Halo

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 3 – Over wie ik denk dat ik ben en waar ik eigenlijk ben, en wat ik eigenlijk ben. Het zal vast raar klinken, want geloof me, ik weet het zelf niet.

Catherina

Ik zal maar beginnen met WAAR ik ben. Ik ben op school. En niet zomaar een school, wordt ons op het hart gedrukt. Nee. Een kostschool.

Een kostschool voor... hmm, laten we zeggen: Begaafden. Paranormaal begaafden, zeer paranormaal begaafden. Zeer Paranormaal Magisch-Begaafden. En ik ben een Paranorma...

Ik moffelde het blaadje zo snel weg dat je het nauwelijks met het blote oog kon volgen. Maar toch zag hij het. Mijn leraar, bedoel ik.

‘Wat heb je daar, Catherina?’ Vroeg mijn leraar A&V ( aanval en verweer) met suikerzoete stem. Hij kwam geruisloos naast mijn tafel staan. De man staarde me aan met zijn lichtblauwe ogen en zijn lange witblonde haar viel ervoor. Geërgerd streek de knappe vampier het haar uit zijn ogen, en bond het vast in zijn nek met een elastiekje dat hij “out of no where” haalde.

Toen ik geen antwoord gaf, ik verdomde het om te zeggen dat ik een biografie schreef, sloeg hij met een van zijn slanke bleke handen op de tafel.

‘Kom op, Catherina. Je moet opletten in mijn les, niet liefdesbriefjes schrijven naar je vriendjes, hoe goed je ook bent’.

Hij keek me indringend aan.

Ik trok een wenkbrauw op. Wie dacht die bloedzuiger wel niet dat ik was?

Ik sloeg net zoals mijn leraar met mijn hand op tafel.

‘Jacques, ik weet dat je jaloers bent, maar geef het nou maar op. Ik ben verdergegaan met mijn leven’.

Ik weet het, ik weet het. Dat klonk erg Kinky. Sjans met een leraar van net 20... Of, beter gezegd, sjans met een leraar die net 20 lijkt.

Hij sloeg theatraal zijn hand tegen zijn voorhoofd, en knielde met een van verdriet vertrokken gezicht naast mijn tafeltje.

‘Mijn lieve Catherina, dat meent gij toch niet! Gij breekt mijn hart met de ijskoude woorden die uit uw lieflijke lippen stromen! Zeg mij, wilt gij nablijven?’ Hij keek me trots aan. Schaakmat, dacht hij zeker. Nou, mooi niet.

‘Mijn lieve Jacques toch!’ Ik legde een hand op mijn hart.

‘Wat zouden de anderen wel niet denken! Tssk, jongen toch!’ Ik klopte tegen zijn wang. Braaf hondje.

De klas begon te lachen.

‘High five, Nina’ Riep een halfelf naast me. Ik stak mijn hand op en ketste deze tegen die van de jongen.

‘Wil je na de les even blijven, “Nina”?’ Jacques LeGrand, ofwel Meneer LeGrand van A&V, stond op en veegde zijn broek af.

Ik legde mijn hoofd op tafel. Daar kwam de dagelijkse preek weer. Ja, ik zeg dagelijks. Want ik werd iedere dag bij hem geroepen. Niet alleen omdat ik zo brutaal was, wat je vast wel hebt gemerkt, maar ook omdat ik hoogbegaafd ben. En omdat ik altijd wel wat had uitgevoerd. Maar dat had je vast al door.

Na de les schuifelde ik naar de lessenaar toe.

Jacques keek op van zijn werk.

‘Ah Catherina, ga zitten’ hij wees naar de stoel naast zijn bureau, die er tot voor kort niet stond. Translocatie?

Ik nam plaats.

‘Het spijt me meneer, ik...’ begon ik, maar hij stak zijn hand op.

‘Daarover wilde ik je niet spreken. Het geeft niet dat jij je soms zo gedraagt, ik ben het gewend’ Hij knipoogde.

‘Luister Catherina... Nina. Je wilt je toch zo graag bewijzen? Dit is je kans. Ik wil dat je iemand voor me vind. Een nieuwe leerling’.

_____________________________________________________________________________

Voor hen die lezen, Pretty please comment/reactie, want dan krijg je volgend hoofstuk. Ik heb btw een soort van edictor, mr die is nu niet beschikbaar, dus zul je nog even moeten wachten op een mooiere versie. :P In het volgende hoofdstuk gaat het verhaal pas echt op gang komen. Dit en hoofdstuk 1 + 2 zijn meer introducties :D

XXX