Karanlık Ruh

183 6 1
                                    

Gözyaşı eşliğinde camdan dışarı bakarken içimde biriken acılar kalbime batıyordu. Yarın öleceğini bilen bir kelebek gibi umutsuzca izliyordum gecenin karanlık gökyüzünü. 

 Kollarımda sızlayan kesiklerin üstünde parmaklarımı gezdirdim. Beynimdeki nefret ettiğim hatırlar bir bir gözümün önünden geçerken, istediğim hayatın hayallerini de kuruyordum.

Ruhum cehennemde yanarken aynı zamanda gözlerimden kıvılcımlar fışkırıyordu. Morarmış göz kapaklarım, kuru dudaklarım eşliğinde bedenimi çürütüyordu.

Ben ölmüştüm. Sessiz gecelerde bağıran kargalara kendimden daha çok alışmıştım. Benim ruhum, karanlıktı.

WATTPAD-Keşfedilesi KitaplarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin