WATTPAD-Keşfedilesi Kitaplar

Kalbini Koru

Bu bir, 'BUZLAR ÜLKESİ PRENSİ İLE BOHEM PRENSES MASALIDIR'..

Ayağa kalkıp, yumruk halindeki eli bir kez daha Fatih'e inmek üzere kalkmış olan adamın yüzündeki o gerçekten korkunç ifadeye aldırmadan elini kavradım. O ifade benim yutkunmamı güçleştiriyor, hafızamdaki iyi anıları birer birer mavi renk bir çöp poşetine tıkıp metal bir konteynerın en diplerine fırlatıyordu.Korku içinde havadaki elini tuttuğumda, karşımdaki koyu yeşil hareler kısa bir süre beni bulurken beynimin en gereksiz zamanlarda gereksiz şeylere takılan kısmı bu kısa süreyi hesaplanma görevini büyük bir istekle üstlenmişti. 1,2,3... bu kadardı işte. Koyu yeşil gözlerinden nasibim yalnızca bu kadardı. Şuan buna üzülmek için çok uygun bir zaman değildi. Zira yalnızca üç saniyelik göz göze gelişimizde gözlerindeki o delici keskin ifade içimi titretmişti. Buz gibi bakışları bu adamın her an her şeyi yapabilecek bir ruh haline sahip olduğunu haykırıyordu.Yumruk yaptığı elinin üzerine koyduğum elimi hızla kendinden uzaklaştırdı. Bu harekete daha munasip zamanda en munasip küfürler savuracaktım fakat şimdi değil.

-'Ne yapıyorsun sen! Kendine gel!!' Diyerek Fatih ile ikisinin arasına girip bu nedensiz kavgayı sonlandırdım. Ellerini ensesinde ve sakallarında gezdiren adama karşı içimde birden çok duygu baş kaldırıyordu. Kızgınlık, korku, öfke ve içimde yer eden karşı koyamadığım bir çekim.

Ellerinin eklem kemiklerine Fatih'in kanı bulaşmıştı ve bu onun içindeki canavarın yansıması gibiydi adeta.Hala delirmiş gibi Fatih'in üzerine yürümeye çalışması, hırsla alıp verdiği soluklar kalan son sabrımı da öldürmüştü. Kendimi kaybetmiş bir şekilde onun geniş göğsüne canınını acıtmasını umduğum en güçlü yumruklarımı geçiriyorum. Fakat canının acımasını bırak yüz hatlarında en ufak bir kıpırdama dahi olmamıştı. Nasıl bu kadar katı olabilirdi.