla belirdi 'Hos geldin prenses!'
'Hos buldum ela ablacim!'
Karsilarinda enesi beklerlerken. Meteyle ben vardik. Arkamizdan enes geliyordu. Mete beni odama gotururken merdivenden dusuyordum hemen kucagina aldi 'Gel bakalim' bilerek yapmistim cunku onun kucagi huzur vericiydi. Beni tasirken bi kez daha ne kadar yakisikli olduguna baktim.

Odama geldigimizde yavasca yatagima yatirdi. Cok nazikti. Hele o kaslari.
-Biraz dinlen dedi ve odamdan cikarken 'DUR!' Dedim. Durup bana bakarken yatagin ucuna kayip yer actim 'Beraber uyuyalim mi ?'

Sevdiginiz kisiye 'beraber uyuyalim mi deseniz?' Nasil hissederdiniz? Mete ne diyecekti?
************************

Bu bölümü yazmak icin gerçekten kac gündür düşünüyordum. 'TUTSAK' diye hikayeye başladığımı biliyorsunuz. Iki hikayeyi yetiştirmek biraz zamanımı alicak. Hikaye yazanlar bilirler. Gün belirlemek istiyorum ona göre o gün yayinlarim. Ne gunler 'Uvey Kardeşimin' yeni bölümünün gelmesini istiyorsanız yorumla belirtiniz...

Vote ve yorumlarinizi bekliyorum... ;*