Soğuk Prens

Acımak yok

Sinirle evden çıktım. Gözüm dönmüştü. Arabama atlayıp bir bara sürdüm. Barın önüne geldiğimde, Berk'e telefon açtım. Bizim kızları da al bara gelin. Onaylayıp telefonu kapattı. Bende içeri girip kuytuda kalan bir yere oturdum.Garsona tekila ve votka getirmesini söyledim. Bir kaç dakika sonra içkiler geldi.Tabi bende içmeye başladım. Tekilayı 3 bardak fon dip yapmıştım.Bizimkiler gelmişti.

Çağla hemen "Bu halin ne ?"dedi.
Bir kaşımı kaldırıp "Sanane"dedim. Berk, "Bizi neden çağırdın.Bir sorun mu var ?" dedi.Onlara bundan sonra okulda bizim devrimiz başlıyor. Kimseye acımak yok. Özellikle de o kartaliçe bozuntusu ve arkadaşlarına. Lakabımın hakkını vericez. Eğer istemeyen yada karşı çıkacak varsa şimdiden söylesin dedim.
Hepsinde şok olmuş bir ifade vardı. Ama kafalarıyla onayladılar.Masaya para bıraktım. Mekandan ayrıldık. Kızları ve Berk'i evine bıraktım. Bende mekana gittim.

Nil'in ağzından :
Annesine olanları duyduğumda kendimi onun yerine koydum. Annemin gözümün önünde ölmesini kaldıramazdım.
Mira'ya döndüm."Kapatalım bu konuyu benim ona kendimi affettirmem lazım."dedim.
" Oda üzme kendini sen bir yolunu bulursun hadi uyuyalım şimdi."dedi. Onu onayladım ve beraber uyuduk.
Sabah erkenden kalktım benim yanımda ki ayısına sarılmış uyuyordu. Ona hiç dokunmadan. Üstümü değiştirdim. Üstüme siyah dar bir buluz altına beyaz ama cep kısmının altinda pembenin tonları olan bir şort giydim Ayakkabı olarak topuklu ayakkabı tercih ettim.Tam hazırım diye düşünürken, Mira'nın siyah şapkası takıldı gözüme onu da taktım. Çantamı ve diğer tüm eşyalarımı aldım. Ona da bir not bıraktım.

" Ayı ile uyuyordun uyandırmak istemedim. Eşyalarımı topladım ve siyah şapkanı taktım. Okulda görüşürüz canım."
Arabama atlayıp okula sürdüm. Bizimkilerden kimse yoktu.Kantine gidip kahve aldım kendime. Dışarıda ki banka oturdum. Soğuk prensi beklemeye başladım. Tam kahvemi bitirmiştim. O göründü ve arkasından tayfası. Çantamı elime aldım. Ona doğru yürümeye başladım. Yanına yaklaştığımda bana "Ne var? Ne istiyosun benden kartaliçe bozuntusu. Karşısında hiç bir şey yapamadım. Sadece ağzımdan "Şey...ben" kelimeleri çıktı. "Ne sen "dedi. Sesim çok kısık bir şekilde"Biraz konuşalım mı ?"dedim.
"Seninle konuşmak istiyen var mı acaba"dedi.
Yine beni azarlamıştı. Ben ise onu cinemada bıraktığım için vicdan azabı çekiyorum. O ise lakabının hakkını verip. İnsana soğuk ve acımasız şekilde cevaplar veriyordu.
" Sen konuşma beni dinle o zaman" dedim.
Umursamaz bakışlar attı. Tayfasıyla beraber okulun içine doğru gittiler.Onların arkasından bende gittim.Berkay sırasına oturmuş. Berk ise kızlarla sohbet ediyordu.Hemen Berkay'ın yanına oturdum.
"Kalk" diye bağırdı. Böyle bir tepki beklemiyordum. Cesaretimi toplayıp; "Bağırmaların bana sökmez. Beni dinliceksin."
-Sen kimsin ya sırama oturmalar felan? Çok konuşmak istiyorsan gel benimle.
Nereye bile demeden bileğimden tutup,beni peşinden götürdü. Apar topar merdivenlerden indik. Düşücektim neredeyse.Ama bana hiç bakmadan sinirli bir şekilde beni peşinden çekiştiyordu. Sonunda okul kapısından dışarı çıktık. Bütün okuk bize bakıyordu. Otoparka vardığımızda ise kendi arabasına doğru yöneltti beni. Arabanın kapısını açtı. Beni on koltuğa oturttu. Kendi de aynı hızla arabaya bindi. Arabayı hızlı bir şekilde otoparktan çıkardı. Korkmuştum.Canımı da yakmıştı. Arabayı çok hızlı sürüyordu. Yavaşlamaya niyeti de yoktu.
"Dur artık"diye bağırdım.Beni dinlemedi. Biraz daha gittikten sonra yoldan çıktık. Ormanlık bir alana geldik.Arabayı durdurdu.Bana doğru dönerek bir bakış attı.
" İn aşağıya"diye bağırdı. Onayladım ve arabadan indim.Oda indi.Arabanın yanındaki ağacın oraya doğru yürüdüm. Oda ağaçta ki salıncağı gösterip;
"Otur ve dinle"dedi. Salıncağı oturdum. Oda karşıma geçip anlatmaya başladı.
"Ben 4 yıl önce annemi kaybettim. Gözümün önünde öldürüldü. Ondan sonra soğuklaştım.Hayattan kopmuş durumdaydım.Ta ki okul başlayana kadar. Seni gördüm. Seni sevdim. Annem beni bıraktı gitti.Sen bırakıp gitmezsin sandım. Ama yanıldı. Şimdi karşıma geçip özür dilerim deme sakın. Çünkü özrün benim dün verdiğim kararı değiştirmicek.Bundan sonra sen ve senin çevredeki insanlara Acımak yok anladın mı beni ? Şimdi okula dönüceğiz.Seni çevremde yada yanımda görmek istemiyorum bunu aklına iyice sok kartaliçe bozuntusu. "
Ona baktım ve;
"Asıl suç bende.Ben senin yaşadıklarını öğrendim. Senin bunlarını eritmek istemiştim. O yüzden konuşmak istedim ama boşuna sen bana savaş açıyorsan, bende savaşırım.Sorun yok Ukala Prens. Ayrıca sen benim takımın ifadeleri ile dalga geçme hakkına sahip değilsin. Seninle de bir daha bir yere gelmem.Sen git nereye gidiyorsan.Bizimkiler alır beni."

Tek kaşını kaldırdı ve "Sen bilirsin. Savaşmak istiyorsan iyi olan kazansın. Ama senin kazanamıcağın belli."dedi

Desteginiz icin teşekkür ederim. Beni destekleyenleri bende destekliyecegim. Bu hikaye sayesinde yeni arkadaşlar edindim. Hepinize sonsuz teşekkürler