Short Story: Reminds Me of Lu [SeBaek] {ON-GOING}

Remind Me 9

~Lim Yoona's POV~

"Yoona! Dalian mo naman! Pssh.." Sabi niya. He's always like this. Hello sa mga nag-akalang gelpren ako ni Sehun. Tingini. Incest huh.

Well, we're going to Luhan. I bet he's really excited. Miss na miss niya si Lu for sure.

"Nandyan na! Excited much, Oh Sehun huh," Sabi ko habang bumababa ng hagdan.

"Dami pang sinasabi eh! Bilisan mo na lang!" Inis na sabi nito. Napailing na lamang ako.

"Oh tara na. May bulaklak ka na? Gusto mo dumaan sa flower shoppe?" Tanong ko.

"May bulaklak na ako," sabi niya sabay ngiti. Nginitian ko na lang din siya. Binuksan niya ang passenger seat at sumakay na ako. Pumasok na din siya.

I sighed. Matagal tagal na din pala. Haha. It's been two years. Yet I know.. He's still hoping for someone to come back at least even for a second? Anytime. Kahit sandali lang para mayakap naman niya ito. It hurts me seeing him like that. I don't want to see him cry. Ever again.

~Oh Sehun's POV~

I'll go and meet him again. Pero sa pagkakataong ito hindi na ako iiyak. Di na ako iiyak tulad ng nangyari 2 years ago.

Di tulad noong nangyari iyon. Di na tulad noon. Alam ko naman na gusto niya lang na maging masaya ako eh.

Pero shit. I want him back. Even for a second. Even for a while... Para sabihin na, ikay na ako at wag na siyang mag-alala.

Flashback 2 years ago

Bibisita daw si Hannie sa China. Kaya naman magkikita muna kami bago ang flight niya.

Hindi ako pwede sumama kasi may klase pa. May pasok.

Hannie calling...

"Hello, Hannie?"

[Hunnie ko~ nasan ka na? Nandito na ako.]

"Malapit na ako Hannie ko. Isang kanto na lang." Sabi ko habang nagmamaneho papaunta sa bubble tea shop na paboritong paborito naming dalawa.

[Arasseo. Dalian mo, ha? Kailangan ko na maghanda para sa pag-alis namin.] Sabi nito. Sa totoo lang di ko gusto na aalis siya. Pero kailangan niya umalis.

"Okay Hannie. I'll hung up." Sabi ko at pinatay ang tawag.

Nagpatuloy ako sa pagmamaneho hanggang sa makarating na ako sa tagpuan namin.

Nang makita niya ako agad siyang ngumiti. He's beautiful as always. His shimmering eyes that mesmerized my whole being. I'm so glad that I have him.

Umupo ako agad sa tapat ng inuupuan niya. Ngumiti ako hinalikan ang kamay niya.

"Hannie.. Do you really have to go?" Tanong ko dito.

Malungkot niya akong tiningnan. "I have to, Hunnie. Kailangan ako ni Lolo. He's sick and weak. He wants to see me." Sabi niya.

Tumango lang ako bilang tugon.

Bumili na kami ng bubble tea. Taro flavor. Paborito namin to. Meant to be talaga kami.

Nakwentuhan at nagsabi kami ng bilin sa isa't isa. Tulad ng kumain ka sa tamang oras, wag kang lalaput sa malandi. Haha. Wag ka manlalaki o mambabae.

Loyal kami sa isa't isa.

I love him with all the fiber of my being. He's just so perfect.

He's imperfectly perfect.

"Hannie, mag-iingat ka dun ha?" Sabi ko. Tumango naman siya habang nakangiti.