The Throne (greek fanfic)

Chapter 1

~Flashback 12 χρόνια πριν ~

'Lauren πες γεια στον κύριο Larry' ακούστηκε μια λεπτή φωνη να λέει κρατώντας ενα μικρο αρκουδάκι 'Γεια σας κύριε Larry' είπε το κορίτσι με τα καταπράσινα ματια και τα κατάμαυρα μαλλιά 'πως τα περνάτε στο υπέροχο παλάτι μας;' τον ρώτησε 'εξαιρετικα πριγκίπισσα Lauren, ειναι ενα απο τα καλύτερα πάρτι που έχω πάει' είπε με μια βαρια φωνη το κορίτσι με τα σοκολατί ματια 'χαίρομαι για αυτό' της απάντησε χαμογελώντας 'Camzzz κουράστηκα δεν θέλω να παίξω άλλο, έλα να κατσουμε' ειπε και σήκωσε τα χερια της για να έρθει στην αγκαλιά της 'και εγώ κουράστηκα' είπε ενω την ειχε ήδη αγκαλιάσει 'Lauren να σε ρωτησω κάτι;' 'φυσικά και ναι Camz' 'γιατί με λες έτσι και δεν με φωνάζεις με το κανονικό μου όνομα;' ρώτησε η Camila κοιτώντας την μέσα στα μάτια  'γιατί μου αρέσει περισσότερο απο το Camila, είναι γλυκό και σου πάει' η Camila χαμογέλασε με αποτέλεσμα να λάμπει απο την χαρά της 'δηλαδή με θεωρεις γλυκιά; γιατί εγώ πιστεύω οτι νομιζεις..οτι η Isabella είναι πιο γλυκιά' 'θες να σου πω την αλήθεια;' το κορίτσι εγνεψε καταφατικά και ακούμπησε το χερι της Lauren 'είσαι το πιο γλυκό κορίτσι που έχω δει σε αυτά τα 7 χρονια της ζωής μου, μπορεί να μην είναι πολλά αλλά μου φτάνουν..η Isabella δεν είναι κάτι μπροστά σου' σταμάτησε για να πάρει μια ανάσα και συνέχισε 'και επισης θα είσαι και σε όλα τα άλλα..στο υπόσχομαι οτι δεν θα βρω καμια άλλη που να μοιάζει με εσενα, έτσι και αλλιώς εμείς οι δυο θα παντρευτουμε όταν μεγαλώσουμε' το κορίτσι με τα σοκολατί ματια έβαλε το πρόσωπο της μέσα στο λαιμό της Lauren και είπε ντροπαλά 'Lauren δεν γίνεται αυτό' 'μην το λες Camz όλα γίνονται' 'ασε που είσαι μεγαλύτερη απο εμενα' 'εναν χρόνο σιγά την διαφορά, όταν μεγαλώσουμε δεν θα σε νοιάζει' η Lauren είδε που το μικρότερο κορίτσι είχε κοκκινίσει και την σήκωσε 'πάμε να παίξουμε κρυφτό φυλας' της είπε και έτρεξε '3,2,1 βγαινωω' φώναξε η Camila και την έψαξε παντού αλλά δεν την έβρισκε πουθενά 'Lauren βγες είναι κουραστικό' είπε αλλά απάντηση δεν επερνε 'Laurennn' 'ΒΟΗΘΕΙΑΑ CAMZZZ' άκουσε να της λέει το αλλο κοριτσι και έτρεξε εξω προς τον μεγάλο κήπο, τοτε είδε δυο μεγάλους, γυμνασμενους άντρες να έχουν πιασει την Lauren και να την τραβανε 'σταμάτηστεεεεεε αφηστεεε την σας παρακαλώ' φώναξε αλλά δεν της έδιναν σημασία 'ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑ' φωναξε πιο δυνατά 'σκασε' της είπε ο πιο μεγαλόσωμος άντρας 'μην της μιλάς έτσι' είπε η Lauren οπου έκλαιγε και προσπάθουσε να τους ξεφύγει 'γιατί τι θα μου κάνεις;' 'θα φωναξω τους φρουρούς και τους γονείς μου' 'χαχαχα να σε σίγουρη οτι δεν θα έρθουν και για τους γονείς.. σου τουλάχιστον για τον εναν απο αυτους, να ξέρεις οτι χαρη θα του κάνουμε...ΠΑΜΕ' 'όχι LAUREN' είπε η Camila με τα δακρυα να πέφτουν βροχή, πατώντας στο ποδι τον πιο αδύναμο άντρα 'ΑΟΥΤΣ' τσιριξε απο τον πονο 'ΣΚΑΣΕ ΚΟΛΟΠΑΙΔΟ ΕΙΠΑ' είπε ο άλλος και της έδωσε σφαλιαρα με αποτέλεσμα να πέσει κάτω 'ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΤΥΠΑΣΣ CAMILAAA ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ;' είπε η Lauren κλαίγοντας απο μακρια αφού την είχαν πάρει και την πηγεναν προς το βανακι τους. Ο μεγαλόσωμος άνδρας έβαλε μπρος στο βαν και έφυγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, το κλάμα της Lauren τους είχε πάρει τα μυαλά 'Σταματά μην κλαις άλλο' της είπε ο πιο αδύναμος δενοντας της τα χερια, η Lauren όμως δεν σταματούσε και έκλαιγε πιο πολύ και πιο δυνατά 'ΚΑΝΤΕΙΝ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙ' είπε δυνατά αυτός που οδηγούσε, ο άλλος έκανε οτι μπορούσε αλλά δεν τα κατάφερνε 'ΚΑΝΤΕΙΝ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙ ΛΕΩ ΓΑΜΩΤΟ' 'ΔΕΝ ΜΠΟΡΩΩ...σταματά σε παρακαλώ..γιατί κλαις;' η Lauren τον κοίταξε και όταν είδε το πρόσωπο του κοίταξε κάτω 'ποναω' του είπε με χαμηλή φωνή 'συγνώμη αλλά δεν μπορω να κάνω κάτι' 'θα με σκ-σκοτωσετε;' του είπε διστακτικά. Δεν της απάντησε απλα την κοίταξε και της έδωσε ενα λυπημένο χαμόγελο, τοτε το βανακι σταμάτησε απότομα με αποτέλεσμα η Lauren να πέσει κάτω 'παρτην φτάσαμε' είπε ο οδηγός και άνοιξε την πόρτα, η Lauren τον κοίταξε φοβισμένη 'όχι δεν πάω μαζί σας ΟΧΙ ΟΧΙΙΙ' τοτε την πήραν αγκαλιά και την έβγαλαν εξω ρίχνοντας την. Όταν την έπιασαν η Lauren τους αντιστεκόταν και την έπιασαν απο το χερι σέρνοντας την στο έδαφος...ηταν σε μια περιοχή όπου δεν υπήρχε κανένας ώστε να μπορούν να κανουν την δουλεια τους γρήγορα 'τωρα;' είπε ο αδύναμος 'ναι' του απάντησε ο άλλος δίνοντας του το όπλο. Σημάδεψε την μικρή κοπέλα βλέποντας όμως αυτά τα κλαμενα και πανέμορφα ματια δεν μπορεσε να την πυροβολήσει 'δεν μπορω να το κάνω αυτό' 'πωω ρε μαλακα τελείωνε' 'καντώ εσυ ρε ηλιθιε' πήρε το όπλο απο τα χέρια του και την σημάδεψε. Η Lauren έκλαιγε όσο πέρναγαν τα δευτερολεπτα πιο πολύ 'ΑΧΧΧΧΧΧ ΓΑΜΩ ΤΗΝ Π***ΝΑ ΜΟΥ' πέταξε το όπλο με δυναμη και ούρλιαξε 'σταματα ξέρω τι θα κανουμε' 'τιιι; 'θα την διώξουμε..θα την στείλουμε αλλου σε αλλη χώρα, να την πάρουν και να την φροντίσουν άλλοι' τον κοίταξε στα ματια και του έσφιξε τα χερια 'ΝΑΙ ΡΕ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΗ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΚΕΦΤΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΜΕΕ'. Την πήραν την έβαλαν στο βανακι και έφυγαν.

~Σημερα~
Κλαπ ακούστηκε ο ήχος του μαχαιριού, εκοβα μήλα ώστε να τα βάλω στην μηλοπιτα που εφτιαχνα 'παλι αυτά σκέφτεσαι;' άκουσα να μου λέει η κολλητή μου η Normani 'φυσικά ξέρεις οτι δεν ξεχνιούνται και τόσο εύκολα' 'ναι αλλά κάποια στιγμή πρεπει να το ξεχασεις, πρεπει να ζήσεις' πήρε ενα μήλο και ανεβηκε πανω στον πάγκο τρώγοντας το 'θα έχει και παγωτό ε;' 'βεβαίως.. αα και θα ζήσω όταν πάρω την εκδίκηση μου' 'για εξήγησε μου' είπε κοιτώντας με ορθανοιχτα ματια 'απλως ήρθε η ωρα να ξεκαθαρισουμε κάποια πραγματακια... κάνοντας μια βόλτα προς τα εκεί' όταν το άκουσε πήδηξε απο τον παγκο και με έβαλε στην καρέκλα 'για ξανά πες το' 'λέω θα πάω μια βόλτα και απο εκει' 'Lauren λες βλακείες' 'όχι Mani μιλάω σοβαρά' 'γιατί;' 'δεν υπάρχει γιατί' 'υπάρχει θες να σκοτωθεις; αν σε καταλάβει αν καταλάβει οτι ζεις να σε σίγουρη οτι θα είσαι νεκρη...το έχει κανει μια φορά δεν θα κολωσει να το κανει και δεύτερη' 'δεν με νοιάζει πραγματικά δεν με νοιάζει μου κατέστρεψε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου δεν θα κολωσω να την σκότωσω'

~~~~~
Γεια σας εφτιαξα ενα νεο fanfic ελπίζω να σας αρέσει, δεν θα το ενημερωνω καθημερινά γιατί δεν ξέρω αν θα προλαβαινω με το πρόγραμμα μου so vote comment follow plz❤❤❤ και συγνώμη για οποιοδήποτε λάθος^^
#TheThrone #camren @camren