UÇURUM

FİNAL

Bölüm Şarkısı ; Güliz Ayla - Bahsetmem lazım

Evet uzun bi maratonun sonuna geldik ve artık final .. Hikayemi yazarken bana destek olan herkese çok teşekkur ederim En başta da ablama.

iyi okumalar .

Hayatım alt üst olmuştu. Kaç gündür ya Efe'nin yanındaydım ya da doktorların. Gözümü açtığım anda doktorlar kapadığım anda Efe beliriyordu yanımda. Sanki beynim oyun oynuyordu benimle.
Uyandığımda yanımda Efe vardı yine. Yatıyorduk. Onun yatağında. Elimi tutuyordu. Gözlerimi seyrediyordu.
- Çok güzelsin dedi. Sadece gülümsemekle yetindim.
- Melis bana neler olup bittiğini anlatacak mısın? Artık sabrım kalmadı gerçekten.
Gözlerine baktım. Beni merak ediyordu. Bunu hissettiriyordu.
- Tecavüz.. dedim ve yutkundum. Burnumda toplanan o acı hisle birlikte gözlerimin dolduğunu hissettim.
- Anlamadım ? dedi ve yerinden doğruldu.
- Duydun işte. dedim.
Gözleri bi anda büyüdü. İdrak ettiğini farkettim. Ve o gözler bi anda yaşla doldu.
- Sen ne diyosun Melis?
Bende yerimden doğruldum ve gözyaşlarımı aşağıya doğru akıttım. Sessizce süzülüyordu yüzümde. Efe'nin yüzüne baktım gözlerine.. Gözleri yaşla doluydu ve yüzü kireç gibiydi tek bi kelime daha kullansam o yaşlar yuvalarından taşacaktı.
- O gün. Otel odasında bana tecavüz etti. dedim ve ardından gözyaşlarım tekrar yüzümde süzüldü.
Efe'nin gözleri dahada açıldı ve gözlerinde yaşlar hızlı bi şekilde düştü. Yüzü bi anda kıpkırmızı olmuştu bu öfke kırmızısıydı.
- Bunu bana daha önce söylemeliydin dedi sessizce.
- Efe ben...
Bi anda bağırdı ve ;
- Bunu bana daha önce söylemeliydin!
Korkutmuştu beni o kadar bağırmıştı ki ev inlemişti resmen. Gözlerine öfke sarmıştı.
Bi anda kolumdan tutup beni yataktan kaldırdı.
- Nası yapar lan bunu ? Neden söylemedin bunu bana neden ?!
Hala bağırıyordu sesinde tek bi değişme yoktu. İkimizde ağlıyorduk. Ama onunki öfkedendi.
- Sana bunu nası söylerdim Efe. Kolay mı sanıyosun? Neler çektim ben neler yaşadım. Gözyaşlarım hücum ediyordu adeta. Bu sefer bende bağırıyordum.
- Yürü gidiyoruz!
- Nereye?!
- Yürü dedim!
Bela'nın önüne geldiğimizde Efe'ye baktım adeta öfke patlaması yaşıyordu haklıydıda. Bense ağlamaktan başka bişey yapmıyordum.
Saate baktım. 01.47'di. Yavuz sahne alacaktı Bela'da. Ne zamandan beri bunun planlarını yapıyolardı. Arabadan indiğimizde müzik seslerini duydum ve Yavuzun o iğrenç sesini. Efe o kadar sinirliydi ki hiç bişey durduramazdı onu Hızlıca Bela'ya girdi. Korkuyordum. Hemde çok. Arkasından bende girdim. Ortam kalabalık ve duman altıydı. Arden bizi görünce bize doğru yürüdü.
- Hoşgeldiniz gençler dedi gülümseyerek.
Efe bi anda Arden'in gömleğinin yakasından tuttu.
- Ya mekanı şimdi kapatırsın ya da ben kapatmasını bilirim. dedi bağırmıştı ama müzik sesinden dolayı o kadar etki yapmadı.
Arden anlamayan gözlerle Efe'ye baktı.
- Noluyo Efe ? Sakin ol.
- Dediğimi yap Arden!
Arden bana baktı. Bende sahneye baktım. Yavuz hiç bişey olmamış gibi, hayatında herşey yolundaymış gibi şarkı söylüyordu.
Efe bi anda beklemeden sahneye çıktı. Gözlerim açıldı. Yavuzu oturduğu yerden kaldırdı ve yakasını tuttu. Ardından bi yumruk geçirdi. Herkesten bi şaşırmaya dair sesler çıktı. Ve bi anda ortam sessizleşti. Efe herşeyi o kadar hızlı yapıyordu ki onu durdurmak imkansızdı. Arden yanıma gelip;
- Noluyo Melis? Napıyo bu salak amacı ne? dedi.
Hiç bişey demedim. Efe mikrofonu eline alıp ;
- S*ktirin gidin lan burdan diye bağırdı.
Herkes bi anda şaşkınlıkla birbirlerine baktılar ve sonra dağıldılar. Bazılarıda paramızı geri verin diye söylemlerde bulunsalarda ortamın gerginliğinden dolayı fazla konuşmadılar. Ortam bi anda boşalmıştı. Sadece Yavuz, Efe, Arden ve ben vardık. Bide Doruk. Herşey çok hızlı gelişiyordu. Yavuz olayı anlamıştı o yüzden sesini çıkarmıyordu. Efe Yavuz'u Sahneden indirip ayağımın dibine attı. Baya hırpalayıp dövdü. Bense sadece ağlıyordum. Ağzının ortasına geçirdiği her yumruk benden bişeyler koparıyordu rahatlatıcı bişeyler. Arden kaç kere müdahale etmeye kalksada Efe ona bağırıp küfürler ve tehditler savurdu. Nerdeyse 1 saat geçmişti ve Efe hiç usanmadan Yavuz'u dövüyordu. Yüzü kana bulanmıştı. En sonunda ayağımın dibine getirerek "Özür dile Lan!" diye bağırdı. Yavuz kafasını kaldırıp bana baktı. Bende gözlerimi kapattım. Efe ısrarla bağırıyordu. En sonunda "Yeter!" dedim. Ve bela'dan çıktım. Kaldırıma oturup gözlerimden çıkan yaşlara kendimi bıraktım. Hala sesleri geliyordu. Efe ısrarla bağırıyordu Yavuz'a küfürler savuruyordu. "Nası yaparsın lan sen bunu" diye bağırıyordu. Ardende bağırıyordu. "Efe tamam yeter artık" bi anda konuşmalar kesildi ve ortam sessizleşti. Ve ardından silah sesi. "Efee!"
İçeriye girdiğmde Yavuz'un yerde cansız bedeni yatıyordu kanlar içinde tam kalbinin alt tarafından kanlar akıyordu. Gözlerim nerdeyse yuvalarından fırlayacaktı.
- Efe.. Sen naptın ? dedim.
Efe şaşkınlıkla yüzüme baktı. "Ben yapmadım" dedi. Arden bi anda bela'dan çıktı.

Tam bi final değil aslında bi kaç özel bölümle her şey tam olacak .
Seviliyosunuz ..