Part 11: ........Kiss

333 16 6
                                    

เช้าตั้งแต่ตอนไหนฉันไม่รู้...
แต่ตอนนี้ฉันรู้แค่เพียงว่า.....
ฉันนอนอยู่หน้าห้องของนายคาล..
......ไม่มีวี่แววว่าเขาจะกลับมาเลย
อ้ากกกกกกกกกกก! ม่ายยยยยย
วีนัสวิ่งลงไปชั้นล่างของบ้าน
หล่อนชะเง้อคอไปมาอยู่ที่หน้าบ้าน
อยู่นานสองนาน นายไปไหนกันแน่
หรือโทรไปบอกกับแด๊ดแล้วว่า
ลาออก! ไม่จริงอะT_T
....ทุกอย่างเธอคิดไปเองทั้งนั้น
วีนัสเดินไปเดินมาภายในบ้านร่วม
ชั่วโมงได้...ทางที่ดีเธอควรไปอาบน้ำก่อนดีไหม? เผื่อจะใจเย็นลงกว่านี้ นั่นสินะ...
หล่อนวิ่งปรู๊ดดขึ้นไปอาบน้ำ
บางทีเขาอาจจะยังเคืองอยู่เลย
ไม่อยากกลับตอนนี้...ฮือออ
.
.
.
แต่มันไม่มีอะไรหรอก....
คาลเลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้าน
ลืมบอกไปว่าบ้านหลังนี้ ประตูรั้วเปิด-ปิด อัตโนมัติ...จึงไม่ต้องจ้างการ์ดคนอื่น
มาคอยเปิด-ปิดตลอด
คาลลงจากรถพร้อมกับถุงอาหาร
ที่ซื้อจากมาร์เก็ต
วันนี้ผมจะทำอาหารให้ยัยคุณหนูกิน
ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอตื่นหรือยัง
หรือเธออาจจะโวยวายใส่ผมอีกก็เป็นไปได้....
วันนี้ผมใส่ชุดชิลมาก....ชิลจริงๆ
เสื้อกล้ามกับกางเกงกีฬาที่ไปสอย
มาจากลุคเพราะเมื่อคืนผมไม่ได้เตรียมอะไรไปเลย
คาลเดินเข้าไปในครัวจัดเตรียม
อุปกรณ์ วัตถุดิบในการทำอาหาร
วันนี้ขอเป็นพ่อบ้านโชว์ฝีมือสักหน่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
วีนัสนั่งแต่งองค์ทรงเครื่องอยู่ภายใน
ห้อง โดยที่เธอยังไม่รู้ว่าคาลนั้นกลับ
มาที่บ้านแล้ว หล่อนเอาแต่นั่งเหม่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน จนไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำอะไรเลย
ฉันควรจะทำอย่างไรดี?
จะพูดขอโทษคาลยังไง..?
หล่อนถอนหายใจดังเฮือก ก่อนที่จะเอาหน้าฟุบกับโต๊ะเครื่อง
แป้ง
" โอ้ยยยยยยย ! เซ็ง! เครียด!"
วีนัสตะโกนว้ากๆ แล้วพงกหัวขึ้นมา
มองหน้าตัวเองในกระจก
"ฉันคงเป็นนางมารร้ายอย่างที่
ี่นายว่าจริงๆใช่ไหม?"

วีนัสพูดกับตัวเองในกระจก แล้วเดินออกจากห้อง เพื่อจะลงไปดูนายคาลอีกครั้ง...
หล่อนเดินเอื่อยเฉื่อยลงบันไดมา
ทีละก้าว จนรู้สึกว่าได้ยินเสียง
อะไรบางอย่างดัง
มาจากในครัว.....หรือฉันหูฟาด?
วีนัสรีบปรี่ไปยังห้องครัวทันที
......คงเป็นใครไปไม่ได้หรอกนอกจากนายการ์ดของหล่อน ที่กำลังขมักเขม้นทำอาหารอยู่
ใช่จริงๆด้วย นายคาลจริงๆ
มาตอนไหนเนี่ย... ̄ε  ̄

**Bodyguard**(Calum)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang