The Throne (greek fanfic)

Chapter 3

'Και ξανά λέω ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ' είπα φωνάζοντας στους κολλητους μου, έπη 2 ώρες μονο για αυτό το θεμα λεγαμε στο σπίτι τίποτε αλλο 'δεν θα έρθετε' 'όχι θα έρθουμε' δεν μπορούν να καταλάβουν δυο πράγματα εκεί πεισματαριδες και οι τρείς τους 'Lauren δεν με νοιάζει τι λες για να στο πω πιο ξεκάθαρα χεστηκα, εμείς θα έρθουμε ο κόσμος να χαλάσει' μου ειπε η Normani η οποία τα είχε πάρει πιο πολύ απο οτι πριν 'καλά οκ εσύ εκεί μια φορά δεν μπορεις να καταλαβεις' 'να καταλάβω τι Lauren; πες μου τι; οτι θα πας και θα κανεις την δουλιτσα μονη σου χωρίς κάτι να πάει στραβά;' δεν την μπορω οταν φωνάζει μου σπάει τα νευρα..ναι μονη μου θα το κάνω και όλα θα πάνε τέλεια 'ακριβώς Normani ΜΟΝΗ μου θα πάω και να είσαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρω' της είπα και την εσπρωξα δυνατά ρίχνοντας την κάτω στο πάτωμα, ηταν μια πραξη που την μετανιωσα κατευθείαν 'Συγνώμη χίλια συγνώμη Mani δεν το ήθελα' πήγα αμέσως δίπλα της και της έδωσα το χερι μου για να σηκωθεί, το οποίο το αγνόησε και σηκώθηκε μόνη της 'αυτό θέλω και εγώ Lauren να τα καταφέρεις χωρίς να παθεις κανένα κακό, αλλά όταν παθεις κάτι... να ξέρεις οτι οι άνθρωποι πού θα έχεις αφησει πίσω θα πονανε' είπε με μια ψυχρή φωνη λες και είχε απογοητευτεί πράγμα που το είχε κάνει. Μετα απο αυτό πήρε τα πράγματα της ψυθηρισε κάτι στο αφτί του Harry και έφυγε κλείνοντας την πόρτα δυνατά, κοίταξα τα παιδιά οπου τώρα είχα συνειδητοποίησει οτι μας έβλεπαν και ενιωσα χειρότερα απο οτι πριν. Είχα κανει μια τεράστια μαλάκια που έπρεπε να την φτιαξω 'σας παρακαλώ μην με κοίτατε έτσι' είπα καθησμενη στον καναπέ, με τα χέρια στο πρόσωπο μου 'Lauren όσο και να σε αγαπάμε αυτό το πράγμα που έκανες ηταν απαράδεκτο' μου απάντησε η Dinah που έκατσε δίπλα μου και με ακούμπησε στην πλάτη 'νομίζεις οτι εχεις δίκαιο ενω δεν έχεις, αν πας μονη σου μπορει να σε καταλάβουν... να τα χάσεις... ΠΡΕΠΕΙ να εχεις μια βοήθεια, γιαυτό το λέει Normani επειδή φοβάται' μου είπε ο Harry όσο πιο ήρεμα μπορούσε για να ηρεμήσω. Όσο μου μίλαγαν κατάλαβα οτι είχαν δίκαιο, δεν το έκαναν έτσι για άσχετο λογο το έκαναν επειδή με νοιάζονται 'που να είναι τώρα;' ρώτησα με αγωνία τα παιδιά, αν και ήμουν σίγουρη οτι δεν θα ήξεραν 'δεν ξερω' μου απάντησε ο Harry 'το μονο σίγουρο είναι οτι δεν θα είναι σπίτι της' συνέχισε η Dinah η οποία είχε πάρει το κινητό της και της έστελνε μηνύματα η της τηλεφωνούσε 'εσένα τι σου είπε;' ρώτησα τον Harry και έκατσα δίπλα του κάνοντας σταυροπόδι, με κοίταξε με το ενα του φρύδι όρθιο και μίλησε 'εμ οτι φεύγει αυτό δεν πρόλαβα να της πω που παει γιατί το είδατε και μονές σας έφυγε αμέσως' ξεφυσιξα με την απάντηση του περίμενα να του είχε πει κάτι... παντα λέει. Μισή ωρα είχε περάσει και ακόμα δεν την ειχαμε βρει, ήθελα να την βρω να της πω οτι ηταν λάθος αυτό που έκανα αλλά δεν...Και οι τρεις καθομασταν ξαπλωμένοι στο καναπέ, στο πάτωμα η και στα δυο και κοιταγαμε το ταβάνι μήπως και μας έρθει καμια ιδέα, πράγμα που έγινε 'παιδιά το βρήκα' είπα τρομάζοντας τους, σηκώθηκα απο τον καναπέ και έβαλα τα παπούτσια μου γρήγορα γρήγορα 'τι;' ρώτησαν και οι δυο κοιτάζοντας με που ετοιμαζομουν 'στην παραλία ρε που αλλου;' είπα με μια βραχνή φωνη 'οοοο ναι ρε δίκαιο εχεις, πως δεν το σκεφτήκαμε πιο νωρίς;' είπε ο Harry ενθουσιασμένος 'γιατί είμαστε χαζα, άντε πηγενε και ελάτε μετα απο εδώ δεν θα φύγουμε' 'μου είπε η Dinah με μια μικρή ειρωνία στο τέλος. Αφού βγήκα εξω ξεκλειδωσα το αυτοκίνητο και μπήκα μέσα έβαλα την ζώνη και άρχισα να οδηγαω γρήγορα μετα απο κανενα 10 λεπτό εφτασα και βγήκα εξω, κοίταξα λίγο να δω αν ηταν εκεί η Mani και ευτυχώς ηταν. Έτρεξα γρήγορα και έφτασα δίπλα της, τρόμαξε με αποτέλεσμα να ρίξει την πέτρα που κράταγε 'τι θες;' με ρώτησε απότομα 'να σου ζητησω συγνώμη;' της είπα λες και οτι δεν είναι ολοφάνερο
δεν μου απάντησε, συνέχισε να κοιτάει την θάλασσα και να πετάει πέτρες 'κοιτάμε ρε Normani το ξέρω έκανα μαλάκια και δεν έπρεπε καν αντιδρασω έτσι, δεν είχα λογο νομιζω οτι παντα έχω δίκαιο και δεν αφήνω τον άλλον ποτε να μου πει τι είναι σωστό και τι όχι, είμαι μπουμπουνας....συγνώμη και παλι' άκουσα το γέλιο της και αυτό με έκανε να χαμογελασω 'ευτυχώς που το καταλαβες εε' 'ειδες υπάρχουν και τα καλά' 'πάντα' 'λοιπόν με συγχωρείς;' την ρώτησα ανοίγοντας τα χέρια μου για να ερθει στην αγκαλιά μου 'σε έχω συγχωρήσει εδώ και ωρα' ήρθε στην αγκαλιά μου και με αγκάλιασε σφιχτά όπως εκανα και εγω. Μετα απο λίγο κατσαμε κάτω στην άμμο και περνάμε τις πέτρες και τις ρίχναμε στο νερό για να δουμε ποια θα τις έριχνε πιο μακρία, οπου την κερδιζα και με μεγάλη διάφορα και ολας 'Lauren' άκουσα κάποια να λέει το όνομα μου και γυρισα να δω ποια ηταν 'οο γεια σου Keana' 'γεια.. γεια και σε εσενα Normani' είπε με μια σιγανή φωνή 'τι κάνετε εσείς εδώ;' μας ρώτησε έρχοντας όλο και πιο δίπλα μου 'ε είπαμε να έρθουμε μια βόλτα.. έτσι να τα πούμε' της απάντησε η Normani 'μια χαρα... Τέλεια για την ακρίβεια' είπε με ενα χαμόγελο και συνέχισε 'το βράδυ γίνεται ενα παρτι εδώ ελάτε αν θέλετε' 'ευχαριστούμε αλλά δεν νομιζω πως θα μπορούμε' της είπα λίγο απότομα 'αα ποτε δεν ξέρεις Lauren μπορεί και να τα καταφέρουμε' είπε η Mani χτυπώντας μου το χερι διακριτικα 'εγώ παντως θα χαρώ πολύ αν έρθετε..γεια σας' είπε η Keana ακουμπώντας μου το χερι πριν φύγει 'γιατί πρεπει να είσαι τοσο ξενερωτη' με ρώτησε η Mani ενοχλημένη 'δεν είμαι οκ;' 'είσαι και πολύ μάλιστα η κοπελα έρχεται παντα με το χαμόγελο στα χείλη και εσύ παντα πρεπει να της το χαλας' με κοιτάξε στα ματια πριν μπει στο αυτοκίνητο 'ξέρεις τον λογο δεν χρειάζεται να στον θυμισω' είπα θυμωμένα και έβαλα μπρος.

Οταν φτάσαμε στο σπίτι είδαμε την Dinah και τον Harry με τα μαξιλάρια στα χέρια να χτυπιουνται 'θα θελα να μάθω πολυ τον λογο που τσακωνεστε' είπα με τα ματια μου ορθανοιχτα 'αχα' συμφώνησε η Normani.

Συγνώμη για οποιοδήποτε λάθος
Vote comment follow plz❤❤
#TheThrone #camren @camren