Our Kind of Love

7

Hindi muna ako pumasok dahil parang na-trauma na ko. Lalo pang sumama ang pakiramdam ko sa tuwing maaalala ko yun.

"Sweetie, are you still sick?"

"No Ma, I'm perfectly fine. Masama lang talaga pakiramdam ko. Itutulog ko na lang po."

"Okay, I'll just drop by at your school to personally say that you can't attend your classes today."

Mas lalo ko pang isiniksik sa unan ang katawan ko at hinigpitan ang hawak sa kumot. Makikita kasi ni Mama na umiyak ako gawa ng mata ko. Ayokong mag-alala sila.

"No Ma, tatawagan ko na lang po si Jane."

"Are you sure?"

"Opo."

After that narinig ko ang pagbukas at pag sara ng pinto. Inalis ko yung nakataklob na kumot at tumayo para i-lock yung pinto ng kwarto ko.

I sigh. Miss ko na si David.

I composed a message..

Hello David. It's me Ali. Have you saved my number already?--erase erase.

Hello David! Musta?--ugh too formal. Nakakainis.

David, may nagsend sakin ng pictures-- lalong mali. Ugh.

I decided not to text him, instead I call Jane.

"Hello Jane?"

"..."

"Jane?"

"Ahh, Ali, boyfriend nya to. Nag-cr lang saglit si Jane. Nasa ospital kami ngayon pero please wag mong sasabihin na ako may sabi."

"Anong nangyare kay Jane?" Alala kong tanong.

"Where here to get the result--'who's that babe?' I need to go. Please give me a favor okay? Don't tell anyone."

Wth?!

Ano na bang nangyayari? Bakit feeling ko ako yung pinaka-walang alam?!

I need know everything.

Naligo at nagbihis ako at deretso sa parking kung saan naka park yung motor ko. I even heard Mama calling me but I ignore her.

I start the engine. Yea. Marunong ako mag motor. Bakit porque panget at lampa-lampa hindi na pwede mag motor? Yun ang paniniwala nyo? Well, fuck it.

Pinaharurot ko yung motor habang naiyak ako. Feeling ko ako na ang pinaka walang kwentang tao sa mundo. Simula nung araw na mas lalo along napalapit kay David, shit started to happen and I hate it. Hindi ako nagsisising minahal ko sya pero bakit sobrang sama ng tadhana sakin?

*screeeech!!*

I..
I...

I almost die!

Muntik na. Buti na lang naipreno ko pa. Itinabi ko muna yung motor at saka tumitig sa kawalan. Hindi ako iyakin pero anong nangyayari ngayon? Pinunasan ko ang luha ko.

Tumigil ka na.. Tumigil ka na..

Ni sa hinagap hindi ko naisip na iiyakan ko ang mga napakababaw na dahilan.

Pinaharurot ko na ulit yung motor ko papunta sa pinakamalapit na hospital. At tama nga ako. Nandon sila.

I parked my ducati and go inside.

"Jane.." Lumingon sya at kita ang pagkagulat sa mukha nya.

"W-what are you doing here?"

"No, what are YOU doing here?" I asked using my poker face. She knew that I'm serious right now.