İyiki Doğdun

30 2 0
                                    




"Ya karam bir anahtarı bulamadın!"

"Durun be çatladınız mı çantama koydum bulurum birazdan."

"Çanta çanta değil bavul mübarek bir ben yokum içinde."


Melisa' nın bu dediğine kahkahayı basmıştık. Şuan Yaseminler'in yazlıklarındayız. Şile de güzel büyük bir villa ve en önemlisi denize sıfır. Az önce geldik ve şuan Karam çantasından evin anahtarını aramakla meşgul.


"Aha buldum işte."

Karam ilkokul çocukları gibi yanımda zıplıyordu. İşte akıl yaşta değil baştadır. Bu manyak hiç büyümeyecek.


Bize dönüp devam etti,

"Ama hep sizin yüzünüzden bir saattir kafam da 'cır cır cır' bir susmadınız."

Sinem, Melisa ve ben Yasemin'e ağzımız açık bir şekilde baka kalmıştık. Ona ciddi misin bakışı atınca omuz silkmişti. Ve Melisa devam etti.


"Bir daha ağzımı açarsam vursunlar beni."

Hepimiz gülmeye başlamıştık.


"Kızım aç şu kapıyı artık ağaç olduk kök saldık  yani."


"Tamam açıyorum."

Dedi ve 1 dakika sonra kapıdan 'tık' sesi geldi. Ve içeri girdik. Ben bu eve çok gelmiştim. Ama her seferinde farklı eşyalarla karşılaşıyordum.


"Vay vay vay karam süper burası."

Sinem ağzı açık bir şekilde evi inceliyordu.

Girişte büyük bir salon, ön tarafı kış bahçesi, arka taraf mutfak ve üstte odalar. Ve saymadığım bir sürü yer. Düşünün buraya Hamam bile yaptırmıştı Elvan Teyzem.

"Hadi kızlar işe koyulalım 4 saat sonra  burda olurlar daha arka bahçe süslenecek ve pastalar yapılacak."


"Melisa haklı hadi kızlar."

Dedim ve üzerimizi değişip ellerimizi yıkayıp mutfağa doğru ilerledik.





2 saat sonra;

"Karam şu fırına bir baksana."

"Tamam sende çilekleri yıka."

İkimizde birbirimizin dediklerini yaptık. Pasta işini Yasemin ve ben, bahçeyi süslenmek işini ise Sinem ve Melisa almıştı. İş bölümü yaptığımız için işimiz daha çabuk biterdi.


"Karam mango var mı?"


"Olması lazım baksana buzdolabına varsa orda vardır."

Dedi ve buzdolabına ilerledim ama buzdolabında mangoya benzer hiç bir şey yoktu.


"Mango yok."

"Hım. Hem sen ne yapacan mangoyu?"

"Emir mangoyu çok seviyordu ya ona mangolu sufle yapacaktım."


"Of olsa ne yenir di şimdi."


"Aynen."

Diyip gülmeye başladık. Biraz sonra sustuk ve karam bana dönüp,

Asla Pes Etme...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin