الفصل السابع

2.9K 103 3
                                    



اقترب طلعت المنشاوى من فلوريت وابتسم لها وبادلته هي الاخرى الابتسامه

طلعت : أنا عارف قد ايه نديم وجعك بس انا كنت صاحب ابوكى الله يرحمه
فلوريت : الله يرحمه
طلعت : يعنى اللى بيربطنى بيكى مش علاقتك بـ نديم صح
فلوريت : صح
طلعت : وانا مقدر بس كنت متوقع انك تلجأيلى وقت ما تجتاجينى ، كنت متوقع ان زي ابوكى بغض النظر عن تصرف نديم معاكى
فلوريت : كان لازم ابعد عن اى حاجه بتفكرنى بـ نديم وبـ اللى عمله
طلعت : بتهيألى انا بفكرك بـ ابوكى اكتر من نديم
فلوريت : انا مبنساش ابويا عشان حد يفكرنى بيه والا كنت روحت عشت مع امى ، اظن دى اكتر واحده ممكن تفكرنى بيه ده على فرض اني بنساه
طلعت : مش عايزك تاخدي منى الموقف ده ، ومش عايز منك اكتر من ان لو احتجتي حاجه متتردديش لحظه انك تتصلي بيا
فلوريت : انكل انا مش واخده من حضرتك موقف ، بس انت شاهد على اللى عمله فيا نديم ، حضرتك بتقول عارف كنت بفكر في ايه وقاريني كويس ، يبقى حضرتك مفروض تقرأ وجعى وحسرتى على اول انسان وثقت فيه وحبيته
طلعت : انا عارف ان ابني واطي ونسوانجى ، وعلاقته دي هتوديه في داهية بس انا خلاص رميت طوبته ولازم احزرك عشان متغرقيش ، تيم ونديم ميختلفوش عن بعض كتير
فلوريت : بس تيم من يوم ما ارتبط بيا مخانيش
طلعت : اتمنى يفضل على كده
فلوريت : حضرتك بس ادعيلي وابعد نديم عنى
طلعت : متقلقيش ، لو اتعرضلك تعالى بس عرفينى وانا هتصرف

الـدّيْـنحيث تعيش القصص. اكتشف الآن