'Je lippen worden paars, je hebt het koud.' Merkte hij op. Ik bibberde wat en knikte.
'K-klopt.'
'Misschien moet ik ze opwarmen? 'Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en grinnikte. Ik glimlachte een beetje en bloosde.
'Als je wilt...' En voordat ik het door had zoende Tao me. Ik legde mijn armen in zijn nek en drukte me tegen hem aan. Mijn hart ging als een gek te keer. Kreeg ik toch echt gevoelens voor hem? wat is er mis met mij? Hij trok weer weg en streek mijn haar achter mij oor.
'Kom we moeten terug naar de auto. Loop alvast maar naar de auto om schoon ondergoed
aan te trekken, ik kom later wel met de kleding.' Zei Tao en ik knikte vastbesloten. Ik pakte de autosleutels uit zijn broek en rende naar de auto toe.'Ha jongens, moet je eens kijken wat we hier hebben.' Hoorde ik een stem achter meen draaide me direct om. Ik zag een lange Aziatische jongen achter me staan,met geblondeerd haar. Hij had een lage stem en liep verder naar me toe. Veder was hij erg gespierd van boven. Ik keek geschrokken rond. Achter de jongen stond nog een groep van ongeveer zes jongens. Langzaam stapte ik naar achteren.
'W-Wie zijn jullie? Stotterde ik. Een andere Aziatische jongen kwam naar voren en glimlachte. 'Wij zijn alles wat je wilt babe.' Hij stond nog maar een paar centimeter van mij af. Ik deed nog een paar stappen naar achteren, totdat ik tegen de auto aan stond en keek hem waarschuwend aan.
'Ik hoef niks van jullie, dus jullie hoeven ook niks voor mij te zijn.' Beet ik terug. Ik draaide me om en wou naar Tao lopen, totdat hij mijn schouder vastpakte. Ik draaide me vliegensvlug om.'ga weg!' Riep ik. De jongen glimlachte breed naar mij.
'Dat zou te makkelijk zijn babe, het zou zó veel leuker zijn als je mee zou werken.' Zei de jongen met geblondeerd haar terwijl hij met zijn lippen over mijn wang veegde. Ik duwde hem weg en wou wegrennen, maar de jongens hadden mij al omsingeld.
'Tao!' Riep ik zo hard als ik kon en raakte in paniek. De jongens grijnsden en liepen nog dichter naar me toe.
'Wat ga je doen? Ga je je vriendje roepen?' Plaagde één van de jongens, totdat iemand mijn arm vastpakte en mij de groep uit trok.
'Laat haar met rust!' Het was Tao. Hij was beschermend voor me gaan staan en maakte zich groot. Ik keek achter hem wegen zag dat de jongens dreigend op hem afstapten.
'Lang niet gezien, Huang Zi Tao.' Zei de blonde jongen geamuseerd.
'Laat ons met rust! We zullen jullie ookniet lastigvallen, Hyun Ki!' Snauwde Tao terug. Ik verstijfde. Was dit de Hyun Ki waar Tao het over had?
'Te laat Huang. Je hebt onze midnightsnack afgepakt.'
'Neem dat terug nu!' Schreeuwde Tao en ik zag dat hij zijn spieren aanspande.
'Wat is er? Was ze al jouw hoer dan?' Mijn mond viel open wat Hyun Ki zei. Maar voordat ik iets terug wou zeggen of hem iets aandoen, schreeuwde Tao over het terrein heen.
'Ze is verdomme geen hoer! Laat haar erbuiten!' Hij baalde zijn handen tot vuisten en keek met een doodblik naar Hyun Ki. Ik zag zijn aderen in zijn nek en slikte. Ik besloot zijn hand vast te pakken om hem wat rustiger te krijgen, wat werkte.
'Luister Hyun Ki. Ik zeg dit maar één keer. Ik wil niet weer met je in de problemen komen. Laten we dit vergeten en onze wegen hier scheiden. Wat zeg je ervan?'
Hyun Ki lachte en sloeg zijn armen over elkaar. 'Ik zeg hetzelfde, maar dit zou niet de laatste
keer zijn Huang... We komen terug, je komt hier niet zo gemakkelijk van af...'
De jongens draaiden zich om en waren al snel uit het zicht. Tao draaide zich om naar mij en keek me met waterige ogen aan. Ik stond te trillen en keek hem aan met tranen in mijn ogen. Ik volgde het hele gesprek niet, het liefst wou ik het vergeten.
'W-was dat Hyun Ki... Waar je het overhad?' Zei ik met een trillende stem en hij knikte kort.
'Ja. Trek je kleren aan, we gaan naar huis.'
Ik deed schone ondergoed aan en trok een sweater van Tao aan, die in de kofferbak lag. Ondertussen legde Tao mijn andere kleding in de auto.
Ik ging in de auto zitten en dacht steeds na over het gesprek. De woorden tolden door mijn hoofd. 'Dit is niet de laatste keer... We komen terug...' Ik trok mijn benen naar mij toe en sloeg mijn armen eromheen. Tao keek me aan en pakte mijn hand vast. Daarna startte hij de auto en we reden weg.
De heletijd zeiden we niks tegen elkaar. Blijkbaar had hij er ook goed last van, wat nogal logisch is.
We liepen met de tassen naar binnen en dumpten ze neer in onze slaapkamer. Er was thuis niemand te bekennen. Ik liep naar de badkamer en ging douchen. Tao haalde mijn kleren uit de tassen en hing ze op in zijn kast. Binnen tien minuten was ik klaar met douchen, dus trok ik mijn lingeriekleding aan, wat ik hem beloofd had. Het liefst had ik er een gezellige avond van gemaakt, maar het verliep allemaal anders dan ik gehoopt had. Ik liep terug naar de slaapkamer,kroop in bed en ging op mijn rug liggen. Ik keek naar het plafond en droomde weg met mijn geachten. Alweer gingen er zó veel vragen door mijn hoofd dat ik er gek van werd. Daarna liep Tao naar de badkamer en ging hij douchen. Vijf minuten later kwam hij in een joggingsbroek teruglopen. Hij stapte het bed in en draaide zich naar me toe. Natuurlijk zag hij dat ik me druk maakte.
'Pas op als je ze weer ziet...' Zei hij naar die lange stilte en trok me naar zich toe. Ik drukte me meer tegen hem aan, legde mijn hoofd onder zijn kin en sloeg mijn armen om hem heen. Er viel een traan naar beneden en ik snikte. Tao veegde de traan weg en knuffelde mij. Ik voelde me veilig in zijn armen en voelde zijn spieren. Hij legde zijn hoofd op die van mij en zuchtte diep. 'Ik weet hoe moeilijk het is...' Fluisterde Tao terwijl hij mijn haar streelde. Nog steeds zei ik niks. Tao kreeg me rustig en ik stopte met huilen. Ik kreeg het al snel warm en viel snikkend in slaap.
JE LEEST
Accidentally a boyfriend
General Fiction(18+) Het leven van Lee Sung Chan is niet zoals het leven van elk gewoon stadsmeisje. Ze is half Nederlands en half Koreaans, 18 jaar en leeft nog maar 3 jaar in Seoul de hoofdstad van Zuid-Korea. Op een avond in de discotheek komt ze een Chinese jo...