Hoofdstuk 6

191 11 9
                                    

Er gingen twee maanden voorbij zonder dat er iets spannends gebeurde, Peter was nog steeds spoorloos maar Perkamentus was weer terug en had Remus en zijn vrienden aangehoord over Sneep. Hij zei dat ze zich er niet al te druk over hoefde te maken, een dooddoener meer of minder maakte ook niet veel uit. Alleen Sneep was niet zomaar een dooddoener natuurlijk, zijn haat voor Remus, Sirius en James ging veel verder dan alleen hun schooltijd en buiten dat was Sneep een verdomd goede tovenaar die je niet moest onderschatten, dat hadden de drie vrienden meerdere malen moeten ondervinden en ook Melian had hen gewaarschuwd dat Sneep zijn kennis in toverdranken en de zwarte kunsten bijna gelijk was aan dat van Voldemort. Niemand liet het blijken maar ze waren het geen van allen eens met de nochelance die Perkamentus liet zien, maar misschien maakte Perkamentus zich ook meer zorgen dan hij liet blijken dat wisten ze niet. Buiten dat om was er ook nog ergens reden voor een feestje, Lily was zwanger en zij en James hadden dat zeer enthousiast verkondigd tijdens een vergadering van de Orde. Iedereen was blij geweest en ze hadden een gezellige avond gehad maar er hing ook een donkere wolk boven hun hoofd de gehele tijd. Dit waren gevaarlijke tijden en als James en Lily in de orde bleven zou hun kind ook gevaar lopen. Niemand dacht daaraan die avond maar iedereen wist het.

De dagen na het feestje waren rustig er waren weinig vergaderingen omdat Voldemort schijnbaar geen grote zet zou doen de komende tijd en school was ook weer begonnen dus Perkamentus en Anderling waren op Zweinstein en iedereen had zo zijn eigen werk en taken, het leven ging gewoon zo normaal mogelijk door ook al was iedereen extra voorzichtig, vooral degene die op het ministerie werkte zoals Romeo Wolkenveld en Alastor Dolleman. Melian tikte ongeduldig met haar vingers op de tafel en keek Remus aan die verdiept was in een brief van James. Ze zagen elkaar niet zo vaak meer, Lily en James waren druk bezig met dingen regelen voor de baby en Sirius had zo zijn eigen dingen aan zijn hoofd. Hij had een brief gekregen van zijn vader dat Regulus al een paar weken niets van zich had laten horen en hoewel ze allemaal wisten dat Regulus een dooddoener was, maakte ze zich zorgen om hoe Sirius dit zou vinden. Hij mocht dan een hekel hebben aan zijn familie, hij had nooit echt zo'n afkeer gevoeld naar zijn jongere broertje. Remus keek heel even op van de brief om naar Melian te kijken die direct haar blik afwendde en vanuit haar ooghoeken zag dat Remus een flauwe glimlach op zijn gezicht had geplakt omdat hij haar had gepakt terwijl ze aan het staren was. Er ging van alles door haar hoofd, maar niets wat te maken had met Sirius, James, Lily of haar broer en zijn dooddoener vriendjes. Zij en Remus hadden nu al een paar maanden een relatie en het ging goed, althans dat vond Melian ze wist niet hoe Remus ertegenaan keek en ze durfde het hem ook eigenlijk niet te vragen. Wat haar echter dwars zat was het feit dat er nog niets tussen haar en Remus was gebeurd, ja oke ze hadden gezoend, ze hadden behoorlijke make out sessies gehad maar meer dan dat ook niet en Melian vroeg zich af of het kwam omdat Remus niet wilde of omdat hij niet wist of zij het wilde... Wat belachelijk was want zij wilde op dit moment niets liever. Ze had hier al vaker aan gedacht en had een paar keer op het punt gestaan het aan Remus te vragen maar ze had zich ook weer bedacht, want hoe begin je zo'n gesprek? 'hee Remus ik vroeg me af of je zin had in sex?' nee dankje Remus zou haar waarschijnlijk finaal uitlachen en daar zat ze niet op te wachten. Onbewust liet Melian een diepe zucht ontsnappen waardoor Remus zijn aandacht weer naar haar toe gleed. Hij liet de brief die hij aan het lezen was uit zijn handen glijden en keek haar vragend aan, Melian probeerde zijn doordringende blik zo goed mogelijk te negeren maar ze was nooit echt in staat geweest hem lang niet aan te kijken, het leek alsof haar ogen elke keer weer naar hem werden toegetrokken door een onzichtbare kracht of iets en dus nu ook. Ze keek hem recht aan en haar hart maakte een sprongetje toen ze zijn blik zag. "Waar kijk je naar?" mompelde ze en er gleed een grijns over Remus zijn gezicht "Naar jou." "Waarom?" "Je bent zo in gedachten verzonken, ik vraag me af wat er in dat koppie van jou omgaat." Melian werd rood, hij moest eens weten wat ze allemaal voor zich zag als ze naar hem keek. Ze zou het nooit hardop zeggen, Remus hoefde geen gedetailleerd verslag van haar kinky fantasiën dankjewel. "Niets bijzonders." mompelde ze en ze keek weer van hem weg. Dit keer maakte Remus zijn grijns plaats voor een diepe frons "Wat is er aan de hand Mel? Je bent de hele dag al stil." Melian keek hem weer aan en haalde haar schouders op "ik heb vandaag niet zoveel te vertellen. Jij bent anders ook niet erg spraakzaam." Meldde ze droog op. Remus zuchtte even en gleed met z'n hand door z'n haar, het was onlangs volle maan geweest en Remus was ondertussen al redelijk hersteld van zijn nachtelijke avontuurtje -dat klinkt fouter dan ik wil toegeven- met Sirius en James -zie je ...fout- "Het spijt me. Met Sirius die zich zorgen maakt over zijn broertje en Lily en James die zo druk bezig zijn met hun eigen dingen .. Ze moeten waarschijnlijk onderduiken, en Perkamentus die zich geen zorgen schijnt te maken over wat dan ook ...-" hij stopte met praten en schudde zijn hoofd waarna hij naar de tijd keek 'Laten we naar bed gaan het is laat." Hij stond op en Melian kwam ook overeind en liep achter hem aan maar voor ze echt richting de slaapkamer liepen stopte ze "Remus..." Remus stopte en keek achterom naar Melian die midden in de keuken stil stond en naar de grond keek. Ze speelde met de mouw van haar shirt en weigerde hem aan te kijken. Ze twijfelde zo erg, moest ze het doen of niet? Remus draaide zijn hele lichaam naar haar om en hield zijn hoofd schuin terwijl hij wachtte op het vervolg. "Mel?" Remus zijn vragende bezorgde stem liet al Melian haar twijfels verdwijnen, ze keek naar hem op en zag dezelfde bezorgdheid in zijn ogen als dat ze had gehoord in zijn stem. Ze liep met grote passen naar hem toe, sloeg haar armen om hem heen en drukte fel en dwingend haar lippen op die van hem.

Remus & Melian; True LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu