Üvey Kardeşim (DÜZENLENECEK)

28.Bölüm "Elif Öldü.."

Selam :-) Başlığı okuyup Elif öldümü diye ufak çaplı kalp krizi gecirenler aşağıda ölüp ölmediğini anlarsınız -> Kizmayin hemen bana sizin yorumlarinizi okuyordum bide kitabi bastan sona tekrar okudum ilk baslarda amatörce yazilmis bir cok kelime hatasi ve bir yerde Elifin uvey annesinin adini karistirmisim hayliyle sizinde kafaniz karismis :D simdiden ozur dilerim Ela adi ama Eda yazmisim bi daha karistirmamaya ozen gosteririm karistirirsam yuzume vurmayin :D cok uzattim iyi okumalar :*

Bir insana duydugunuz guveni kaybettiginizde, kendi içinizdeki inancida kaybetmiş olursunuz sonsuza kadar.

"O intikam alinacak." Dedim kararli bir ses tonumla.
"Elif bak sacmalama birak şu Enesi ne hali varsa görsün işte?"
"Hayır Melis! Ben çoktan planimi yaptim. O kafasina estiĝini yaparsa,bende kafama koyduğumu yaparim bu kadar!"
"Ama Elif. Alacagin intikam cok agir. Ölüm şakasından bahsediyoruz farkindamisin ? "
"Ya sen Melis ? Benim öldüğümü ogrenince yıkılacaktır. Içten içe pişman olacaktır." Dedim ve guldum.
"Elif o olaydan sonra sen çok değiştin."
"Degişmek Enese mahsus benimkine değişmek değil gelişmek denir. Ona en koyan bensizlik olucak."
"Şu işlerine beni bulaştirma Elif geçen Babamin arabasini aldin diye onca ton laf işittim senin yuzunden."
Gozlerimi devirip konuştum "Aman zaten işimede yaramamıştı."
"Elif şu takıldığın barmen çocukla hala konuşuyorsun dimi?"
Tabiki de konuşuyorum! Ellerimi birleştirip "Hayır uzun suredir konuşuyorum." Dedim.
"Sana guveniyorum Elif.."
Salak Melis. "Problemde bu. Sen kimsenin yalan soylemedigini düşünüyorsun. Bence herkes yalan söylüyor."
Biraz bakıştıktan sonra konuştu "Belkide hiç kimseyi yalan söylediğini anlayacak kadar tanımak istemiyorumdur."

Eve girer girmez bavulumu topladim. Evet gidiyorum teyzemin yanina ve Babaminda Ela ablaninda (Ela Abla ozellikle vurguladim bu sefer dogru yazdim caktirmayin sshskdh) yapicaklarimdan haberi var. Planıma sadık kaldıkları için oyunumun bi parçası olmayıda kabul ettiler. Enes öldüğümü duyunca içten içe pişman olucaktir. Ee bende az degilim tabiki. Bak bakalim kim daha zekiymiş Enes bey.

Sayın yolcularımız, uçağımız henüz terminale yanaşmamıştır, kemerlerinizi çözmeyiniz, yerlerinizden kalkmayınız, dolapları açmayınız...vs...vs... Artik o kadar ucakla gidiş dönüş yaptım ki hostesle beraber söylüyorum anonsu. Yaklaşık 1 saat 20 dakika 15 saniye uyudum ve sonunda Bodrum'a vardık. Pekala Whatsapp'ı açıp FBI ajanlari gibi işimi halletme zamanı geldi.

[21.07 17:14] Elif: Bodruma geldim kanka Ela Ablayı arayıp haber ver :*
[21.07 17:15] Melis: 👍 tamamdır.

~Enes~
Eve girdiğimde Elifin arkadaşı Melis, Elifin babası ve Annem koltukta oturmuş bir şeyler konuşuyordu. Hepsinin yüzü düşmüş. Neler oluyor yine.

"Oğlum hoş geldin gel otur sana bişey anlatmamız gerekiyor."

Nefes alıp verdim sakin ol Enes yine Elif neler anlattı kim bilir. "Hayırdır ?" Dedim ve koltuga sindim.

Melis iç çeke çeke konuştu "Eliften haber alamıyoruz.."

Kaşımı kaldirip gozlerimi buyuttum. "Ne demek haber alamıyorsunuz ?"

"Elif öldü.." dedi Annem.

Kulağım cınlamaya ve etraftakileri boğuk gormeye başladım. Hemen kendimi bu yalana yenik veremem degilmi ?
"Ne saçmalıyorsunuz siz komik mi geliyor ?"

"Oğlum Elif Melise kalmaya gidecekmiş bugün not bırakıp gitmiş inanmıyorsan al oku" dedi annem ve kağıt parcasi uzatti.
Kagidi hışımla çekip okumaya başladım.

"Hiç tak ettiği oldu mu canınıza birşeylerin?
Kendinizi şu şehirden ya da dünyadan hatta evrenden dışarı atmak istediğiniz yapayalnız hissettiğiniz benliğinizi kimsesiz bir sokak kedisi gibi? Benim oldu. Çok sevdiğim bir adamın üvey kardeşim olmasıyla başladı herşey. Annemi kaybettikten sonra kendimi öldürüp kesebilirdim neden yapmadim saniyordunuz cunku 3 senedir sevdigim adamin gulusu beni hayatta tutuyordu. Ta ki o gune kadar sevdigim adam tarafindan aşaglanip o gulusun tamamen sahte, yalanci , şerefsiz oldugunu anlayana kadar.Açıkçası ben beceremedim galiba umarsızca yaşamayı. Ölüm Belki Kurtuluş. Elveda."

Okurken yanağımın ıslandığını fark ettim. Elif beni bırakıyor muydu yani ? Benden daha intikam bile almadan bırakıyor muydu ? Bu imkansiz. Bu yalan.

Melis
Elifin planı tıkır tıkır işliyordu Enes
"E-Elif ölemez yalan! Yalan söylüyorsunuz. Elifi bulucam. Cehennemde bile olsa bulucam onu!" Diyerek bağrıp evden çıktı. Elifin yazdiklari gercekten gercek gibiydi. Enes evden cikar cikmaz Ela Abla ve Elifin babasi Ali abiyle çak yaptık. Hemen Elifi aramaya koştum.

"Alo Elif kanka varya Enes nasıl inandı inanmakla kalmadı ağladı.." diyip gülmeye başladım.

Bi kaç saniye ses gelmedi.

"Alo Elif ordamisin ?"

"Alo?"

"Şimdi ağlama sırası sende Melis"

Kulağımdan telefon düştü. Bu ses Enes'indi.

~oylarinizi esirgemeyin~