broken girl (On Hold)

proloog

"Ik hou van je" Zei ik, en ik wist dat het waar was. Die woorden had ik al vaker gezegd maar toen waren het woorden, nu zijn het gevoelens die recht uit mijn hart komen. Hij liep voor mij maar draaide zich om toen hij die woorden uit mijn mond hoorde komen. Hij keek diep in mijn ogen. "Ik ook van jou" hij knipperde even nerveus met zijn ogen, en dat zorgde ervoor dat ik wist dat hij loog. 'Maar ik kan ervoor zorgen dat hij ze gaat menen...'

Ja ik weet het, wat was ik een domme kip, dat ik dacht dat ik dat kon. Maar liefde maakt blind, toch? De volgende weken trokken we vaker met elkaar op en hij stelde mij voor aan zijn vrienden...

"Ga maar al naar binnen, ik moet nog iets met Youssef bespreken" Zei Hij terwijl hij me dwingend richting de deur duwde. Hij had hier afgesproken met zijn vrienden en wou mij aan hen voorstellen. Stuntellig ging ik het jongerencafe binnen, ik bleef even op de drempel staan. Ik kende hier niemand, dus wat moest ik doen? Helemaal alleen liep ik naar de bar, waar ik mij op een krukje nestelde. Meteen stond er een knappe Marokaanse jongen naast mij. "Zit jij hier alleen, schatje?" Vroeg hij verleidelijk. "Nee, ik ben hier met mijn vriend" Antwoorde ik terwijl ik snel even naar de deur keek. "Ja? Ik heb nochtans geen jongen met jou gezien." De marokaanse jongen had een gemeen lachje op zijn mond, wat me totaal niet aanstond. "Hij staat buiten te praten met Youssef." En ik gebaarde naar het raam, waar je Hem en die Youssef kon zien. Het gezicht van de marokaanse jongen veranderde van zelfverzekerd naar teleurgesteld en ook een tikkeltje... Angst, leek het wel. "Nou, leuk je te leren kennen en euh, misschien tot nog eens?" En de jongen maakte zich uit de voeten. Verbaasd keek ik hem na, wat kreeg die opeens? Ik kreeg niet veel tijd om erover na te denken, want enkele seconden later voelde ik dat Hij me knuffelde. "Vond je het niet erg om te wachten?" Vroeg hij en zijn ogen stonden zó smekend. "Tuurlijk niet" zei ik stoer. Hij kuste mijn nek en trok me van mijn stoel. "Dan zal ik je nu aan mijn vrienden voorstellen" zei hij en hand in hand liepen we naar een hoekje van het cafe

Zijn vrienden waren echt beesten, dronken beesten. En ik was net een gedeeld meisje. Natuurlijk zag ik dat eerst niet zitten maar ze hebben daar middelen voor: alcohol en drugs

Hand in hand kwamen we aan bij een rumoerige groep jongens, die helemaal vanachter aan de tafelvoetbaltafel zaten. "Owla, sjieke dingens" riep een jongen die duidelijk te veel had gedronken. Onzeker keek ik naar Hem op. Er zat een minachtende trek rond zijn mond. "Wat heb je nu te veel op, Felix? Drank of drugs?" en hij lachte, omdat net op dat moment drank en drugs begon van ronnie flex. "Moet je iets drinken schatje?" vroeg Hij galant. "Cola graag" zei ik verlegen. Hij keek me raar aan. "Cola? Neem toch een biertje, veel leuker." zei Hij. "Ik ben nog geen zestien he." zeg ik, plots verlegen. Hij lachtte alleen maar. "So what? Ik neem je een biertje mee, als je het dan niet lust haal ik nog wel een cola" teder strijkt hij over mijn wang, die begint te gloeien waar Hij hem aanraakt. Een beetje ongemakkelijk wacht ik tot Hij terug komt, mijn hart maakt dan ook een salto als ik hem met twee flesjes door de menigte zie manouvreren. Hij drukt een van de flesjes in mijn handen. "Voor jou heb ik kriek genomen, dat is niet zo bitter" Ik lach dankbaar naar hem en hou mijn neus boven het flesje. Het ruikt naar een mengeling van zoetheid en alcohol. Wantrouwend neem ik een slok, en nog een. "Wat vind je er van?" Vraagt Hij terwijl hij mijn gezicht in de gaten houd. Ik glimlach. "Het is... Lekker" Hij lacht "Tuurlijk is dat lekker" en Hij buigt zich naar voor en kust mij zachtjes op mijn wang. Verrast had ik mijn adem ingehouden. Hij kijkt diep in mijn ogen "Ik hou zo veel van je" zegt hij en hij buigt zich naar voor. Zijn lippen raken zachtjes de mijne. 'Wow...' denk ik als hij zich terugtrekt. Ik merk dat ik mijn ogen gesloten had. Dus, dat was nu kussen. Na onze kus had ik dat ene flesje snel naar binnen gegooid, en Hij was er nog een voor mij gaan halen. Flesje twee was ook al voor 3/4 op toen ik mij licht begon te voelen in mijn hoofd. Ik vond het wel een fijn gevoel. Op dat moment was alles perfect, ik had vlinders in mijn buik en amuseerde mij met een leuke groep jongens. Toen Hij met mijn derde biertje kwam zette ik mij prompt op zijn schoot en even later sloeg hij zijn armen rond mijn middel. Ik weet niet veel van wat er daarna gebeurde, alleen dat Hij me om 3 uur het café zo wat uit sleurde. "Nu krijg ik sssowiessso problemen met mijn oudersss..." lalde ik terwijl ik over de stoep slingerde. "Kun je niet zeggen dat je bij een vriendin bleef slapen?" vroeg hij. Prompt stond ik stil "dat isss een idee... Sssonder te verwittigen?" de wereld draaide rond, alles was wazig. "Zeg dat je gsm plat is" antwoorde Hij, die gek genoeg geen last had van de alcohol. Hij kwam naar me toe en sloeg zijn armen rond mijn middel. Om me recht te houden, waarschijnlijk. Hij leunde met zijn voorhoofd tegen het mijne en genietend sloot ik mijn ogen. "Je adem sss-ssstinkt naar alcohol" verbrak ik de stilte nogal onromantisch. "De jouwe ook" antwoorde hij droogjes. "Wacht esss effe..." ik duwde hem weg. "Waar moet ik dan ssslapen?" vroeg ik aan hem. "Je kunt wel een nachtje bij mij blijven" zei hij. Op dat moment begon de wereld heel hard te draaien. Ik klemde me vast aan een lantaarnpaal. "De wereld draaaait!" kraaide ik. Hij rolde met zijn ogen en zonder pardon tilde Hij mij op en droeg mij naar zijn flat. Daar smeet hij mij op het bed en hielp met het uittrekken van mijn kleren. Toen vertrok ik naar een diepe, droomloze nacht...

Onze eerste nacht samen was niet direct romantisch. Ik kon me er niets van herinneren en stond de volgende dag op met een fikse kater.

"Tessa, Tessa!" Hij duwde tegen mijn schouder. "Ah..." kreunde ik. Mijn hoofd stond zowat op barsten en ik was doodmoe. "Tessa! Het is godverdomme al half elf!" tegen mijn zin opende ik mijn ogen maar sloot ze meteen weer. Het felle licht deed pijn aan mijn ogen. Hij zuchtte en tilde de deken van mijn lichaam. Ik rolde me op tot een bolletje om het niet te koud te krijgen. Ik hoorde hem zuchten en opende dus toch mijn ogen. Het eerste dat ik doorhad was dat ik naakt was. Het tweede dat Hij met een witte boxer recht in mijn gezichtsveld stond. Beschaamd keek ik dus maar naar zijn gezicht. Hij lachte "Verlegen? Daar heb ik vannacht nogtans niets van gemerkt" "Huh?" was alles wat ik uit mijn mond wist te krijgen. Hij schudde lachend zijn hoofd en greep mijn pols. "En nu is het tijd om op te staan" Hij duwde mij de badkamer in waar ik mij snel kon verfrissen. "Tanden goed poetsen Tessa, anders ruiken ze de alcohol in je adem" Ik kreunde inwendig aan de gedachte van mijn ouders en gehoorzaam poetste ik dus mijn tanden. Toen ik fris gedoucht en aangekleed in de flat kwam zag ik Hem in de keuken staan (nog altijd met alleen maar een boxershort aan). "Mag ik je adem eens ruiken?" vroeg Hij. Gehoorzaam ademde ik in zijn gezicht. "Je ruikt nog altijd de alcohol" Hij stopte even waar hij mee bezig was (eieren koken) en haalde een fles cola uit de koelkast. Toen hij de cola in een glas goot bruiste die amper nog. Ik hou van cola, maar niet 'smorgens. "Opdrinken schat, misschien word de alcoholgeur hierdoor verdreven" gehoorzaam en met opgetrokken neus dronk ik de zoete drank op. Ik ademde nog eens in Zijn gezicht. Hoe moest niets zeggen, dat deed zijn gezichtsuitdrukking al. "Ik smijt een teentje knoflook in je ei, dan stinkt je adem wel een hele dag maar hopelijk niet naar de alcohol." Ik knikte alleen maar, te misselijk om iets te zeggen. Hij keek medelijdend naar mij zoals ik daar aan zijn keukentafel zat. "En dat, schatje, noemt men nu een kater." Hij zette een bord met knoflook en ei voor mijn neus. Ik had niet echt honger maar ook geen zin om te praten dus at ik braaf mijn ei. Het trok op niets, veel te veel knoflook. Toen mijn ei met veel moeite op was werkte hij me het huis uit.

Ik had daarom heel erge ruzie met mijn ouders. Zelf voelde ik mij ook verraden door hem, verraden dat hij mij dronken en high had gemaakt zodat ik niet naar huis kon en de nacht met hem moest doorbrengen. Ik brak met Hem en voor mij mocht zijn naam nooit meer uitgesproken worden. Ik mocht zijn naam zelfs niet dénken. Maanden was ik er slecht van, hij léék zo geweldig. Maar diep vanbinnen haatte ik hem.

Wat vinden jullie er van? Tips, commentaar, stemmen etc. zijn welkom. Speciaal voor @Ilse_Schuijf een extra lang stuk ;)