Remus & Melian; True Love

Hoofdstuk 5

Het was nu al bijna een week geleden sinds Melian verzopen van de regen voor Remus' zijn deur had gestaan. Het weer was er niet beter op geworden, net zoals de situatie tussen Melian en Severus. Melian had niks van Severus gehoord en daar zat ze mee. Ze was zich er goed van bewust dat ze misschien iets te ver tegen Severus was uitgevallen, maar Melian was zo geschrokken dat het allemaal eigenlijk langs haar heen was gegaan. Ze kon het gewoon nog steeds niet begrijpen dat de broer die altijd zo zorgzaam voor haar was, haar zomaar achter had gelaten, alsof ze niets meer voor hem betekende.

Melian lag nog even op bed naar het plafond te staren. Het moest al tegen het middaguur zijn, want het licht scheen veel door de gordijnen heen. Melian hoorde Remus beneden wat rommelen in de keuken. Ze had nog niet echt de moeite genomen om te gaan bewegen of iets. Ze dacht even terug aan de dag dat ze voor Remus zijn deur had gestaan volledig in paniek. Haar paniek was voor enkele seconden volledig vergeten toen Remus de deur had open gedaan met een gezicht dat op onweer stond en enkel een handdoek om zijn heupen. Ze had moeite gehad woorden te vormen. De littekens die zijn hele lichaam markeerde kon ze nu pas duidelijk zien en ook zijn spieren. Melian grijnsde bij die herinnering en zuchtte toen diep. Remus was nog drijfnat geweest van zijn douche terwijl zij verzopen was door de regen, ironisch eigenlijk. Sinds die dag was ze bij Remus en ze had amper het huis verlaten tenzij absoluut nodig en Remus had haar ook amper alleen gelaten. Ondanks het hele Severus gebeuren kon Melian niet zeggen dat ze niet onwijs blij was dat ze eindelijk met Remus was. Er werd zacht op de deur geklopt en Melian ging rechtop zitten "Binnen." zei ze terwijl ze haar haar gladstreek. Remus kwam de kamer ingelopen, wierp een blik over Melian die nog op haar gemak in bed zat en schudde grijnzend zjin hoofd "Ik denk dat het tijd word om je te gaan aankleden. James en Lily komen zo." Melian kreunde "Moet dat?" mompelde ze terwijl ze zichzelf weer op haar rug liet vallen. Remus grinnikte vrolijk en plofte naast haar neer en begon haar aan te kijken "Er staat koffie klaar beneden voor je. En ontbijt..of nou ja lunch voor jou het is al 1 uur." Melian lachte "Koffie gaat me mijn bed niet uit krijgen Lupos!" "Nee maar ik wel als je niet zelf vrijwillig het bed verlaat." Melian snoof "Hoelaat komen Lily en James?" vroeg ze om hem af te leiden "Over een uurtje ongeveer." oh mooi dan had ze nog genoeg tijd om zich aan te kleden en alles dus ze zou nog niet haar bed uit komen. Remus had duidelijk door wat ze dacht en trok droog de dekens van haar af waardoor Melian haar benen optrok tegen de kou "Hee!" gromde ze terwijl ze de dekens terug probeerde te pakken van Remus. Toen ze merkte dat hij het niet terug zou geven en haar zou laten draaide ze zich naar hem om en kroop ze tegen hem aan zodat hij haar wel warm zou houden. Remus die een speelse en tegelijkertijd duivelse grijns op zijn gezicht had, had dit duidelijk ook verwacht. Voor een moment sloeg hij zijn armen om haar heen en drukte een kus op haar voorhoofd voor hij ineens opstond, Melian optilde en haar de badkamer in droeg om haar vervolgens daar pas neer te zetten op de grond. Melian was te verbaasd om te reageren op zijn kus en pas toen hij de badkamer had verlaten had ze door wat er zojuist was gebeurd. Wel krijg nou ! Dacht ze gepikeerd. Ze liep mopperend de douche in en ging dan maar Remus een plezier doen en snel douchen, als ze vandaag wilde overleven moest ze inderdaad koffie hebben.

20 minuten later kwam de geur van vers gezette koffie haar tegemoet toen ze naar beneden liep. Zat aan tafel de ochtendprofeet te lezen, hij had een diepe frons in zijn voorhoofd gekregen en merkte Melian niet eens op. Mel zette een kop koffie voor haarzelf en schoof toen ook een kop naar Remus die toen pas opmerkte dat Melian zich in het land der levenden had begeven. "Hey." zei ze zacht en ze keek naar de profeet "Staat er nog iets in?" Remus legde de krant neer en zuchtte "Te weinig. Voldemort heeft het grootste gedeelte van het ministerie nu in zijn zak dus alles wat er gebeurd word in de doofpot gestopt." mompelde hij. Melian beet op haar lip "Wanneer komt Perkamentus terug?" ze moesten het tegen Perkamentus zeggen, over Severus. Maar Perkamentus was de hele week al weg en niemand wist waar hij was of wat hij deed. "Geen idee... Ik hoop echter snel. Maar, de reden waarom James en Lily straks langskomen." Melian fronste even, Lily, James en Sirius kwamen wel vaker ineens binnen wandelen zonder iets te laten weten. Ja oke deze week niet Sirius had heel subtiel gezegd dat ze vanaf nu wel even zouden kloppen voor het geval Remus en zij 'bezig' waren met andere dingen. Iets waar Melian na Sirius zijn opmerking behoorlijk vaak over had nagedacht. Ze wilde wel, ze wist alleen niet of Remus het ook wilde. Hij had nog niet echt iets geprobeerd en tot nu toe hadden ze eigenlijk alleen maar gezoend en tegen elkaar aan gelegen en in slaap gevallen. Ontschuldige dingen eigenlijk. Melian focusde zich weer op Remus toen hij zijn keel schraapte, hij had duidelijk gemerkt dat Melian was verdwenen in haar eigen hoofd. "Wat is de reden dat ze langskomen dan?" vroeg ze maar ten teken dat ze weer in het hier en nu was. "Ik denk dat we Lily en James op de hoogte moeten stellen van de situatie met Severus..." Melian trok een gezicht "Waarom?" "Omdat ze het moeten weten. We hebben het nu een week stil gehouden en ik hou er niet van dingen geheim te houden voor mijn vrienden en al helemaal niet voor Lily. Lily merkt het namelijk als ik iets verberg." een van Lily's talenten.. Irritante gewoonte maar ze waren er allemaal aan gewend "James zal zich gedragen en dat is de reden waarom ik niet alleen Lily heb gevraagd. James zal geen ondoordachte dingen doen of meteen op zoek gaan naar je broer maar dit is belangrijke informatie die we al een hele week hebben achtergehouden Mel. We willen de namen van elke dooddoener weten en iedereen die betrokken is bij de plannen van Voldemort. Dat wij al een week weten dat Severus een dooddoener is zal niet goed vallen bij de rest van de Orde." "Waarom heb je Sirius niet gevraagd om te komen?" Remus zuchte even "Sirius... Is wat agressiever dan James. Hij zal inderdaad roekeloos worden en hem gaan opzoeken. Ik heb liever dat James het hem verteld dan ik. James is de enige die hem kan laten bedaren." Melian knikte kort en beet op haar onderlip. Ze voelde zich ineens nerveus worden en ze was bang om wat James en Lily zouden zeggen. "Geen zorgen Mel. Lily zal het begrijpen en James is behoorlijk wat veranderd sinds onze schooltijd. Ze zullen je er niet anders op gaan aankijken." Melian knikte en Remus schoof haar ontbijt/lunch naar haar toe. "Eet." Melian keek hem even aan en glimlachte toen flauw. Hoe kon het dat deze man haar zo geweldig behandelde? Waar had ze dat aan verdiend? Ze wist het niet maar ze was er blij mee.