GÜNAH KEÇİSİ

Bölüm 10 Seni İlgilendirmez!

Arkadaşlar herkese yeniden merhabalar :)Keyifli okumalar dilerim.Arkadaşlar medyaya koyduğum şarkıyı rastgele buldum.Çok hoşuma gitti.Hemen açmayın şarkıyı :) Ben size söyleyeceğim zaten.Bu arada medyadaki şarkının asıl sanatçısını bulamadım.Bilen varsa yardım edin arkadaşlar :D Ben bulamadım.

Not:Medya Aras ve Esin'i temsilen.

Esin ve Aras dolu bir bölüm oldu :D Umarım beğenirsiniz.Keyifli okumalar arkadaşlar.Görüşmek üzere. :) Oy vermeyi unutmayın arkadaşlar.Yorumlarınızı bekliyor olacağım.Yeni Aras hakkında görüşleriniz neler merak ediyorum :D Kendinize iyi bakın.

.............................................................. <3 .....................................................................

ESİNDEN

Şuan kalbim durabilirdi.Neden geri çekilmiyordu?!Tuhaf bir bakışı vardı bana karşı.Anlamlandıramıyordum.Heyecandan sık sık nefes almaya başlamıştım.Kahrolası,neden gözlerimin içine bakıyorsun?!Derhal bir şeyler yapmam gerekiyordu.Hiç istemesem de belime sarılı olan kolunu geri çevirerek ondan ayrılmayı başardım.

"Ağabeyim ve Zehra Sultan bizi merak etmişlerdir.İçeri girsek iyi olacak."diyerek duruşumu dikleştirmeye çalıştım.Yüzüne bile bakamıyordum!Anında yanından ayrıldım ve içeri girdim.Kalbimin atış hızına yetişemiyordum sanki...İçeriye girer girmez ağabeyimin ve Zehra Sultanın garip bakışlarıyla baş başa kaldım.O sırada Aras da içeriye girmiş ve yanıma gelip öylece durmuştu.Allahım neler oluyor bana böyle?Yanında duramıyorum artık!

"Herkese iyi geceler.Ben odama çıkıyorum."dedim geçiştirerek.Ardından merdivenlere doğru yönelmeye başladım.

"Esin?"

Allahım gene ne istiyordu?!

"Efendim?"diyerek geriye doğru çevirmiştim bakışlarımı zor da olsa.

"İyi geceler."demişti gülümseyerek.Allahım aklıma mukayyet ol lütfen!Az önce bana gülümsemiş miydi o?

"Sana da."dedim içimdeki duygu karmaşasıyla boğuşarak.Tam o sırada ağabeyim ve Zehra Sultanın yine aynı garip bakışlarıyla karşılaşmıştım.Fakat buna bile kafa yoramayacak kadar kendimi iyi hissetmiyordum.Odama geri döndüğümde derin bir nefes alabilmiştim.İki elim de sürekli sol göğsümün üzerinde idi.Aras'ın bana kötü davranmasına alışabilmiş idim.Fakat şimdi...Aras'ın nesi vardı böyle?Ya da ben mi yanlış anlıyordum?Bilmiyorum.

Kalbim her zamankinden çok daha farklı?!Neden...?Bu nasıl bir şey?!Yüzüme su vursam iyi olacaktı.Banyoya girip,musluğu sonuna kadar açtım.Ardından avuçlarımın arasına biriktirdiğim suyu yüzüme vurdum sert bir şekilde.

"Sakinleş Esin...Sakinleş..."

Birkaç kez aynı kelimeleri beynime ne kadar kazımaya çalışsam da beceremiyordum.Başlarda Aras beni önemsemiyordu.O yüzden rahattım.Fakat artık hep yanımda...Bana sarıldı...Gülümsedi...Yasağı kaldırdı...Benimle yeniden başlamayı istedi...

Bunların nedeni ne?!Ne kadar yüzüme su vursam da bir türlü üzerimde bıraktığı etkiyi kaldıramıyordum.Kalbim yerinden çıkmaya hazır bir şekilde bekliyordu sanki...

Banyodan çıkar çıkmaz üzerimi değişerek yatağıma geçtim.Uykum yoktu fakat ne yapmak istediğimi bile bilmiyordum.Keşke içimdekileri paylaşacağım birileri olsaydı...Bir dakika...İlla birileri olması gerekmezdi değil mi?

Yatağımdan kalkar kalkmaz araştırmaya başladım.Baş ucumdaki masanın ikinci çekmecesinde aradıklarımı bulmuştum bile.Geri yatağıma geçerek derin bir nefes aldım.Ne zamandır günlük tutmuyordum zaten.En azından benim için farklı bir uğraş da olabilirdi.Elimdeki orta boylarda olan defterin ilk sayfasını açtım ve yazmaya başladım.