ฉันจูบกับนายคาล...
ถ้าเดาไม่ผิดสามครั้งน่าจะได้.....
.แล้วมานั่งนับทำไมกันล่ะ?
วีนัสนั่งกดมือถือเล่น เลื่อนไปเลื่อนมาไม่มีข่าวสารอะไร
เลยแย่จริง ขนาดแด๊ดยังไม่โทรหา
ไม่ส่งข่าวมาเลย แหงล่ะ งานสำคัญ
กว่าลูกอยู่แล้ว.....
และฉันก็ยังมีเรื่องสำคัญด้วยเช่นกัน
ถ้าแด๊ดรู้ว่าฉันกับนายคาลคิดอะไรต่อมิอะไรเกินเลย ผลที่ออกมาจะเป็นยังไงกันนะ...
แต่...เขาคงไม่มีทางรู้แน่ๆ ไม่มีทาง
ถ้าฉันไม่บอกเสียอย่าง...
หล่อนเอนตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆ
แล้วหยิบสร้อยที่อยู่บนคอขึ้นมาดู
มีคำว่ารักอยู่จริงๆด้วย....หล่อนยิ้ม
ฉันไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นกับใครเท่า
นายเลยนะถึงแม้วันแรกฉันจะทำตัวไม่ดีกับนายแกล้งนาย แต่นายไม่เคยโกรธเลย ฉันรู้สึกดีด้วยซ้ำไป รู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เธอนอนคิดถึงเรื่องราวครั้งนั้น...
ก่อนที่จะเผลอหลับไปในที่สุด...
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่กิน นอน ง่ายเชียว
แต่เธออย่าได้ประมาทเชียวล่ะ
สิ่งที่เธอคิดนั้นมันแย้งกันมาก...
เธอไม่ปลอดภัย..และคาลเองก็ไม่
ปลอดภัยเช่นกัน...เพราะมันมีผู้ไม่
หวังดีตามติดเธอทั้งสองอยู่ไม่ไกล
คาลแบกเมรีนกับอิริคไปนอน
ที่ห้องเรียบร้อย...แต่เขายังไม่กลับ
ขึ้นไปยังห้อง
คาลนั่งเล่นอยู่บริเวณหน้าเตาผิงไฟ
เพื่อคลายความหนาว วันนี้บรรยากาศแปลกกว่าเมื่อวาน
อีก มีลมแรงเหมือนฝนจะตก
และเงียบมากๆ เงียบมากจริงๆ
เขานั่งคิดแต่เรื่องวีนัส...
จะคิดอะไรมากมาย..ในเมื่อบอกเธอไปแล้วนี่
สบายใจไปตั้งครึ่งนึงแล้วนะ
ครืนนนนนนน.....!
เสียงฟ้าเริ่มครางมาเป็นระยะ
ทั้งฟ้าแล่บแป๊ปๆ คาลนั่งเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง
ในจังหวะที่ฟ้าแล่บพอดีเขาเห็นชาย
ในชุดฮู้ดสีดำยืนจังก้าอยู่ไม่ไกลนัก
เขารีบลุกผลึงออกจากโซฟาแล้ว
วิ่งออกไปด้านนอกตัวเปล่าโดยที่ไม่
กลัวอันตรายเลยสักนิด
คาลพยายามสอดส่องชายนิรนาม
คนนั้นรอบๆ แต่ทว่าไม่เห็นใครเลย
สักคนมีแต่ความว่างเปล่า
แล้วเมื่อกี้....ใครกัน!
ฝนเริ่มโปรยปรายลงมาเล็กน้อย
.....หรือผมตาฝาดไปนะ ไม่สิ
เขากวาดตามองท่ามกลางความมืด
อีกครั้ง
ตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่ หรือเวลาพาคุณหนูไปที่ต่างๆผมรู้สึกเหมือนว่ามีคนตามมาตลอดเลย
ยิ่งครั้งนี้...ผมชักจะอยากรู้แล้วสิ
คาลตัดสินใจเดินไกลออกไปจากตัวบ้านซึ่งมันเป็นป่า เขาแอบถอนหายใจเบาๆ ปืนก็ไม่ได้หยิบมา ทำไมผมสะเพร่าอย่างนี้ ถ้าเขามีปืน
แล้วยิงสวนขึ้นมาจะทำยังไง?
ไม่รู้ล่ะ
สวบ! สวบ! สวบ!
เสียงใครบางคนวิ่งเหยียบใบไม้แห้งผ่านหลังคาลไปอย่างไว
เขารีบวิ่งตามไปทันที บังอาจทำตัว
ลับๆล่อๆ จับได้จะอัดให้น่วมเลย
" หยุดนะ! ฉันบอกให้หยุด! "
คาลตะโกนเรียกตามหลัง แต่เขาคนนั้นไม่หยุด คาลเร่งสปีดฝีเท้าจนใกล้พอได้จังหวะคาลกระชากคอเสื้อจนบุคคลนั้นล้มลง
ฟุบ!
" แกเป็นใคร! " คาลยิงคำถามใส่
ชายนิรนามในชุดฮู้ดสีดำ
แต่ไร้เสียงตอบรับ ร่างชายคนนั้น
พยายามลุกขึ้นแต่คาลจับเขากดลง
ไปดังเดิม
" ฉันถาม..แกมีหูไหม!"
คาลฉุดกระชากลากถูชายนิรนาม
ตรงหน้าไปมาด้วยความโมโห
ถามสิบรอบก็ไม่ตอบ หน้าก็ไม่เห็น
ได้!
คาลเอื้อมมือไปจับหมวกที่คลุมหัว
เพื่อที่จะเปิดดูหน้าค่าตาว่าเป็นใคร
ชายนิรนามได้จังหวะรีบลุกขึ้นแล้ว
วิ่งไปแต่คาลไม่ละความพยายาม
เขายังวิ่งตามเขาไปยังป่าลึก
ที่ทั้งมืดและเปลี่ยว
" หยุด!! " เขาตะโกนขึ้นอีกครั้ง
อยู่ดีดีชายคนนั้นก็หยุดกึกอย่างว่า
ง่าย คาลเดินเข้าไปใกล้และกำคอเสื้อ
ด้วยความเหนื่อยและหอบ เหงื่อท่วมกายโชก
โดยไม่ทันระวังชายนิรนาม
หันควับแล้วคว้าตัวคาลจับทุ่มลงพื้น
ตุ่บ!
พร้อมควักมีดที่พกมาด้วยจี้ไปที่คอ
ของคาล
" อั่ก! "
KAMU SEDANG MEMBACA
**Bodyguard**(Calum)
Fiksi Penggemar' คาลัม ' จะทำอย่างไรเมื่อต้องมาเจอคุณหนู ขี้วีน เอาแต่ใจ อย่าง ' วีนัส' สาวน้อยวัย 18 ที่พ่อของเธอจ้างมาคุ้มกันความ ปลอดภัย แต่วีนัสไม่ชอบนายบอดี้การ์ดขี้เก๊ก เอาเสียเลย หล่อนพยายามหาเรื่องจิก กัดกับคาลัมตลอด ต่างคนก็ต่างไม่ชอบหน้ากัน ถ้าไม่ติดว่าต...
