Hoofdstuk 8 - Zilveren momenten

905 29 14
                                    

Hoofdstuk 8 – Zilveren momenten

Luca

De week dat ik hier was, was niet echt veelbelovend. Meerdere malen moest ik me mentaal een klap geven als ik weer eens dacht aan terug gaan. Dit was mijn kans, moeder wilde dit zo graag voor me!

Ik zou hier alles kunnen leren wat ik nodig had om mijn familie en roedel te kunnen beschermen! Ideaal toch?

Zuchtend pakte ik mijn pen weer op om aantekeningen te maken.

Ja, we gebruikten pennen hier, geen ganzenveren. De faunaten (wezens die in dieren kunnen veranderen) hadden een petitie getekend waarin ze niet wilden dat we dieren lieten lijden.

De pennen waren uiteraard betoverd, en ze konden niet leeg raken of kapot gaan. 1 excuus minder om al die aantekeningen die op het schoolbord stonden over te schrijven in mijn normale schrift dat geen enkele vorm van perkament bevatte. En ja, mijn leesboeken waren ook van gewoon papier gemaakt. Zielig voor de bomen, maar we konden niet iedereen plezieren.

Ik zat naast een meisje dat heel veel weg had van bambi. Ja, ik wist wie bambi was. We hadden heus wel tv in Siberië, hoor!

Ze had dik bruin haar dat in pijpenkrullen helemaal tot aan haar heupen viel, en van die grote chocoladebruine ogen, met wimpers die zo lang waren dat je stijl achterover sloeg. Ze had zo'n hoge, schattige stem die je alleen in tekenfilms tegenkomt, en ze was klein en dun. Ik wist haar naam niet. Ze staarde naar me alsof ik Hercules was en zij Megara. Ik wilde dat Catherina Megara zou zijn. Ik trok mijn Green Day band shirt weer recht. Het was een aandenken van het enige concert waar ik ooit was geweest, destijds in Moskou. De tijd van mijn leven. Ik zou er heel veel voor geven als ik muziek kon luisteren, maar als je hier gesnapt werd, had je een enorm probleem.

Zuchtend pakte ik mijn pen weer op, en ging door met aantekeningen maken. Yeah, keep on dreaming.

Het vak waar we bij zaten was A & V, Aanval en verweer. De les waar we leerden hoe we moesten omgaan met wapens, zowel die van vroeger, als die van nu.

Jammer genoeg was dit een theorie les.

Hoewel ik ook in het 5e jaar hoorde te zitten, volgde ik ook lessen van het 4e jaar, om even op gang te komen.

De mentor van het 5e jaar dag-klas, vreemd genoeg een vampier – een nachtwezen – was niet verbaast toen hij erachter kwam dat ik al genoeg wist van kruidenkunde, geneeskunde, geschiedenis, wiskunde, oude taal en runen om niet compleet de weg kwijt te zijn op 5e klassers niveau. Terug in het dorp in Siberië waren een aantal magiërs en helers aanwezig, waarvan allemaal op middelbare leeftijd. Ik was altijd al bijzonder geïnteresseerd in magie geweest, en ze leerden mij maar al te graag dingen. Mijn weten over elementenleer was wat minder, en ik wist nauwelijks iets van de moderne wapentechniek af. Helingsmagie was een volkomen nieuw vak voor me, en ik wist ook niet of mijn krachten daartoe wel toereikend waren. Hetzelfde gold voor bezweringen. Gedaanteverwisseling was het enige makkelijke vak tot nu toe, en ik ging met een sneltreinvaart door de theorie van de eerste 5 klassen.

Ik volgde dus de meeste vakken op 5e jaars niveau, en de rest op 4e jaars niveau. Vanaf deze week zou ik bijles krijgen, maar ik wist niet van wie.

Zuchtend keek ik opzij, naar de plek waar Catherina zou moeten zitten. De plek was leeg, en ik was diep van binnen jaloers dat zij het kon hebben om te spijbelen. De vorige les, PNVB, was ze er ook al niet geweest. Hetzelfde gold voor haar vampiervriendje.

De leraar schreef haar niet eens op als absent. Hij was een gespierde, donkergetinte man van gemiddelde lengte, met een hoofd zo kaal dat het glom als een gepolijste knikker. Hij droeg niet meer dan een leren vest om zijn gespierde borstkas, en een strakke broek met stevige laarzen om zijn onderlichaam. Ik betrapte meerdere meisjes erop dat ze met liefdevolle blikken naar hem staarden. Ik viel naast die man in het niets. Het enige wat ik op hem voor zou hebben, zouden mijn lange benen zijn, voor het vluchten. En mijn faunaten krachten. Zijn naam was Amras – althans, zo moesten we hem noemen- , en hij was een half dwerg. Zijn moeder was de dwerg, had ik begrepen.

HaloWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu