The Throne (greek fanfic)

Chapter 9

'Εδώ είσαι ρε; και σε ψαχναμε πόση ώρα' μου είπε η Dinah και έκατσε δίπλα μου, δεν της απάντησα συνέχισα να κοιτάζω το κενό 'Lo.. Lo;' είπε ψυθηριστα για να μην μας ακούσει κανένας ποτε δεν ξέρεις 'πσιτ κοπέλια' μου χτύπησε τα χέρια της αλλά και παλι εγώ είχα χαθεί στις σκέψεις μου. Απο την άκρη του ματιού μου είδα οτι ερχόντουσαν η Normani και ο Harry 'επιτέλους σε βρήκαμε' είπε δυνατά η Mani 'σσςς μην της μιλάς δεν θα σου απάντησει' η Normani είχε ενα απορημένο βλέμμα και πήγε δίπλα στην Dinah. Κούνησε το κεφάλι της και με κοίταξε καλά καλά 'χα τι έπαθε αυτή;' 'που να ξέρω πόσες ώρες τις μιλάω αλλά δεν μου απαντάει' τους κοίταξα και τους τρείς και εκανα ενα βήμα πιο πέρα, πήρα μια ανάσα και ξεκίνησα να μιλάω 'την είδα' είπα απότομα ώστε να παγώσουν. Τα πρόσωπα τους είχαν ενα κενό βλέμμα, δεν ήξεραν τι να μου πουν 'εντάξει... ηταν πολύ ξαφνικό δεν είχα προετοιμαστεί και....Και μου ηταν πολύ δύσκολο' 'ήμουν σίγουρη οτι θα την έβλεπες' πετάχτηκε η Dinah πριν συνεχίσω. Ο Harry με έπιασε απο την μέση και με τράβηξε προς την μεριά του 'πάμε'.
Καθισαμε σε ενα παγκάκι εγώ στην μέση ώστε να μπορούν να με ακούνε και να με βλέπουν καλά 'αν την έβλεπα στο παλάτι, έτσι όπως είχα σχεδιάσει μπορεί.. να μου ηταν κάπως αλλιώς' η Normani ήρθε και έκατσε μπροστά μου 'τι έγινε;' ρώτησε ήρεμα με ενα μικρό χαμόγελο 'όταν μιλούσα με την Dinah έπεσα πανω της.. Ε όταν την είδα επαθα σοκ δεν ήξερα τι να κάνω, όλα είχαν σταματήσει. Με ρώτησε αν είμαι καλά και της είπα ναι, μετα της ζήτησα συγνώμη και ήρθε αυτός.. Ο Hemmings συστηθηκαμε και με ρώτησε τι σπουδάζω, του είπα και μου πέ οτι ψάχνουν μαγείρισσες να πάω.. του απάντησα οτι θα το σκεφτώ... αυτό δεν έγινε κάτι άλλο..αλλά παιδιά έπρεπε να την δείτε ηταν τόσοοο όμορφη, πιο όμορφη απο την τηλεόραση, περιοδικά και τέτοια. Αυτά τα μάτια της, τα μαλλιά της, τα χείλη της πωωω' έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο μου και τα πήγα στα μαλλιά μου. Μιλούσα για αυτήν με τόσο πάθος, δεν έχω ξαναμιλήσει έτσι για κανέναν.. Δεν μπορώ θέλω να της πω ποιά είμαι, να φύγουμε απο εδώ και να πάμε να ζήσουμε αλλου μονο εγώ και αυτή 'ώστε έτσι' μίλησε ο Harry σπάζοντας την σιωπή 'κοιτά αν δεν μπορείς να το διαχειριστεις ολο αυτο, μην το κανεις κανε μια νεα αρχη... γιατι ξερω οτι ειναι δυσκολο' απο την μια ηθελα να το κανω πολυ αλλα οχι δεν θα δωσω αυτη την ευχαριστηση σε κανεναν 'δεν υπαρχει λογος θα το κανω και θα θελα να σταματησει ολο αυτο' μου εκαναν ενα καταφατικο νευμα δειχνοντας οτι σεβονται την αποφαση μου.

Μετα απο εκει πηγαμε και καναμε μια βολτα, ομολογω οτι ξεχαστηκα με τις βλακειες που καναν τα παιδια. Η ωρα ειχε περασει και αποφασησαμε να παμε σπιτι, και οι τεσσερις ημασταν πτωματα πεσαμε στους καναπαδες και δεν μιλαγαμε τουλαχιστον για μιση ωρα. Θυμηθηκα ομως οτι επρεπε να μιλησω με τους γονεις μου,σηκωθηκα απο τον καναπε και πηγα και πηρα το λαπτοπ το εβαλα πανω στο τραπεζι και το ανοιξα. Λογικα θα ειναι στο skype τετοιες ωρες ειναι μεσα συνηθως 'τι κανεις;' με ρωτησε η Normani που ηταν πανω στον Harry ο οποιος κοιμοταν 'skype με τους δικους μου' 'τελειαα ερχομαι' σηκωθηκε και ηρθε τρεχοντας η Dinah. Χοροπηδησε πανω μου και με γαργαλισε 'χαχαχα σταματα σε παρακαλω' ειπα προσπαθωντας να βρω τις ανασες μου 'ποτε Mani ελα και εσυ' ηρθε και αυτη οχι που δεν θα ερχοταν και με ειχαν βαλει κατω. Πωωω αυτες οι κοπελες τι μου κανουν τωρα, δεν ειχαν σταματησει ουτε ενα λεπτο και αυτο ηταν οτι χειροτερο. Ουρλιαζα για να σταματησουν αλλα δεν τα καταφερα, το μονο που καταφερα ηταν να ξυπνησω τον καημενο τον Harry 'ρε σκαστε ελεος πια δεν μπορει να κοιμηθει ουτε ενας ανθρωπος εδω μεσα' το ειπε οσο πιο σοβαρα μπορουσε αλλα δεν καταφερε να μας τρομαξει αφου ειχε και μια νυσταγμενη φωνη που τον εκανε αστειο 'Αχαχαχα' γελασαμε ολες μας 'συγνωμη αλλα εγω δεν φταιω αυτες οι δυο φταινε' 'μην ανησυχεις το καταλαβα' πηρε το μαξιλαρι του και μας το πεταξε με δύναμη.
Αφου ειδαμε οτι οι γονεις μου ηταν μεσα μιλησαμε για λιγο, λεγαμε για το ταξιδι αν φτασαμε καλα και πως ηταν...μας ειπαν τι εκαναν και αυτοι σημερα δεν εκαναν κατι το διαφερετικο όλο τα ιδια και τα ιδια... δεν τους πειραζει ομως γιατι ειναι ευτυχισμενοι.

Οι μερες περασαν γρηγορα δεν ξερω αλλα ειχα αγχωθει, σε λιγα λεπτα θα εχει ερθει ο Harry με την μηχανη που νοικιασε. Ειχα ντυθει απλα αλλα και λιγο εντυπωσιακα ωστε να τους κάνω μια καλη εντύπωση, ειδα το μήνυμα που μου ειχε στηλει ο Harry οτι ειναι εξω και εφυγα. Ειχαμε φτασει και το αγχος που ειχα δεν περιγραφοταν, αποχαιρετησα τον Harry και μετα απο μια μεγαλη διαδικασια μπηκα μεσα. Υπηρχαν πολλοι που περιμεναν μαζι με εμενα και απο τις εκφρασεις των προσωπων τους εβλεπα οτι ειχαν ερθει αποφασισμενα, δεν με ενοχλουσε ομως αυτο με εκανε να θελω ακομα περισσοτερο να κερδισω την θεση. Ετσι οπως περιμενα ειδα εναν ξανθο να με κοιταει επιμονα, πηγα κοντα του και εβαλα το σωμα μου πανω στον τοιχο 'Allison χαρηκα' του ειπα και τον ξαφνιασα, γυρισε προς το μερος μου και με κοιταξε καταπινοντας το σαλιο του 'ε-εμ Chord χ-χαρηκα' μου εδωσε το χερι του και μου χαμογελασε ντροπαλα 'ντρεπεσαι;' τον ρωτησα για να τον κανω να ντραπει περισσοτερο ηταν τοσο γλυκουλης 'εγω; οχι κ-καλε' 'το βλεπω' εκεινη την στιγμη κοκκινησαν τα μαγουλα του και γυρισε το κεφαλι του για να μην τον δω 'απλα οταν ειδες οτι σε κοιταζα ενιωσα ασχημα γιαυτο ντραπηκα' 'ενταξει σιγα δεν πειραζει...εχεις αγχος;' 'εσυ τι λες να μην εχω μια εσυ, μια αυτο, παειιι δεν αντεχω αλλο' γελασα λιγο με τον τροπο που το ειπε, φαινεται καλο παιδι 'Σας παρακαλω περαστε μεσα' ειπε ενας αντρας στα 50 με 60 και νομιζω οτι ξερω ποιος ειναι ο Arthur ο μπατλερ. Βαλαμε τις στολες μας και ετοιμαστηκαμε ημουν ετοιμη για ολα, ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερω με εναν πολυ απλο τροπο που δεν θα τον περιμενουν.

~~~~~~~~~~

Ειναι μικρό sorry :(
#TheThrone #camren @camren #greekfanfic
Συγνώμη για οποιοδήποτε λάθος
Vote,comment, follow plz❤❤