Chapter 1

121 6 2
                                    

                (Ressie Michelle’s POV)

Inis na inis talaga ako sa impression ng close friend slash classmate ko dun sa story about my Kenneth Oliveros crushlife legend. Pero kahit na ganun siya ka-OA, mahal ko yung kaibigan ko. Matalino kasi yun, mabait, at maganda pa. Sa katunayan nga, she’s the Top 8 in our class.

Ay oo nga pala, I’m Ressie Michelle Gimenez, 14 years old, isang ordinaryong estudyante, matalino at masipag mag-aral, nakakariwasa naman sa buhay kahit papano at nakakakain ng tatlong beses sa isang araw. Kung kagandahan ang pag-uusapan, oh well.. hindi ako maganda, ok? I find myself cute yun lang. Ansabeh? Haba ng hair ko!! Sino ba namang magagandahan sa isang pandakekoy na gaya ko? Oo, I’m not tall. Siguro nung nagpaulan si God ng katangkaran.. hindi ako nakasalo, siguro gabi yun at natutulog na ako at humihilik na. I’m a little bit of chubby.. others find me weird.. ewan ko sa kanila.. tao rin naman ako ehh, may isang pares ng mata, ilong, isang pares ng tainga. Hmm.. we’re immigrants. We came from Korea. Four years na kami dito sa Pilipinas kaya marunong na rin akong mag-Tagalog. I’m currently living at Parañaque. Crush ko si Doraemon dahil sa bulsa niya. Nandun na kasi ang lahat ng kakailanganin niya at ang kulay pa niya ay sky blue, my favourite color. Kung crush niyo rin si Doraemon, magkakasundo talaga tayo. :))

Sa studies naman, well I’m actually studious and hardworking pagdating sa mga projects. Gusto kong mapasa sila on-time sa mga teachers para naman wala na akong pasanin sa buhay. Marami akong friends sa school, pero hindi naman talaga maiiwasang magkakaibigan ka ng mga taong hindi loyal sa’yo.  Pero wag kayong mag-alala. Okay lang ako nuh, ako pa. I can handle those things and nasanay na rin ako, ganyan na naging buhay ko since elementary ehh.. punong-puno ng pagbabalatkayo.

My mother is working as a business woman, particularly tagabenta ng furniture. May sarili kaming company ng furniture pero hindi masyadon kalakihan. Si papa naman is a government employee sa isang agency doon sa Makati. He is also a public servant.. ganito na ang dugo nila eh, simula kina lolo at lola ko, pati sa uncle ko. I had a brother, he’s Renzo Michael Gimenez, a fourth grader dun sa Alma Mater ko nung elementary. Siya ang pinaka-cute na kapatid sa buong mundo, paminsan-minsan lang kaming nag-aaway nun. At kung sakali mang magka-girlfriend yun.. dadaan yun sa kamay ko, at kung may manliligaw sa kanyang babae, uppercut ang aabutin ng binibining yun sa akin. Don’t be afraid ha, I’m harmless and I won’t eat you po. Mabait akong bata. (._.)

And if you really want to get more information about me, then check out my website at ressiemichelle.com, follow me on Twitter @michgimenez or add me as a friend in Facebook. Bongga lang ako kung mag-promote diba? HEHE :P

Iyan yung picture ko .. tingnan nyo pagmumukha ko kahit na nakakahiya sa part ko. Andyan ohhh... ------>

“Uyy Mich! Saklolo naman diyan ohh.. I’m dying here! I-explain mo nga sa akin ang lesson natin sa Biology kanina, yung mga angiosperms. Pleasssseeee.. *puppy eyes*” It’s my classmate slash close friend din, si Fallaine Gutchiko. Weird ng surname nuh? Half Japanese yan.  Matalino rin yan lalo na sa Math, Top 6 ehh. :)

“Ahh.. yun ba! Angiosperms, sila yung mga tanim na namumulaklak, flowering plants for short. Mmm.. hindi ka nag-aral kagabi nuh? Nanood ka na naman ng basketball?” tanong ko. Mukhang yan lang naman kasi ang dahilan kung bakit hindi niya na-gets ang lesson namin.

“Hahaha. Mind reader? Ganun? Sa talino mong yan, wag ka nalang mag-aral.. ikaw na kasi ang susunod sa mga yapak ni Madam Auring ehh. Joke lang.” Nag-peace sign siya, parang ganito ^.^v 

The First Time I Fall InloveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon